Znani - nieznani
Od zera do bohatera. Długa droga do sukcesu Thomasa Hilfigera. Słynny projektant kończy 65 lat
Thomas Hilfiger to amerykański projektant mody i twórca marek „Tommy Hilfiger” oraz „Tommy”. Urodził 24 marca 1951 roku w Elmirze w stanie Nowy Jork. Wychował się w irlandzkiej rodzinie katolickiej jako drugi z dziewięciorga rodzeństwa. W Elmirze uczęszczał do miejscowego liceum, którego nie skończył. Rodzice wyrzucili go z domu, przez rok był bezdomny.
Biografia według Rafała Muskała
W wieku dwudziestu lat zajął się sprzedażą detaliczną na własną rękę. Wkrótce potem przeniósł się do Nowego Jorku, by po części spełnić marzenia o zastaniu projektantem. Stamtąd sprowadzał do Elmiru modne w latach 70. jeansy z rozszerzanymi nogawkami, popularnie nazywane dzwonami, po czym sprzedawał je w lokalnym sklepie Brown’s.
Niedługo potem otworzył swój własny sklep odzieżowy, nazywając go „The People’s Place” czyli „Miejsce Ludzi”. Niestety po czasie w związku ze zmianami na rynku odzieżowym, większość sklepów w Elmirze została zamknięta, tak samo jak i „The People’s Place”.
Po tej stracie Hilfiger zajął się tylko projektowaniem dla reszty swoich sklepów w Nowym Jorku Chociaż młody projektant dostawał propozycje asystowania m.in. Calvinowi Kleinowi, odmawiał, pomimo coraz bardziej dotkliwego braku pieniędzy. Miał bowiem w głowie plany, które niedługo potem miały przewrócić rynek mody do góry nogami.
W 1985 roku założył Tommy Hilfiger Corporation. Siedem lat później na rynku pojawiła się nowa linia męskich ubrań sygnowana jego nazwiskiem. Przez kilkanaście lat Tommy Hilfiger wyrobiła się status i markę światowej firmy odzieżowej. W 2004 firma zatrudniała ponad pięć tysięcy pracowników a jej przychody sięgały prawie dwóch miliardów dolarów.
Historia Hilfigera
[youtube id=”tdS4DV1dxs8″ width=”620″ height=”360″]
Działalność projektanta obejmuje nie tylko świat mody, ale również pomocy najuboższych. Milioner przeznaczył pieniądze na edukację i rozwój technologii w Ugandzie, znany jest również ze swojej filantropijnej aktywności w fundacji Autism Speaks. Dzięki niej stał się jednym z organizatorów festiwalu filmowego Golden Door w 2014 roku.
Obecnie zarobki Thomasa Hilfigera wynoszą ponad czternaście milionów dolarów rocznie. Projektant ma piątkę dzieci a jego partnerką jest Dee Ocleppo.
Rafał Muskała
rmuskala@radideon.com
Źródło: wikipedia.org, youtube.com
Foto: Flickr.com/ Kunstakademiets Designskole
Znani - nieznani
Eric Burdon i jego kilkanaście zespołów. Brytyjski muzyk z The Animals kończy 77 lat
Eric Burdon to angielski muzyk, najbardziej znany jako wokalista zespołu the Animals. Urodził się 11 maja 1941 roku w Anglii. Muzyką zainteresował się od czasów dzieciństwa. Jako jedenastolatek poznał Louisa Armstronga oraz trzy lata później Billego Bronzy. Pierwszego nagrania jazzowego udało mu się wykonać już w wieku 16 lat, mając za znajomego Johny Lee Hookera.
W zespołem Animals związał się we wczesnych latacvh swojej młodości, bo już w 1961 roku. Grupa nosiła wtedy nazwy Alice Price Rhytm & Blues Combo. Dwa lata później już w Burdonem w składzie muzycy przemianowali się na The Animals.
Biografia według Rafała Muskała
Różnice osobowościowe i odmienne podejście do muzyki spowodowały, że grupa rozwiązała się w 1966 roku. To nie wpłynęło na karierę Erica, który rok później wydał swój pierwszy solowy krążek nazwany Eric Was Here, który odniósł się szerokim echem w środowisku muzycznym. Artystę ciągnęło jednak do dawnej grupy
The Animals – House of the Rising Sun
[youtube id=”5A-4VGfx5lU” width=”620″ height=”360″]
W drugiej połowie lat 60tych Eric związał się z brytyjskimi muzykami, którzy nazwali się Eric Burdon & The New Animals. Grupa wydała cztery interesujące albumy i wystąpiła na ważnych festiwalach muzycznych. Jednym z wielkich hitów był inspirowany nurtami z dalekiego wschodu „Winds of Change”.
W latach 70-tych Erick odszedł od The New Animals i związeł się z amerykańską grupą funkową War. Zespół odniósł międzynarodowy sukces dzięki takim przebojom jak Love is All Around, Train Train czy Spill the Wine.
Zespól kontynuował swoją działalnośc również w latach 80-tych, Burdon dodatkowo zajmował sierównież karierą solową. W tym czasie artysta dosyć mocno związał się z mniej lub bardziej dostępnymi używkami, które zaważyły nie tylko na jego zdrowiu, ale również karierze.
Lata 90-te to powrót Burdona do wielkiej formy, głównie za sprawą Robbiego Kriegera, byłego gitarzysty z The Doors. Grupa nazywała się Eric Burdon-Robbie Krieger Band i stworzyła takie utwory jak See See Rider, czy Don’t Bring Me Down. Po kilku latach podobnie jak w kilku innych przypadkach zespół rozwiązał swoją działalność.
W XXI wieku Burdon kontynuuje swoją karierę muzyczną, w 2004 roku wydał solowy krążek My Secret Life a dwa lata później Soul of a Man.
Rafał Muskała
rmuskala@radiodeon.com
Źródło: wikipedia.org, youtube.com
Foto: Flickr.com/ Mitch
Znani - nieznani
Najbardziej znany Irlandczyk na świecie. Bono. Lider grupy U2 kończy 58 lat
Bono to irlandzki muzyk, filantrop, lider grupy rockowej U2. Bono a właściwie Paul David Hewson, urodził się 10 maja 1960 roku w Dublinie. Pochodzi z rodziny mieszanej wyznaniowo. Ojciec, Bobby był katolikiem a matka protestantką. Ojciec uczęszczał do kościoła katolickiego, gdy Bono z matką i bratem brali udział w nabożeństwach w kościele protestanckim. W kościele, w psalmach i hymnach, Bono znalazł pierwsze inspiracje do swoich późniejszych utworów.
We wrześniu 1976 roku Bono, David Evans (The Edge), jego brat Dick oraz Adam Clayton odpowiedzieli na anons zamieszczony na szkolnej tablicy ogłoszeń. Poszukiwano ludzi zainteresowanych założeniem zespołu. Spotkanie odbyło się w domu Larry’ego Mullena Juniora i celem było utworzenie grupy muzycznej. W wyniku tego spotkania powstał zespół Feedback, później przemianowany na The Hype. Po opuszczeniu grupy przez Dika Evansa przyjęta została ostateczna nazwa: U2.
Biografia według Rafała Muskała
Bono rywalizował w zespole o funkcję gitarzysty z The Edgem, szybko jednak okazało się, że gra na gitarze nie wychodzi mu tak dobrze jak śpiewanie.
W momencie przełomowym w historii zespołu czyli końcem lat ’80 a początkiem ’90 XX wieku Bono wraz z całym zespołem urozmaicili jego sceniczną aktywność. Na widowiskowej trasie koncertowej Zoo TV Tour wykreował kilka swoich alter ego. Do najsłynniejszych z nich należeli: MacPhisto, The Fly Mr. Mirror Ball Man – próżny i zapatrzony w siebie król estrady z nieodłącznym lustrem, w którym podziwia swoje oblicze.
U2 + chór kościelny – „I still haven’t found what I’m looking for”
[youtube id=”M8Wt3dhF4fU” width=”620″ height=”360″]
Ważnym elementem, zarówno scenicznego jak i poza nią, image’u Bono są okulary przeciwsłoneczne. Ten element ubioru na stałe pojawił się w wizerunku frontmana U2 podczas wcielania się we wspomnianego alter ego The Fly (Pana Muchę) we wczesnych latach ’90.
Bono jest również zaangażowany w wiele akcji charytatywnych na całym świecie. Piosenki U2 często odzwierciedlają aktualne problemy społeczne. Dla Polaków bardzo ważnym utworem jest „New Year’s Day” inspirowane powstaniem „Solidarności”.
Rafał Muskała
rmuskala@radiodeon.com
Źródło: wikipedia.org, youtube.com
Foto: CNS phot o/Albert Gea, Reuters
Znani - nieznani
Billy Joel. Bokser, który został piosenkarzem. Amerykański pianista kończy 69 lat
Billy Joel to amerykański muzyk rockowy i kompozytor muzyki poważnej. Urodził się 9 maja 1949 na Bronxie w Nowym Jorku. Z muzyką związany był już od dzieciństwa. W wieku czterech lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. Jednym z jego nauczycieli był znany pianista Morton Estrin.
Zamiłowanie do sztuki przeszkadzało rówieśnikom Joela, którzy dokuczali mu na każdym kroku. Billy rozpoczął trenowanie boksu, brał nawet udział w amatorskich zawodach.Pierwszy zespół powstał, kiedy pianista miał czternaście lat. Grupa The Echoes grała największe przeboje The Beatles, The Who oraz Rolling Stones. Grupa osiągnęła lokalny sukces w Nowym Jorku.
Biografia według Rafała Muskała
W 1967 roku Billy odszedł z zespołu I cztery lata póżniej wydał swoją pierwszą płytę “Cold Spring Harbor”. Album nie osiągnął większego sukcesu, ale po jego ukazaniu muzykowi udało się wyruszyć w pierwszą trasę po całych Stanach Zjednoczonych i Portoryko.
Muzyk stał się międzynarodową gwiazdą w 1973 roku za sprawą albumu „Piano Man”. Tytułowy utwór opowiada o ciężkim okresie w życiu artysty, kiedy oszukany przez wytwórnie płytowe musiał zarabiać na życie grając w klubach w Los Angeles. Do dzisiaj na koncertach refren śpiewa kilka pokoleń.
Dwa kolejne krążki nie odbiły się wielkim echem na muzycznym rynku, lecz Billy Joel nie przestawał tworzyć. W 1977 roku powstał „The Stranger”, album, który do dzisiaj jest najlepiej sprzedającą płytę w karierze muzyka. Promowały go „Just the way you are” czy „Only the Good Die Young”.
Billy Joel – Uptown Girl
[youtube id=”hCuMWrfXG4E” width=”620″ height=”360″]
Od tego czasu, wszystko co wypuszczał na rynek Joel osiągało wielki sukces. Tak było również w przypadku albumu An Innocent Man z 1983 roku. Znalazł się na nim przebój Uptown Girl, którego teledysk zdobył międzynarodową sławę.
Artysta w swoim dorobku ma także kilkanaście utworów kompozytorskich wykonanych na fortepianie. Wśród nich znajdują się walce i arię grane na najważniejszych scenach świata
Rafał Muskała
rmuskala@radiodeon.com
Źródło: wikipedia.org, muzyka.wp.pl, youtube.com
Foto: wikimedia.org
-
News USA4 tygodnie temu
Biden o Trumpie: „Musimy go zamknąć” – polityczna metafora czy dosłowna groźba?
-
News Chicago4 tygodnie temu
Johnson powołał siódmego członka nowej Rady Edukacji, która spotka się już jutro
-
News Chicago4 tygodnie temu
Ronnie Reese, szef ds. komunikacji burmistrza Chicago, odchodzi w trybie natychmiastowym
-
News USA3 tygodnie temu
Amerykanie są coraz bardziej uzależnieni od wsparcia rządowego: Najnowsze dane
-
News USA3 tygodnie temu
Gubernator Newsom obniży koszty energii elektrycznej dla mieszkańców Kalifornii
-
News Chicago4 tygodnie temu
Chicago po raz 10-ty liderem w rankingu najbardziej „szczurzych” miast w USA. Fuj
-
News USA4 tygodnie temu
McDonald’s zmienia dostawcę cebuli. W kanapkach Quarter Pounder były bakterie E. coli
-
News USA4 tygodnie temu
Zacięty wyścig prezydencki: Harris traci, Trump zyskuje. Kto zatriumfuje na finiszu?