Połącz się z nami

News USA

Rozstanie rodziców. Co czują dzieci?

Opublikowano

dnia

Rozstanie jest dłuższym procesem, w którym można obserwować wewnętrzny proces przeżywania rozstania i radzenia sobie z nim przebiegający w określonych fazach, w których dominują określone uczucia i doznania.

U dzieci, przeżywających np. rozstanie rodziców, można wyróżnić cztery etapy:

1. Wyparcie i niechęć do zaakceptowania faktów

Niektóre dzieci wydają się na początku nieporuszone rozstaniem lub zachowują się tak, jakby nie miało ono w ogóle miejsca. Dzieci podobnie reagują na inne bolesne wydarzenia, na przykład wypadek lub śmierć rodzica. Wyparcie pomaga dzieciom na początku uporać się z poczuciem straty. Wyłączają one ze swojej świadomości prawdziwą rzeczywistość, gdyż w przeciwnym razie nie potrafiłyby jej znieść.

Zewnętrzne opanowanie nie oznacza jednak, że nie są wewnętrznie bardzo poruszone i dotknięte. Wręcz przeciwnie, wskazuje ono na bardzo duże wzburzenie emocjonalne, przed którym dziecko usiłuje się bronić.
Nie jest zatem właściwe zbyt wczesne konfrontowanie dziecka z twardą rzeczywistością i pozbawianie go jego “ochrony”, dopóki nie będzie gotowe udźwignąć tego ciężaru. Dopiero gdy dziecko jest psychicznie wystarczająco mocne i wróciło do równowagi, można mu uświadomić ostateczność rozstania rodziców.

Dzieciom w wieku przedszkolnym i młodszym trudniej jest nie dostrzegać rzeczywistości, jak robią to starsze dzieci, by chronić samego siebie. “Ja” młodszych dzieci jest jeszcze za mało rozwinięte, żeby mogły w nim szukać schronienia.

Są one bardziej uwrażliwione na zmiany w swoim otoczeniu i nie potrafią samodzielnie odwrócić uwagi na coś innego niż przeżywany problem i skierować jej na inne obszary życia.

Wskazówki:

nie pytać dzieci zbyt bezpośrednio i nie konfrontować ich z niemiłymi dla nich zdarzeniami,
zaakceptować wyparcie jako mechanizm obronny dziecka,
wzmacniać u dziecka poczucie własnej wartości,
pomagać małym dzieciom w koncentrowaniu się na pozytywnych rzeczach.

2. Protest i agresja

Gdy rozstanie staje się coraz bardziej nieodwołalne i nie da się go już dłużej ukrywać, ponieważ matka lub ojciec, na przykład, się wyprowadzili lub w ich życiu pojawiła się nowa osoba, dzieci zaczynają odczuwać stres. Uczucia wściekłości lub agresji, które dotychczas tłumiły, wybuchają i kierują się przeciw rodzicom. Matki często skarżą się w tym czasie na problemy z autorytetem u chłopców. Dziewczęta odmawiają odwiedzania ojca. Dzieci oczywiście ryzykują, że będą mieć jeszcze mniejszy kontakt z rodzicami lub że zostaną uznane za dzieci z zaburzeniami w zachowaniu. Stawiają jednak wszystko na jedną kartę, by obronić się przed rozstaniem.

Wściekłość może być zwrócona przeciw innym (na przykład w przedszkolu) lub przeciw samemu sobie. Niektóre dzieci próbują się kaleczyć, gdy konflikty w rodzinie są za duże, i muszą zostać poddane terapii. Faza agresji jest wprawdzie trudna, uwalnia jednak dziecko od wewnętrznych napięć i wyprowadza je z początkowego sparaliżowania.

Wskazówki:

-patrzeć na agresję i protest jak na fazę przejściową,
-zaakceptować agresję i protest jako aktywną formę radzenia sobie z problemem,
-okazywać dziecku dużo zrozumienia,
-przy utrzymującej się agresji lub samookaleczeniach rozpocząć terapię z dzieckiem.

3. Nadzieja i pertraktacje

Są takie dzieci, które jeszcze po wielu latach od rozstania rodziców życzą sobie, żeby rodzice znowu razem zamieszkali. Chcą tego nawet wtedy, gdy rodzice żyją już w nowych związkach i mają w nich dzieci. Niektóre dzieci próbują również uwieść swoich rodziców i znowu spędzać z nimi więcej czasu: obchodzić urodziny, jechać na wakacje, spędzić razem Boże Narodzenie. Z reguły wszystkie te próby odzyskania dawnej rzeczywistości nie są skuteczne, nawet jeśli rodzice zgadzają się na wszystko, czego chcą dzieci. Budzi to jednak u dziecka złudną nadzieję. Podsyca ją również to, że rodzice częściowo sami są niezdecydowani, znowu czują do siebie sympatię, nie wykluczają ponownego zejścia się lub rozpadł się ich nowy związek.

Ten czas wymaga od dzieci dużo siły, ponieważ rozstanie nie jest jednoznaczne, a jednocześnie czują, że ich nadzieje są płonne. Ten wewnętrzny konflikt może się na dłuższą metę stać przyczyną problemów z koncentracją lub objawów psychosomatycznych.

Dopiero, gdy rozstanie jest jasne dla obojga rodziców, gdy chcą go obie strony, dzieci mogą się na nie nastawić i wewnętrznie je zaakceptować. Zadziwiająco wiele dzieci po podjęciu przez rodziców jasnej decyzji odczuwa ulgę, ponieważ ma już wtedy, wprawdzie bolesną, ale jednak pewność i wie, na czym stoi.

Wskazówki:

-nie robić dziecku żadnych nierealnych nadziei,
-przetrwać czas zewnętrznego rozstania,
-samemu mieć jasność co do rozstania,
-podkreślać również pozytywne aspekty rozstania.

4. Smutek i pojednanie

Smutek pojawia się najczęściej dopiero po fazie wyparcia, wściekłości i nadziei. Dzieci i dorośli są również wyczerpani długim okresem napięcia, kłótni, wiecznych “przepychanek”. Dzieci są smutne nie tylko z powodu odejścia rodzica, którego z reguły nadal mogą widywać i który chce z nimi utrzymywać kontakt. Najczęściej smuci je utrata obecności obojga rodziców i pełnej rodziny, która miała dla nich szczególną wartość oraz znaczenie.

Dzieci potrzebują w tym czasie pocieszenia i wsparcia. Dobrze jest, gdy mogą płakać, nie muszą odgrywać roli silnych i wolno im znowu wyrażać dziecięce pragnienia.

Niektóre dzieci nie przeżywają fazy smutku, być może dlatego, że również dorośli ukrywają smutek i nie wiedzą, jak z nim postępować. Z dawnego małżonka, na przykład, czynią nieustannie wroga, któremu przypisują wyłączną winę za rozpad związku, lub wkładają wiele energii w przewlekłe kłótnie i postępowanie sądowe. Dopiero gdy dorośli zdają sobie sprawę ze swojego udziału w rozstaniu i swoich uczuć, dzieci również mogą uświadomić sobie własne emocje.

Smutek przynosi nie tylko wyciszenie emocji związanych z bólem rozstania. Zmienia się również dotychczasowe wyobrażenie rodziny. Do tej pory dziecko zachowywało jeszcze w myśli, wbrew przeżywanej rzeczywistości, ideał pełnej rodziny. Ta sprzeczność powodowała duże napięcia. Teraz dziecko wie, że ma dwie oddzielone od siebie i niezależne rodziny, które nie przeszkadzają sobie nawzajem i się nie wykluczają. Dziecko może się oswoić ze stabilną już sytuacją i uspokoić.

Przykład:

Gdy ośmioletni N. przychodzi po raz pierwszy do poradni psychologicznej, w czasie zabawy maluje obraz całej rodziny mimo rozwodu i faktycznego rozstania rodziców. W świadomości dziecka wszyscy mieszkają cały czas pod jednym dachem: mama, tata, rodzeństwo i dziadkowie. Są tam również zwierzęta. Całość ma charakter marzenia. Pół roku później, gdy przeprowadzono już rozmowy z rodzicami, a matka potrafiła dać wyraz swojemu smutkowi z powodu odejścia ojca, chłopiec stworzył sobie nowy obraz rodziny. Tym razem w środku obrazu namalował mur. Mama mieszka z dziećmi z jednej strony, a tata z drugiej. Sam chłopiec siedzi pośrodku na murze. Rozstanie rodziców zaistniało zatem nie tylko w rzeczywistości, ale również dotarło do świadomości dziecka.

Wskazówki:

-należy liczyć się z tym, że uczucia smutku mogą wystąpić u dziecka dużo później po całym zdarzeniu,
-nauczyć się spostrzegać smutek jako coś pozytywnego i leczącego,
-jako osoba dorosła zdawać sobie sprawę ze swojego smutku i odpowiednio z nim postępować,
-pocieszać i wspierać dziecko marzące o powrocie do sytuacji sprzed rozwodu,
-pokazać dziecku, że można mieć dwie rodziny.

Więcej w książce: Jak uchronić dziecko przed skutkami rozwodu rodziców – Wolfgang Jaede

Źródło: http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/wychowanie-dziecka/art,137,rozstanie-rodzicow-co-czuja-dzieci.html

News USA

Wygrana w Powerball rośnie do 1,6 mld USD. Kto zostanie miliarderem w poniedziałek?

Opublikowano

dnia

Autor:

W sobotni wieczór żaden gracz w USA nie trafił wszystkich sześciu liczb w losowaniu Powerball, co spowodowało wzrost puli głównej do 1,6 mld USD. Kolejne losowanie odbędzie się w poniedziałek, 22 grudnia, o 10:59 p.m. (ET). Czy ktoś wreszcie trafi jackpota?

Rekordowa kumulacja – piąta największa w historii loterii USA

Po braku zwycięzcy w sobotnim losowaniu (numery: 4, 5, 28, 52, 69, Powerball 20), jackpot przeszedł do kolejnej rundy, osiągając poziom niemal bezprecedensowy. To obecnie:

  • 4. największy jackpot w historii Powerball,
  • 5. największy jackpot w historii wszystkich amerykańskich gier losowych.

Obecna kumulacja jest już 46. z rzędu, co stanowi rekord największej liczby kolejnych losowań bez głównego zwycięzcy. To także zaledwie drugi przypadek, w którym dwie kolejne kumulacje Powerball przekraczają 1 mld USD.

10 największych wygranych w Powerball

Miejsce Kwota wygranej Data losowania Stan zwycięzcy / zwycięzców
1 2,04 mld USD 7 listopada 2022 Kalifornia
2 1,787 mld USD 6 września 2025 Missouri, Texas
3 1,765 mld USD 11 października 2023 Kalifornia
4 1,60 mld USD (szac.) 22 grudnia 2025 ???
5 1,586 mld USD 13 stycznia 2016 Kalifornia, Floryda, Tennessee
6 1,08 mld USD 19 lipca 2023 Kalifornia
7 1,04 mld USD 2 października 2023 Kalifornia
8 768,4 mln USD 27 marca 2019 Wisconsin
9 758,7 mln USD 23 sierpnia 2017 Massachusetts
10 731,1 mln USD 20 stycznia 2021 Maryland

Milionerzy mimo braku głównej wygranej

Chociaż nikt nie zgarnął jackpotu, sobotnie losowanie przyniosło znaczące nagrody: 8 kuponów z całego kraju trafiło pięć białych kul, wygrywając po 1 mln USD. Zwycięski losy uszczęśliwiły graczy z: Kalifornii, Florydy, Iowa, Massachusetts, Michigan (2), New Hampshire oraz Ohio.

Co czeka zwycięzcę w poniedziałek?

Osoba, która trafi wszystkie liczby w kolejnym losowaniu, stanie przed wyborem nagród:

  • 735,3 mln USD w gotówce, wypłacane jednorazowo (przed opodatkowaniem),
  • 1,6 mld USD w 30 corocznych wypłatach rozłożonych na 29 lat (również przed podatkami).

Szanse na wygraną

Jak przypominają organizatorzy, prawdopodobieństwo trafienia jackpotu wynosi jedynie 1 do 292,2 mln. Mimo tak małych szans, rekordowe kumulacje tradycyjnie przyciągają miliony graczy w całym kraju.

10 największych wygranych w historii Powerball i Mega Millions

Miejsce Kwota wygranej Gra Data losowania Lokalizacja zwycięzcy / Uwagi
1 2,04 mld USD Powerball 7 listopada 2022 Kalifornia
2 1,787 mld USD Powerball 6 września 2025 Missouri i Teksas
3 1,765 mld USD Powerball 11 października 2023 Kalifornia
4 1,602 mld USD Mega Millions 8 sierpnia 2023 Floryda
5 1,60 mld USD (szac.) Powerball 22 grudnia 2025 ???
6 1,537 mld USD Mega Millions 23 października 2018 Karolina Południowa
7 1,35 mld USD Mega Millions 13 stycznia 2023 Maine
8 1,337 mld USD Mega Millions 29 lipca 2022 Illinois
9 1,08 mld USD Powerball 19 lipca 2023 Kalifornia
10 1,05 mld USD Mega Millions 22 stycznia 2021 Michigan

Źródło: Powerball
Foto: YouTube, istock/Ivan-balvan/
Czytaj dalej

News USA

Zabójca na Brown University i profesora MIT popełnił samobójstwo 2 dni przed znalezieniem

Opublikowano

dnia

Autor:

Biuro prokuratora generalnego stanu New Hampshire poinformowało w piątek, że 48-letni Claudio Neves Valente, podejrzany o zabicie dwóch studentów Brown University oraz profesora MIT, był martwy od wtorku, kiedy jego ciało odnaleziono w czwartek wieczorem w magazynie samoobsługowym w Salem. Oznacza to, że zmarł tego samego dnia, w którym w szpitalu zmarł postrzelony profesor Nuno F.G. Loureiro.

Jak zginął podejrzany?

Zgodnie z ustaleniami śledczych Valente popełnił samobójstwo, strzelając do siebie z broni palnej. Informację tę potwierdził szef policji w Providence, płk Oscar Perez, który nadzorował wielodniowe działania poszukiwawcze. W chwili odnalezienia mężczyzna miał przy sobie torbę i dwie sztuki broni. Śledczy oceniają, że działał sam.

Przebieg ataków: od Providence do Bostonu

Według dotychczasowych ustaleń:

  • w sobotę 13 grudnia Valente miał otworzyć ogień w jednej z sal wykładowych Brown University, zabijając dwoje studentów i raniąc dziewięć osób,
  • w poniedziałek 14 grudnia wieczorem miał udać się do Brooklin pod Bostonem, gdzie zastrzelił 47-letniego profesora MIT Nuno Loureiro, swojego dawnego kolegę z uczelni w Portugalii.

Ataki miały miejsce dwie dekady po tym, jak Claudio Valente przerwał studia doktoranckie z fizyki na Uniwersytecie Brown (był studentem w latach 2000–2001).

Kim był Claudio Neves Valente?

Claudio Valente pochodził z Torres Novas w Portugalii. W latach 1995–2000 studiował w tym samym programie fizycznym, co Loureiro, na Instituto Superior Técnico w Lizbonie. W 2000 r. został zwolniony z pracy na uczelni. Do USA przyjechał na wizie studenckiej, a stałą rezydencję (zieloną kartę) uzyskał dopiero w 2017 r. dzięki loterii wizowej.

Po ujawnieniu jego tożsamości Prezydent USA Donald Trump zawiesił program loterii wizowej, z którego Valente skorzystał.

Jego ostatnim znanym miejscem zamieszkania było Miami, ale śledczy nie wiedzą, co robił między opuszczeniem Brown w 2001 r. a uzyskaniem statusu rezydenta w 2017 r.

Claudio Manuel Neves Valente

Claudio Manuel Neves Valente

Motyw wciąż nieznany

Prokurator Generalny Rhode Island, Peter Neronha, przyznał, że śledczy nadal nie znają motywu zbrodni. Także powód zabójstwa Nuno Loureiro pozostaje niewyjaśniony. Rząd Portugalii – jak stwierdził minister spraw zagranicznych Paulo Rangel – jest „zaskoczony” udziałem Portugalczyka w tak brutalnych przestępstwach.

Jak świadek pomógł policji?

Przełom w sprawie przyniósł anonimowy świadek znany jako „John”, który:

  • rozpoznał podejrzanego na zdjęciach opublikowanych przez policję,
  • opisał swoje wcześniejsze spotkania z Valente w łazience budynku inżynierii,
  • zauważył, że mężczyzna miał nieadekwatne ubranie oraz unikał kontaktu, gdy zobaczył go przy samochodzie Nissan Sentra.

Za pośrednictwem Reddita internauci zachęcili „Johna”, by skontaktował się z FBI. Jego wskazówki doprowadziły śledczych do samochodu z tablicami Florydy. System kamer Flock Safety w Providence pozwolił ustalić trasę przemieszczania się pojazdu.

Po wyjeździe z Rhode Island Valente zasłonił tablice rejestracyjne auta nakładką z rejestracją Maine.

Ostatnie godziny podejrzanego

Kamery monitoringu zarejestrowały:

  • wejście Valente do budynku w pobliżu mieszkania Loureiro,
  • jego pojawienie się godzinę później w magazynie w Salem, gdzie później odnaleziono jego ciało.

Autopsja potwierdziła, że Valente zmarł we wtorek, prawdopodobnie niedługo po zabójstwie Loureiro.

Ofiary: młodzi studenci i wybitny naukowiec

W strzelaninie na Brown University zginęli:

  • Ella Cook (19) – studentka II roku, wiceprezes Brown College Republicans,
  • MukhammadAziz Umurzokov (18) – student I roku, marzący o studiach medycznych.

Rannych zostało dziewięcioro studentów, z czego sześciu pozostaje w stabilnym stanie, a troje już wypisano ze szpitala.

Poza tym zginął profesor MITNuno F.G. Loureiro, wybitny fizyk i specjalista od energii fuzyjnej, kierujący MIT Plasma Science and Fusion Center.

Luki w systemie bezpieczeństwa na Brown University

Choć kampus ma 1 200 kamer, atak wydarzył się w starszej części budynku inżynierii, gdzie monitoring jest minimalny. Sprawca prawdopodobnie wszedł i wyszedł przez boczne drzwi prowadzące na ulicę mieszkalną, co tłumaczy brak nagrań.

Śledztwo trwa

Mimo odnalezienia ciała sprawcy, prokuratorzy z Rhode Island, Massachusetts i FBI kontynuują analizę dowodów, by ustalić: motyw, ewentualne czynniki psychiczne lub środowiskowe, oraz szczegółowy przebieg zdarzeń.

Źródło: scrippsnews
Foto: YouTube, Providence Police, U.S. Attorney’s Office Massachusetts,
Czytaj dalej

News USA

Trump chwali się wynikami sprzedaży Gold Card. Program wygenerował już 1,3 mld USD

Opublikowano

dnia

Autor:

Podczas wydarzenia w Białym Domu, zorganizowanego w piątek, Prezydent Donald Trump ogłosił, że nowy rządowy program imigracyjny – tzw. Trump Gold Card – osiągnął wartość sprzedaży na poziomie 1,3 mld USD. Środki te, jak podkreślił, mają zasilić budżet federalny i pomóc w redukcji długu publicznego USA.

„Zielona karta na sterydach”

Program, którego oficjalna strona ruszyła 10 grudnia, umożliwia cudzoziemcom uzyskanie szybkiej ścieżki do rezydencji, a docelowo obywatelstwa amerykańskiego, w zamian za wysoką opłatę inwestycyjną.

Trump określił Gold Card jako „zieloną kartę na sterydach”, wskazując, że rząd chce przyciągnąć do USA osoby i firmy będące w stanie znacząco zainwestować w amerykańską gospodarkę.

Warunki uzyskania Trump Gold Card

Program przewiduje dwie ścieżki:

Dla osób indywidualnych

  • 1 000 000 USD – opłata inwestycyjna,
  • 15 000 USD – opłata administracyjna,
  • w zamian: szybka rezydencja i „najszybsza możliwa droga do obywatelstwa”.

Dla firm (Trump Corporate Gold Card)

  • 2 000 000 USD – opłata inwestycyjna,
  • 15 000 USD – opłata administracyjna,
  • możliwość nadawania obywatelstwa pracownikom,
  • 5% opłaty transferowej za przeniesienie karty na innego pracownika (obejmuje koszty sprawdzenia przeszłości),
  • 1% rocznej opłaty utrzymaniowej.

Model korporacyjny pozwala przedsiębiorstwom swobodnie przenosić uprawnienia imigracyjne pomiędzy pracownikami, co czyni program wyjątkowo elastycznym na tle dotychczasowych rozwiązań.

trump-gold-card

Następca programu EB-5?

Nowy system przypomina istniejący od 1990 r. program wiz EB-5, który umożliwia cudzoziemcom uzyskanie rezydencji w zamian za inwestycję wspierającą tworzenie miejsc pracy w USA. Sekretarz Handlu Howard Lutnick zapowiedział, że Trump Gold Card ostatecznie zastąpi EB-5, a każdy wnioskujący będzie „gruntownie weryfikowany”.

Szybka ścieżka, duże kontrowersje

Choć administracja Trumpa podkreśla znaczące wpływy do budżetu oraz korzyści gospodarcze, program budzi również pytania o równość szans w dostępie do obywatelstwa oraz potencjalne skutki polityczne i społeczne płatnych ścieżek imigracyjnych.

Źródło: scrippsnews
Foto: YouTube, Trump Gold Card
Czytaj dalej
Reklama

Popularne

Kalendarz

grudzień 2013
P W Ś C P S N
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Nasz profil na fb

Popularne w tym miesiącu