News USA

Jak walczyć z małymi pokusami

Opublikowano

11 lat temu

dnia

16 grudnia 2013

Autor:

Redaktor wydania

W życiu duchowym nie ma żadnych cudownych trików, które pozwoliłyby w sposób łatwy i skuteczny osiągnąć postęp. Czasem wydaje nam się, że powinno istnieć przynajmniej kilka prostych duchowych bloków, uników, chwytów i kopnięć, których można się w miarę szybko nauczyć i w ten sposób zacząć sobie radzić z drobnymi pokusami i powszednimi grzechami.

Niestety tak nie jest, zarówno w rzeczywistości walki fizycznej, jak i walki duchowej, o którą nam tutaj chodzi. Każdy, kto zajmował się choć trochę poważniej jakimś sportem czy sztuką walki wie, że nie ma na tym polu żadnych dróg na skróty. Umiejętność zachowania się w sytuacji spotkania z przeciwnikiem jest wynikiem wielu lat pracy, której efektów nie widać od razu, ale dopiero z perspektywy dłuższego czasu.

Walka fizyczna wymaga pewnej ogólnej oraz wielu szczegółowych sprawności. W zmaganiach duchowych potrzebujemy analogicznych sprawności, które tradycyjnie określa się jako cnoty. Są one swego rodzaju trwałymi postawami, nabytymi duchowymi odruchami uruchamiającymi się w określonych sytuacjach, których nie sposób wyrobić w sobie z dnia na dzień.

Papież Franciszek mówi: Jestem grzesznikiem. To jest najtrafniejsza definicja. To zaskakujące słowa, bo – choć jesteśmy grzesznikami – mało kto z nas chce się do tego przyznać. Czy taka deklaracja Ojca Świętego nie działa deprymująco na nas, maluczkich? Co to znaczy – grzeszyć? Kto jest grzesznikiem? Czy można nie grzeszyć? A może grzech z definicji wpisany jest w naturę człowieka? W czasie adwentu zapraszamy do lektury naszego cyklu. Temat i problematykę grzechu na warsztat wzięli jezuici – Wacław Oszajca, Stanisław Biel, Dariusz Piórkowski, Wojciech Żmudziński, Wojciech Werhun, Marcin Baran, Jacek Siepsiak oraz Piotr Kropisz.

Można zatem dosyć ogólnie powiedzieć, że sposobem na walkę z małymi pokusami i codziennymi grzechami jest trening cnót: odpowiednich duchowych postaw, mechanizmów zachowania w konkretnych sytuacjach. Natura ludzka nie znosi próżni: nasze życie codzienne może zostać wypełnione albo złymi nawykami – nałogami, albo dobrymi nawykami – cnotami. Św. Ignacy Loyola w Ćwiczeniach duchownych proponuje bardzo proste narzędzie pracy nad powtarzającymi się złymi skłonnościami. Jest to tak zwany szczegółowy rachunek sumienia (Ćwiczenia Duchowne, nr 24-31) który polega na codziennym (u Ignacego dwa razy dziennie) przeglądzie dnia pod kątem określonej słabości czy grzechu. Św. Ignacy radzi, żeby zliczać i zapamiętywać za każdym razem, ile razy ulegliśmy. Daje to możliwość przestudiowania postępów dokonywanych na przestrzeni kolejnych dni, tygodni czy miesięcy.

Oczywiście, o czym przypomina św. Ignacy, nie chodzi tutaj o badania statystyczne, ale o działanie w celu pozytywną zmianę. Takie badanie swojego dnia skoncentrowane na jakiejś słabości czy grzechu może być bardzo pomocne przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, jak na to w innym miejscu wskazuje autor Ćwiczeń duchownych, przeciwnik natury ludzkiej (tak Ignacy nazywa szatana), lubuje się we wszelkiej niejasności, zamieszaniu oraz oszustwie. Nie lubi być rozpoznany. Także my sami mamy tendencję do oszukiwania samych siebie w kwestii naszej słabości. Dlatego tak łatwo naszym wrogiem staje się ktoś, kto wskazuje nam nasze błędy. Czasem sama świadomość ile razy w ciągu dnia zrobiliśmy coś, z czego tak naprawdę chcielibyśmy się poprawić może nam pomóc w oparciu się kolejnej pokusie. Po drugie taki przegląd dnia jest okazją do zauważanie okoliczności, w których jesteśmy poddani pokusie i zachowujemy się w niepożądany sposób. Często najlepszym sposobem na uniknięcie grzechu jest po prostu stronienie od okazji do jego popełnienia.

Jednak po tym, co zostało stwierdzone powyżej należy zauważyć jedną niezmiernie istotną rzecz. Cała nasza walka z małymi pokusami i codziennymi grzechami poprzez wypracowywanie w sobie odpowiednich postaw i nawyków może być pomyłką, a nawet czymś wysoce szkodliwym, jeśli nie jest zakorzeniona w podstawowej postawie: pokornej i wdzięcznej miłości wobec Boga. Jakże często skupianie się na drobnych pokusy i powtarzających się grzechach jest skupianiem się na samym sobie i własnej doskonałości, którą chcielibyśmy osiągnąć. Wydawać by się mogło, że te drobne pokusy i błahe grzechy są już tylko ostatnią przeszkodą w osiągnięcia celu, i znajdujemy się w sytuacji o niebo lepszej niż ludzie zmagający się z grubymi pokusami i poważnymi grzechami. Naprawdę? A nie jest czasem tak, że człowiek grzeszący ciężko, który się nawraca jest większą radością dla Boga, niż człowiek, który poza “walką z małymi pokusami i codziennymi grzechami” nie ma większych problemów?

Jeśli Twoim największym problemem są drobne pokusy i powtarzające się codzienne grzechy, to do Ciebie Jezus mówi: “Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i daj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!” (Mt 19, 21). Niekoniecznie chodzi o to, żebyś dosłownie sprzedał wszystko, co masz i rozdał ubogim. Jezus mówi do Ciebie: przestań koncentrować się na własnej (nie)doskonałości, oderwij się od siebie i wyjdź z tym, co masz do innych (ubogich na różne sposoby), a przede wszystkim: nawróć się i pójdź za Mną!

Właściwie rozumiana walka z małymi pokusami i codziennymi grzechami, dobre postawy i nawyki, które nam w niej pomagają czyli cnoty są wyrazem odrywania się od siebie i wychodzenia ku innym i Bogu. Jest to codzienne zapieranie się samego siebie, aby brać ciągle na nowo swój krzyż: pasję miłości. W ćwiczeniu tej ogólnej postawy może nam znowu bardzo pomóc św. Ignacy. Tym razem poprzez codzienny ogólny rachunek sumienia (lub świadomości), zwany kwadransem miłości (Ćwiczenia duchowne, nr 43). Zaczyna się on od dziękczynienia za wszystkie łaski otrzymane od Boga w danym dniu (lub w połowie dnia, jeśli ktoś odprawia rachunek dwa razy dziennie, jak poleca Ignacy). Dziękczynienie jest najlepszym sposobem na oderwanie się od siebie. Szczera wdzięczność zawiera w sobie pokorę: “cóż masz, czego być nie otrzymał?” (1 Kor 4,7). Po osiągnięciu właściwej perspektywy poprzez dziękczynienie za wszystkie dary Dawcy, i prośbie o światło Ducha Świętego w drugim punkcie, następuję przegląd całego dnia jako historii mojego otwarcia i zamknięcia na łaskę. Każdy grzech jest w ten czy inny sposób odrzuceniem łaski Bożej i jest związany z koncentracją na sobie. Ogólny rachunek sumienia ma mi pomóc otworzyć ponownie na łaskę, dlatego kończy się prośbą o Bożą pomoc w zmianie moich postaw w przyszłości.

Ogólny rachunek sumienia jest sposobem na wyrobienie w sobie właściwiej ogólnej postawy: pokornej i pełnej wdzięczności miłości wobec Boga prowadzącej do służby innym. Jest sposobem na wyjście poza siebie, na zaparcie się samego siebie i pójście za Jezusem. Ta ogólna postawa będzie przekładać się na konkretne zachowania w codziennych sytuacjach, także w obliczu małych pokus prowadzących do drobnych grzechów. Jeśli zaczniemy od wprowadzenia w życie praktyki kwadransa miłości, nasze zmaganie z małymi pokusami i codziennymi grzechami, także poprzez szczegółowy rachunek sumienia, ma szansę nabrać właściwego sensu.

Źródło: http://www.deon.pl/religia/rekolekcje-adwentowe/adwent-2013/jestem-grzesznikiem/art,4,jak-walczyc-z-malymi-pokusami.html

Powiązane tematy:wydarzenia

Nastepne

Papież obchodzi 77 lat

Nie przegap

Chrześcijanie aresztowani w New Delhi

News USA

Jaka przyszłość czeka ukraińskich uchodźców w Stanach Zjednoczonych?

Opublikowano

3 godziny temu

dnia

28 marca 2025

Autor:

bwyderka

Po rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 roku, około 240 000 Ukraińców znalazło schronienie w Stanach Zjednoczonych dzięki programowi Uniting for Ukraine, wprowadzonemu przez administrację Prezydenta Joe Bidena. Program zapewniał im tymczasową ochronę przed deportacją oraz pozwolenie na pracę. Dziś, po zmianie władzy, przyszłość tych uchodźców staje się coraz bardziej niepewna.

Zagrożenie dla programu Uniting for Ukraine

Już w dniu objęcia urzędu w styczniu 2025 roku, Prezydent Donald Trump nakazał zakończenie wszystkich programów zwolnień warunkowych. Ta decyzja oznacza, że uczestnicy programu Uniting for Ukraine mogą wkrótce stracić swoje dotychczasowe zabezpieczenia prawne.

W tym samym tygodniu administracja Trumpa podjęła również kroki mające na celu zakończenie zwolnienia warunkowego dla ponad 500 000 Kubańczyków, Haitańczyków, Nikaraguańczyków i Wenezuelczyków, którzy przybyli do USA w ramach podobnych programów. Ukraińcy obawiają się, że będą następni.

Brak stabilności i perspektyw

Urząd ds. Obywatelstwa i Imigracji (USCIS) wstrzymał przetwarzanie wniosków o świadczenia imigracyjne dla osób objętych programami zwolnień warunkowych, w tym Uniting for Ukraine. Jak wynika z automatycznych odpowiedzi e-mailowych agencji, decyzje są wstrzymywane do czasu przeprowadzenia dodatkowych kontroli w zakresie oszustw, bezpieczeństwa publicznego i narodowego.

„Skutek jest taki, że Ukraińcy nie mają legalnego sposobu na pozostanie w bezpiecznym kraju, a końca wojny nie widać” — mówi Anne Smith, prawniczka imigracyjna.

Budowanie społeczności w obliczu niepewności

Mimo trudności, wielu Ukraińców zaczęło budować swoje życie w Stanach Zjednoczonych. W samym Minneapolis osiedliło się ponad 2 000 osób w ramach programu Uniting for Ukraine. Lokalne społeczności aktywnie wspierają uchodźców, organizując wydarzenia charytatywne.

W pierwszy piątek marca Ukraińsko-Amerykańskie Centrum Społeczności w Minneapolis zorganizowało wielkopostne smażenie ryb, którego celem było zebranie funduszy na pomoc humanitarną dla Ukrainy oraz wsparcie nowo przybyłych uchodźców. Wydarzenie przyciągnęło setki mieszkańców, którzy ustawili się w długiej kolejce na zewnątrz budynku.

Alternatywy dla Ukraińców

W obliczu rosnącej niepewności niektórzy Ukraińcy szukają innych opcji prawnych na pozostanie w USA. Co najmniej 50 000 osób złożyło wniosek o Tymczasowy Status Chroniony (TPS), który zapewnia ochronę przed deportacją oraz pozwolenie na pracę. W styczniu administracja Bidena, tuż przed końcem kadencji, przedłużyła TPS dla Ukraińców co najmniej do 2026 roku.

Pomimo tych zabezpieczeń, wielu Ukraińców żyje w zawieszeniu, bez możliwości planowania przyszłości.

„Nie możemy żyć pełnią życia” — podsumowują Ukraińcy, wyrażając nadzieję, że rząd USA znajdzie rozwiązanie dla tysięcy uchodźców, którzy nie mogą wrócić do ojczyzny.

Źródło: npr
Foto: YouTube, istock/Png-Studio/

Czytaj dalej

News USA

Rodzą się dzieci, które miały nie żyć

Opublikowano

4 godziny temu

dnia

28 marca 2025

Autor:

bwyderka

W amerykańskich stanach, które wprowadziły większą ochronę życia i ograniczyły dostęp do aborcji, rośnie liczba dzieci rodzących się z siniczą wadą serca (CCHD) – wynika z badania American College of Cardiology. CCHD to poważna, ale często uleczalna wada, która może być skutecznie leczona operacyjnie i nie musi oznaczać wyroku śmierci.

Po obaleniu wyroku Roe vs Wade w 2022 roku, który umożliwiał przeprowadzenie aborcji w całych Stanach Zjednoczonych, niektóre stany znacząco rozszerzyły prawną ochronę życia poczętego. Teraz właśnie w tych stanach badacze z American College of Cardiology zauważyli wzrost liczby dzieci rodzących się z ciężką siniczą wadą serca.

W stanach, gdzie aborcja jest szeroko dostępna, liczba przypadków tej choroby pozostała na tym samym poziomie.

Życie z diagnozą, nie mimo niej

CCHD to jedna z poważniejszych wad serca, diagnozowana często jeszcze przed narodzinami. Jak stwierdzają autorzy badania, „jest prawdopodobne, że wzrost liczby urodzeń wynika z tego, iż dzieci rodzą się w rodzinach, które mogłyby przerwać ciążę, gdyby aborcja była dostępna w ich stanie.”

Amerykańskie organizacje pro-life mówią wprost: oznacza to, że więcej dzieci, które kiedyś zostałyby pozbawione życia przed narodzinami, dziś dostaje szansę.

Odpowiedzialność za ludzkie życie

Zgodnie z badaniem, dzieci z CCHD wymagają częstszej opieki medycznej, co niesie wyzwania dla systemu ochrony zdrowia. „Musimy przygotować się na większe potrzeby – zarówno finansowe, jak i emocjonalne – jakie będą odczuwać rodziny tych dzieci” – podkreśla dr Stephanie Tseng, kardiolog dziecięca ze szpitala w Columbus w stanie Ohio i główna autorka badania.

Wartość każdego życia

Zespół badawczy porównał wskaźniki urodzeń dzieci z CCHD przed i po wyroku Dobbs vs Jackson Women’s Health Organization. W stanach, które po tej decyzji zwiększyły ochronę życia nienarodzonego, wskaźniki te zaczęły odbiegać od trendów obserwowanych w stanach, gdzie przepisy aborcyjne się nie zmieniły.

Średnia miesięczna różnica między oczekiwaną a rzeczywistą liczbą przypadków wynosiła 9,6 na 100 tysięcy urodzeń.

Autorzy badania uznali, że ze względu na moment, w którym możliwa jest prenatalna diagnoza CCHD, oraz nowe przepisy antyaborcyjne, wzrost ten może wynikać z faktu, że dzieci z wykrytymi wadami serca są dziś częściej donoszone i rodzą się — podczas gdy wcześniej, w innych warunkach prawnych, mogłyby zostać poddane aborcji.

Choć część komentatorów próbuje przypisywać przepisom pro-life negatywne skutki zdrowotne, jak wzrost śmiertelności noworodków czy innych powikłań, badanie to pokazuje konkretny wpływ zmiany prawa: więcej dzieci z poważnymi, lecz często możliwymi do leczenia wadami serca przychodzi na świat.

Karol Darmoros

Foto: istock/BaddocShutter/Ivan Kyryk/

Czytaj dalej

News USA

Senat odrzucił przepisy ograniczające opłaty za debet Joe Bidena

Opublikowano

4 godziny temu

dnia

28 marca 2025

Autor:

bwyderka

Podczas czwartkowego głosowania Senat USA odrzucił przepisy wprowadzone przez administrację byłego prezydenta Joe Bidena, które miały ograniczyć opłaty za debet bankowy do maksymalnie 5 dolarów dla instytucji finansowych posiadających aktywa powyżej 10 miliardów dolarów.

Decyzja zapadła stosunkiem 52 do 48 głosów. Wszyscy Republikanie – z wyjątkiem Josha Hawleya (R-Mo.) – poparli uchwałę Senatora Tima Scotta (R-S.C.), która znosiła nową regulację. Do Demokratów sprzeciwiających się uchyleniu przepisu dołączyło również dwóch niezależnych senatorów.

Dyskusja nad wpływem opłat na konsumentów

Podczas debaty Senator Tim Scott argumentował, że ograniczenie opłat za debet zaszkodziłoby konsumentom, szczególnie tym, którzy żyją od wypłaty do wypłaty.

„Kiedy zaczynasz ograniczać tę strukturę opłat, eliminujesz debet. Odbierasz ludziom możliwość zarządzania swoimi finansami w najbardziej efektywny sposób” – powiedział Scott.

Z kolei Senatorka Elizabeth Warren (D-Mass.), zwolenniczka regulacji, podkreśliła, że banki pobierają od rodzin znacznie więcej, niż kosztuje im faktyczne pokrycie debetu. „Przepisy CFPB miały pozwolić amerykańskim rodzinom zaoszczędzić do 5 miliardów dolarów rocznie. Ich uchylenie sprawi, że wielkie banki staną się bogatsze, a ciężko pracujące rodziny – biedniejsze” – stwierdziła Warren.

Podobnego zdania był Senator Josh Hawley, jedyny Republikanin, który głosował przeciw uchwale. Według niego nowa regulacja pozwoliłaby przeciętnemu Amerykaninowi zaoszczędzić około 265 dolarów rocznie.

Polityczna batalia o opłaty za debet

Nowe regulacje zostały sfinalizowane w grudniu 2024 roku przez Biuro Ochrony Konsumentów Finansowych (CFPB) w ramach szerszej inicjatywy Bidena, mającej na celu eliminację tzw. „śmieciowych opłat” w sektorze finansowym.

Administracja przewidywała, że przepisy wejdą w życie w październiku i pozwolą gospodarstwom domowym oszczędzić średnio 225 dolarów rocznie. Banki jednak zaskarżyły regulację do sądu, twierdząc, że CFPB przekroczyło swoje uprawnienia.

Czy konsumenci naprawdę chcą regulacji?

Krytycy przepisów Biura Ochrony Konsumentów Finansowych CFPB twierdzą, że ich wdrożenie mogłoby spowodować ograniczenie dostępności debetu, co szczególnie uderzyłoby w osoby o niższych dochodach.

Według badań Federal Reserve Bank of New York, limity opłat za debet mogłyby doprowadzić do trudniejszego dostępu do kredytu dla bardziej ryzykownych klientów, ograniczając tym samym ich możliwości finansowe.

Z kolei sondaż American Bankers Association (ABA) wykazał, że 70% ankietowanych ceni sobie ochronę debetu, a 68% uważa, że banki mają prawo pobierać za to opłaty.

Mimo odrzucenia regulacji przez Senat, debata nad opłatami za debet nie jest zakończona. Demokraci mogą próbować przywrócić regulację w przyszłości, ale na razie instytucje finansowe zachowają możliwość ustalania własnych stawek.