10 tysięcy absolwentów, ponad 250 milionów złotych przekazanych na stypendia, 25 lat działalności i stypendyści w każdej z ponad 40 diecezji – tak w liczbach wygląda dzieło, które powstało jako odpowiedź na apel św. Jana Pawła II. Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”, obchodząca w 2025 roku jubileusz swojego istnienia, to wyjątkowa inicjatywa, której celem jest nie tylko wsparcie edukacyjne zdolnej młodzieży z niezamożnych rodzin, ale także wychowanie w duchu wartości chrześcijańskich i wspólnotowych.

Odpowiedź na papieski apel

Fundacja została powołana decyzją Konferencji Episkopatu Polski 10 maja 2000 roku jako odpowiedź na słowa Papieża Polaka wypowiedziane podczas jego VII pielgrzymki do Ojczyzny w 1999 roku. Jan Paweł II przypominał wtedy, że „krzyk i wołanie biednych” domaga się konkretnych działań.

Inicjatorami fundacji byli m.in. bp Jan Chrapek i ks. Dariusz Kowalczyk, którzy od początku widzieli w niej nie tylko program stypendialny, ale także narzędzie przemiany społecznej i duchowej młodego pokolenia.

Stypendium to dopiero początek

Obecnie Fundacja działa we wszystkich diecezjach w Polsce. Programem stypendialnym objętych jest rocznie około 2 tys. uczniów i studentów, a ich liczba stale się utrzymuje dzięki regularnemu wsparciu darczyńców indywidualnych, instytucji i firm.

„Moja droga naukowa nabrała wyjątkowego wymiaru dzięki Fundacji ‘Dzieło Nowego Tysiąclecia’, z którą jestem związany od czasów szkoły średniej, Fundacja nie tylko udzieliła mi wsparcia finansowego, ale przede wszystkim zbudowała moją wiarę oraz poczucie wspólnoty” – mówi Bartłomiej Dziurczak, studiujący matematykę na AGH w Krakowie.

Wspólnota, która formuje i jednoczy

Młodzi otrzymują nie tylko wsparcie finansowe, ale także uczestniczą w letnich obozach formacyjnych, rekolekcjach i warsztatach. Tworzą wspólnotę, która z roku na rok wzmacnia się duchowo i społecznie, a wiele przyjaźni zawartych w czasie formacji przetrwało lata i przekłada się na dalsze wspólne inicjatywy w życiu dorosłym.

Na doświadczenie wspólnotowe zwraca też uwagę Katarzyna Stalmach, która studiuje prawo w Szkole Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości w Warszawie.

„Formacja i kontakt ze stypendystami sprawiają, że staję się lepszym człowiekiem. Kieruję się także nauczaniem św. Jana Pawła II. Bardzo podziwiam Jego cechy takie jak optymizm, poczucie humoru oraz umiejętności, takie jak dawanie nadziei i motywowanie do działania. Ogromnie się cieszę, że mogę wraz z innymi stypendystami być Żywym Pomnikiem tego niesamowitego człowieka” – zaznacza Katarzyna Stalmach.

Dzień Papieski – święto pamięci i solidarności

Fundacja to również organizator Dnia Papieskiego, który co roku przypomina o dziedzictwie Jana Pawła II. Podczas tego wydarzenia prowadzona jest ogólnopolska zbiórka na fundusz stypendialny. Do dziś zorganizowano już 24. edycje Dnia Papieskiego, a środki zebrane podczas kwest przekładają się bezpośrednio na rozwój programu.

Żywy pomnik nadziei

Obchodzony jubileusz 25-lecia to nie tylko moment podsumowań, ale również potwierdzenie, że Fundacja wypełnia duchowy testament św. Jana Pawła II. Promując solidarność, miłość społeczną i odpowiedzialność za bliźnich, ukazuje, że prawdziwy pomnik Papieża Polaka nie stoi gdzieś na placu, lecz żyje w sercach i działaniach młodych ludzi, którzy zmieniają świat na lepsze – od swojej rodziny, przez lokalne społeczności, aż po całe społeczeństwo.

Family News Service

Foto: Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia / Facebook

Prywatne odmawianie różańca to najczęściej praktykowane nabożeństwo maryjne wśród osób rozeznających powołanie zakonne lub kapłańskie – wynika z najnowszego raportu opublikowanego przez Centrum Badań Stosowanych w Apostolacie (CARA) przy Uniwersytecie Georgetown. O roli Matki Bożej dla powołań mówi Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

Raport pt. „Wpływ Maryi, Matki Kościoła, na powołania kościelne” opiera się na sześciu ankietach przeprowadzonych wśród 1091 osób duchownych i zakonnych ze Stanów Zjednoczonych. Badania objęły zarówno księży diecezjalnych, diakonów i biskupów, jak i przedstawicieli wspólnot zakonnych, w tym przełożonych wyższych i członków zgromadzeń żeńskich i męskich.

Maryja a głos powołania

Zdecydowana większość respondentów – aż 59% – przyznała, że ich nabożeństwo do Matki Bożej miało „znaczący” lub „bardzo znaczący” wpływ na rozeznanie powołania.

Najczęściej wskazywaną formą pobożności maryjnej było prywatne odmawianie różańca – siedem na dziesięć osób uznało ją za ważną w czasie rozeznawania drogi życia. Wśród biskupów odsetek ten sięgnął aż 80%.

Miejsca objawień – przystanki na drodze powołania

Aż 44% duchownych odwiedziło przynajmniej jedno miejsce objawień maryjnych przed podjęciem decyzji o swoim powołaniu. Najczęściej wskazywano Guadalupe (29%) i Lourdes (28%), tuż przed Fatimą (nieco mniej, ale równie istotna).

Aż 77% przyznaje, że wizyty w miejscach objawień maryjnych wzmocniły ich w realizacji powołania – szczególnie Guadalupe (63%), Lourdes (59%) i Fatima (53%).

Maryja w życiu konsekrowanym

Nie tylko początek duchowej drogi, ale także jej kontynuacja jest silnie związana z maryjnością. Aż 89% ankietowanych zadeklarowało dziś „silny” (58%) lub „umiarkowany” (31%) kult Maryi. Matka Boża towarzyszy im też w codziennej modlitwie: 80% zwraca się do Niej „często” lub „bardzo często”, a dla wielu jest to bezpośrednia droga do pogłębienia relacji z Eucharystią.

Jak modlą się duchowni?

Najczęstsze praktyki maryjne wśród respondentów to:

• Codzienne lub cotygodniowe odmawianie różańca – 72% (wśród biskupów aż 87%),
• Medytacyjna modlitwa z Maryją – 46%,
• Wspólnotowe odmawianie różańca – 37%,
• Lektura duchowych tekstów o Maryi – 28%.

Czy Kościół właściwie akcentuje Maryję?

Na pytanie o to, czy Kościół katolicki właściwie akcentuje nabożeństwo do Maryi, 74% odpowiedziało: „tak, odpowiednio”. Jednak 21% uważa, że uwagi tej jest za mało, a tylko 5% – że zbyt dużo.

Maryja – cicha przewodniczka powołań

Badanie CARA pokazuje wyraźnie: Maryja nie tylko inspiruje decyzję o wstąpieniu na drogę życia zakonnego czy kapłańskiego, ale trwa przy swoich dzieciach przez całe ich duchowe życie. Cicha, wierna i nieustannie obecna – jak u stóp Krzyża.

Źródło: cna
Foto: YouTube, istock/gregorydean/

Jeden z najwyższych autorytetów polskiego Kościoła katolickiego, kardynał Grzegorz Ryś, ostro skrytykował rosnącą w Polsce falę wrogości wobec uchodźców i migrantów. W liście pasterskim, który w minioną niedzielę został odczytany w parafiach archidiecezji łódzkiej, arcybiskup zaapelował o zmianę języka debaty publicznej, ostrzegając przed manipulacjami odwołującymi się do „chrześcijańskich wartości”.

„Nienawiść, lęk przed innym i stereotypy stają się argumentami ważniejszymi niż ludzki i ewangeliczny rozum” – napisał kard. Grzegorz Ryś. Jego głos wybrzmiewa w czasie, gdy temat migracji dzieli społeczeństwo, a emocje wokół polityki migracyjnej w Polsce osiągają punkt wrzenia.

Kościół podzielony, społeczeństwo spolaryzowane

Apel kardynała pojawia się zaledwie kilka dni po tym, jak polski rząd złożył oficjalną skargę do Watykanu w związku z antyimigranckimi wypowiedziami dwóch biskupów. Tymczasem w całym kraju – od Warszawy po Wrocław – odbyły się masowe protesty organizowane przez skrajną prawicę, wzywające do zaostrzenia polityki migracyjnej.

W liście pasterskim kard. Ryś przypomniał biblijną scenę gościnności Abrahama oraz słowa Jezusa: „Byłem przybyszem, a przyjęliście mnie”. Podkreślił, że chrześcijaństwo nie jest religią plemienną, ale objawieniem „jedności całego rodzaju ludzkiego”.

„Katolicka nauka społeczna mówi jasno”

Arcybiskup zauważył, że wielu uczestników debaty powołuje się na wartości chrześcijańskie, jednak często „działania i słowa podważają prawdziwie ewangeliczne inicjatywy”, takie jak pomoc świadczona przez Caritas migrantom i uchodźcom.

Kard. Ryś przypomniał, że katolicka nauka społeczna jednoznacznie uznaje prawo każdej osoby do wyboru miejsca zamieszkania oraz do szacunku – niezależnie od jej pochodzenia, języka czy religii.

„To nie jest polityka ani wezwanie do działania – to prośba o przekształcenie języka” – zaznaczył kardynał. I dodał: „Jeśli nie jesteście gotowi mówić w duchu Chrystusa, miejcie odwagę milczeć”.

Polska wobec nowej rzeczywistości migracyjnej

W ciągu ostatnich lat Polska doświadczyła bezprecedensowej skali migracji – zarówno z Ukrainy, jak i spoza Unii Europejskiej. Od ośmiu lat Polska jest liderem w UE pod względem wydawanych pozwoleń na pobyt obywatelom państw trzecich.

Od 2021 roku kraj zmaga się z presją migracyjną na granicy z Białorusią, gdzie reżim Aleksandra Łukaszenki aktywnie wspiera próby nielegalnego przekraczania granicy przez migrantów z Bliskiego Wschodu, Azji i Afryki. Kryzys pogłębił się po tym, jak Niemcy przywróciły kontrole graniczne i zaczęły odsyłać migrantów z powrotem do Polski.

Polityczne napięcia wokół migracji

W odpowiedzi na rosnące napięcia, premier Donald Tusk zapowiedział zaostrzenie polityki migracyjnej. Nowa strategia obejmuje m.in. zakaz ubiegania się o azyl dla osób przybywających z Białorusi, ograniczenia wizowe oraz przywrócenie kontroli granicznych z Niemcami i Litwą.

Jednak opozycyjne ugrupowania, w tym Prawo i Sprawiedliwość oraz Konfederacja, oskarżają rząd o bierność i „miękkie podejście” do migracji. Organizują liczne demonstracje, m.in. przy granicy z Niemcami. W ostatni weekend Konfederacja zainicjowała protesty antyimigracyjne w dziesiątkach polskich miast, o czym informowaliśmy wczoraj.

Ostra krytyka z ambon

Prawicowe skrzydło Kościoła również zabrało głos. Podczas pielgrzymki na Jasną Górę, biskup Antoni Długosz ostrzegał przed „islamizacją Europy” i zagrożeniem, jakie jego zdaniem niesie masowa imigracja. Wypowiedzi te spotkały się z ostrą reakcją rządu, który wezwał Watykan do interwencji, zarzucając duchownym „oczernianie rządu” i „podważanie godności człowieka”.

Czy głos Kościoła coś zmieni?

W czasach głębokiej polaryzacji społecznej i politycznej, słowa kard. Rysia stają się jednym z nielicznych głosów wzywających do opamiętania. Nie chodzi w nich o spór polityczny, lecz – jak sam podkreśla – o zachowanie podstawowych wartości ludzkich i chrześcijańskich.

Źródło: NFP
Foto: Sławomir Mentzen fb, patrole obywatelskie, YouTube