Często ludzie opowiadają mi, jak zostali oszukani, okradzeni czy w inny sposób skrzywdzeni. Jednak dopiero kiedy sam zostałem tak potraktowany zacząłem się głębiej zastanawiać, dlaczego dziś tak łatwo człowiek krzywdzi człowieka.
Jerzy
Człowiek działa zawsze pod wpływem różnych bodźców: zewnętrznych (wpływ innych ludzi) i wewnętrznych (własne potrzeby). Nic jednak nie dzieje się bez jego udziału, czyli bez woli przyjęcia tych bodźców i zgody na uczynienie tego, do czego nakłaniają. Zdrowo myślącemu człowiekowi jest stosunkowo łatwo uwolnić się od złego wpływu ludzi, którzy popychają go w kierunku, w którym sam nie chce podążać. Często właśnie taka droga uwolnienia się od wpływu złego towarzystwa pomaga odstąpić od drogi krzywdzenia innych. To jednak jest możliwe tylko wówczas, gdy człowiek zobaczy nie tylko własne, doraźne korzyści swego dotychczasowego postępowania, ale także, gdy zobaczy, że w ten sposób krzywdził innych.
O wiele trudniej uświadomić sobie, że jest się krzywdzicielem i konsekwentnie zejść z tej drogi, kiedy bierze się pod uwagę bodźce wewnętrzne, popychające człowieka do złego postępowania, które rani innych. Rzecz w tym, że każdy człowiek ma jakąś swoją hierarchię, w której jedne wartości podporządkowane są innym. Tworzy sobie piramidę wartości, a ich zwornikiem jest ta, która znajduje się u szczytu. Od tego, co dla kogoś jest najważniejsze, będą zależne wszystkie jego wybory i zachowania. Problem w tym, że u szczytu można postawić wartość prawdziwą, albo taką, która na to nie zasługuje, ale dominując w życiu człowieka wymusza na nim zachowania wręcz nielogiczne. Jeśli więc ktoś uzna za największą wartość pieniądze, to ich zdobywaniu podporządkuje wszystkie swoje działania, nie licząc się z nikim i niczym, krzywdząc w ten sposób siebie i innych. Podobnie będzie się zachowywał ktoś, kto za naczelną sprawę swojego życia postawi przyjemność, karierę czy seks. Co więcej, w zdobywaniu tych pseudowartości człowiek staje się nienasycony. Pragnie ich i szuka coraz więcej, przy okazji coraz bardziej krzywdząc i niszcząc wszystkich, którzy staną na tej beznamiętnej drodze. Zwykle kończy się tak, że to co miało dać szczęście, przynosi wielkie nieszczęście, zarówno dla tego kto tak postępuje, jak i dla wielu innych, których po drodze skrzywdził.
Dla nas ludzi wiary, najważniejszą wartością, której pragniemy podporządkować wszystkie inne jest Bóg. Tylko On jest godzien, by dla Niego poświęcić wszystko. Do takiej postawy wzywa Jezus: Kto kocha ojca lub matkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien. I kto kocha syna lub córkę bardziej niż Mnie, nie jest Mnie godzien (Mt 10, 37-38). Człowiek, który u szczytu hierarchii postawi Boga, nie zrobi niczego, co by się Bogu nie podobało. Dla człowieka wiary najważniejszą normą postępowania są Boże przykazania. W nich widzi drogowskazy do prawdziwej ziemi obiecanej, czyli do pełni szczęścia. W imię prawdziwego szczęścia będzie unikał wszystkiego, co nie będzie się podobało Bogu, ale także co będzie krzywdą uczynioną bratu. W nim będzie przecież widział obraz Boga i świątynię Ducha Świętego. Do takiej postawy wzywa Jezus: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.. (Mt 25, 40).
Niestety, dochodzę do smutnego wniosku, że dzisiaj ludzie tak łatwo wzajemnie się krzywdzą, bo zatracili poczucie wiary. Żyją jak ten ewangeliczny sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi (Łk 18, 2). A przecież tylko wtedy, gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko inne jest na właściwym miejscu (św. Augustyn).
Ks. Jerzy Sermak SJ urodził się 7 stycznia 1950 roku w Czechowicach Dziedzicach. W 1969 roku wstąpił do zakonu oo. jezuitów. W 1992 roku wyjechał do Chicago, by przez sześć lat pracować tutaj wśród Polonii. Był dyrektorem religijnych programów radiowych, kapelanem harcerzy i kilku zgromadzeń sióstr zakonnych, należał do redakcji wychodzącego w Chicago dwutygodnika “Nowe Życie”. Od 2013 roku jest przełożonym polskich jezuitów w Chicago. Jest autorem dwunastu pozycji książkowych m.in.: Zamyślenia (1992), Słowa jak ziarno (2000), Kim On jest? (2001), Odnaleziony skarb (2007) Różaniec ze służebnicą Bożą, Rozalią Celakówną (2010), Drogi wiary (2012) i Mądry z wiary żyje (2012).
Źródło: inf. własna
Foto: Flickr.com/ William Brawley