Kamala Harris, kandydatka Partii Demokratycznej na prezydenta, przedstawiła swój program gospodarczy, w którym apeluje o wyższe podatki dla najbogatszych Amerykanów oraz korporacji. Kluczowym elementem jej planu jest tzw. „podatek minimalny dla miliarderów”, który ma na celu nałożenie większych obciążeń podatkowych na najbogatsze osoby w kraju. Jednak eksperci są sceptyczni co do szans na jego wprowadzenie.

W sierpniu Harris wyraziła poparcie dla budżetu na rok fiskalny 2025 zaproponowanego przez prezydenta Joe Bidena, który zakłada 25% minimalny podatek od całkowitych dochodów osób posiadających aktywa powyżej 100 milionów dolarów.

Podatek ten miałby obejmować nie tylko standardowe dochody, ale także tzw. „niezrealizowane zyski”, czyli wzrost wartości aktywów, zanim zostaną one sprzedane.

Według raportu Henley & Partners z czerwca 2023 roku, w Stanach Zjednoczonych mieszka ponad 10 000 osób posiadających aktywa o wartości co najmniej 100 milionów dolarów, czyli tzw. „supermilionerów”, którzy mogliby być objęci nowym podatkiem.

W środę, podczas kampanijnego wydarzenia w New Hampshire, Harris podkreśliła potrzebę reformy podatkowej: „To po prostu nie jest w porządku, że ci, którzy mogą sobie na to pozwolić, często płacą niższe podatki niż nasi nauczyciele, pielęgniarki czy strażacy. Dlatego popieram podatek minimalny dla miliarderów oraz sprawiedliwsze opodatkowanie korporacji.”

Czym jest podatek minimalny dla miliarderów?

Jeśli ten podatek wejdzie w życie, osoby posiadające majątek przekraczający 100 milionów dolarów będą musiały co roku raportować wartość swoich aktywów, w tym ich pierwotną cenę zakupu oraz aktualną wartość rynkową. Dotyczyć to będzie inwestycji takich jak akcje, nieruchomości czy inne aktywa.

Obecnie podatki od inwestycji (tzw. podatki od zysków kapitałowych) płaci się tylko po sprzedaży aktywów, a ich stawki wynoszą 0%, 15% lub 20%, w zależności od dochodów. Dodatkowo, osoby o wysokich dochodach płacą dodatkowy 3,8% podatek od dochodów z inwestycji.

Propozycja Harris i Bidena zakładałaby opodatkowanie tych zysków, nawet jeśli aktywa nie zostały jeszcze sprzedane, co stanowiłoby istotną zmianę w dotychczasowej polityce podatkowej.

Czy podatek ma szansę wejść w życie?

Chociaż pomysł wyższych podatków dla najbogatszych spotyka się z aprobatą wielu Amerykanów, dotychczasowe próby wprowadzenia takiego podatku napotkały na trudności. Joe Biden uwzględnił podatek minimalny dla miliarderów w swoich budżetach na lata fiskalne 2023, 2024 i 2025, ale te propozycje nie zdobyły wystarczającego poparcia w Kongresie.

Pomimo poparcia ze strony Harris, eksperci i liderzy biznesowi wyrażają wątpliwości. Miliarder i przedsiębiorca Mark Cuban w wywiadzie dla CNBC stwierdził: „W każdej rozmowie, jaką miałem, słyszałem, że to się nie wydarzy. Jeśli opodatkujesz niezrealizowane zyski, zabijesz rynek akcji.”

Krytyka propozycji

Krytycy twierdzą, że podatek minimalny dla miliarderów jest nie tylko trudny do przeprowadzenia politycznie, ale również problematyczny pod względem praktycznym.

Erica York, starsza ekonomistka z Tax Foundation, wskazuje na „znaczące wyzwania administracyjne i zgodności z przepisami”, takie jak problemy z płynnością finansową – gdzie miliarderzy mogą być opodatkowani od aktywów, które nie generują gotówki – oraz potencjalne spory z IRS. „Wciąż uważam, że to nierealna propozycja,” dodała.

Eksperci prawni również mają wątpliwości. Niedawny wyrok Sądu Najwyższego USA wzbudził pytania dotyczące konstytucyjności opodatkowania niezrealizowanych zysków, co dodatkowo komplikuje perspektywy wprowadzenia takiego podatku.

Środowisko biznesowe również w dużej mierze sprzeciwia się pomysłowi opodatkowania niezrealizowanych zysków, argumentując, że mogłoby to zdestabilizować rynki finansowe. Mark Cuban uważa, że choć Kamala Harris może dążyć do wyższych podatków, to nie sądzi, że „opodatkowałaby niezrealizowane zyski,” podkreślając, że taki krok mógłby zaszkodzić inwestycjom i gospodarce.

Perspektywy wyborcze

Podatek minimalny dla miliarderów jest centralnym punktem programu gospodarczego Harris, która stara się wyróżnić w wyścigu prezydenckim 2024 roku. Jednak ze względu na silny opór zarówno ze strony polityków, jak i środowiska biznesowego, przyszłość tej propozycji pozostaje jednak niepewna i może być potraktowana jako chwyt pod publikę w ramach kampanii.

Źródło: cnbc
Foto: YouTube, Kamala Harris, istock/Ivan-balvan/

Obraz z XVII wieku autorstwa Rembrandta, odnaleziony na strychu w stanie Maine, został sprzedany na aukcji za 1,4 miliona dolarów, ogłosili w środę organizatorzy aukcji. Dzieło zatytułowane „Portret dziewczynki” trafiło na aukcję w ramach dorocznej Summer Grandeur, organizowanej przez Thomaston Place Auction Galleries.

Trzej licytujący przez telefon stoczyli zaciętą walkę o obraz, który przedstawia młodą dziewczynę ubraną w czarną suknię, biały czepek i kryzę na tle brązowego tła, oprawiony w ręcznie rzeźbioną ramę. Ostatecznie trafił w ręce anonimowego kolekcjonera z Europy 24 sierpnia.

Była to rekordowa sprzedaż dla domu aukcyjnego z Nowej Anglii, który nazwał odkrycie „jedynym w życiu”.

Założyciel Thomaston Place Auction Galleries, Kaja Veilleux, zdradził, że odkrycia dokonano podczas rutynowej wyceny w prywatnej posiadłości w Camden. „Portret dziewczynki” był jednym z kilku cennych rodzinnych pamiątek i antyków schowanych na strychu.

Obraz namalowany na panelu z dębu przez holenderskiego mistrza Rembrandta Harmenszoona van Rijna, jednego z najwybitniejszych artystów XVII wieku, znajdował się w ręcznie rzeźbionej ramie.

Etykieta na odwrocie dzieła wskazywała, że zostało ono wypożyczone do Muzeum Sztuki w Filadelfii w 1970 roku przez ówczesnego właściciela, Cary’ego W. Boka, mieszkańca Camden.

Bok, który pełnił funkcję skarbnika i wiceprezesa Curtis Publishing Company, zmarł w 1970 roku.

Żródło: nbc
Foto: Thomaston Place Auction Galleries

Floryda utrzymuje pozycję ulubionego miejsca na emeryturę w 2024 roku – aż pięć miast z tego stanu znalazło się wśród dziesięciu najlepszych lokalizacji dla seniorów według rankingu WalletHub. Najwyżej ocenionym miastem okazało się Orlando, które zajęło pierwsze miejsce w zestawieniu zatytułowanym „Najlepsze i najgorsze miejsca na emeryturę”.

WalletHub, serwis poświęcony finansom osobistym, wskazał, że kluczowymi czynnikami, które pomogły Orlando zdobyć pierwsze miejsce, były szeroka oferta aktywności dla seniorów oraz wysoka jakość opieki zdrowotnej. Na sukces tego miasta wpłynęła również polityka podatkowa Florydy, która jest przyjazna dla osób starszych, co dodatkowo podniosło jego atrakcyjność jako miejsca do spędzenia emerytury.

Wśród dziesięciu najlepszych miast dla emerytów znalazły się aż cztery inne miejscowości z Florydy: Miami (2. miejsce), Tampa (4. miejsce), Fort Lauderdale (5. miejsce) oraz St. Petersburg (8. miejsce). Wysokie pozycje miast Florydy wynikają z korzystnej pogody, atrakcyjnych podatków i bogatej oferty rozrywkowej.

WalletHub uwzględnił w rankingu łącznie 182 miasta w USA, oceniając je na podstawie kilkudziesięciu wskaźników, takich jak przystępność cenowa, aktywność, jakość życia i dostęp do opieki zdrowotnej. Orlando zdobyło łączny wynik 61,49, co pozwoliło mu wyprzedzić inne miejscowości.

W pierwszej dziesiątce znalazły się również miasta z innych stanów. Scottsdale w Arizonie zajęło 6. miejsce, Minneapolis znalazło się na 3. pozycji, a Cincinnati na 7. miejscu. Wśród najlepszych miast znalazło się także Casper w Wyoming, który wyróżnił się pod względem przystępności cenowej, zajmując 9. miejsce w rankingu.

Co decyduje o najlepszym mieście na emeryturę?

Według WalletHub, idealne miasto na emeryturę powinno oferować nie tylko niskie koszty utrzymania i niskie podatki, ale także możliwości kontynuowania pracy dla tych, którzy chcą dorobić do emerytury.

Analityk serwisu, Chip Lupo, podkreśla, że dobre miasta dla emerytów oferują też dostęp do wysokiej jakości opieki zdrowotnej oraz szeroki wachlarz aktywności, które umożliwiają seniorom prowadzenie aktywnego i satysfakcjonującego życia.

Spośród wyróżnionych miejscowości, Miami otrzymało najwyższą ocenę w kategorii aktywności, plasując się na 2. miejscu. Scottsdale zostało wyróżnione za jakość życia, zajmując 3. miejsce, natomiast Casper zdobyło wysokie noty za przystępność cenową.

Wyzwania finansowe emerytów

Z rankingiem najlepszych miast na emeryturę współgrają dane dotyczące oczekiwań finansowych Amerykanów w kwestii komfortowego przejścia na emeryturę.

Według badań Northwestern Mutual z kwietnia 2024 roku, przeciętny Amerykanin uważa, że potrzebuje około 1,46 miliona dolarów oszczędności, aby żyć wygodnie na emeryturze. To o 15% więcej w porównaniu z poprzednim rokiem, co pokazuje, jak rosnące koszty życia wpływają na planowanie przyszłości.

Źródło: foxbusiness
Foto: istock/PeopleImages/