Nowy CEO Boeinga, Robert „Kelly” Ortberg, właśnie zakupił luksusową rezydencję w Seattle za 4,1 miliona dolarów, co wywołało kontrowersje w czasie, gdy tysiące pracowników fabryk firmy strajkuje, domagając się lepszych warunków płacowych. Ortberg, który objął stanowisko na początku sierpnia, wprowadzi się do posiadłości z 1928 roku, mimo że sytuacja w firmie jest napięta.

Strajk został wywołany po odrzuceniu przez 96% członków związku IAM (Międzynarodowego Związku Mechaników i Pracowników Lotnictwa) nowej oferty kontraktowej. Pracownicy, zorganizowani pod szyldem IAM 751, domagają się m.in. 40% podwyżki płac, twierdząc, że firma ma zasoby, by spełnić ich oczekiwania.

„Jeśli mogą zapłacić prezesowi, to mogą zapłacić nam,” powiedziała jedna z pracownic, Ethel Dominique.

W odpowiedzi na krytykę Ortberg stwierdził, że strajk może zaszkodzić zarówno pracownikom, jak i firmie, która nadal boryka się z konsekwencjami wcześniejszych błędów. Mimo jego apeli, pracownicy kontynuują protesty przed fabrykami w stanie Waszyngton, nie zgadzając się na proponowane warunki.

Choć strajk wydaje się przede wszystkim związany z dążeniem do wywalczenia lepszych warunków umowy, jak wyższych wynagrodzeń — początkowe żądania związku zakładały wzrost płac o 40% w ciągu trzech lat, co znacznie przewyższało ofertę Boeinga (25% na cztery lata) — to głębsze przyczyny leżą w latach narastającej frustracji pracowników.

Obserwatorzy branży wskazują na kluczowe momenty, takie jak wymuszone zmiany w świadczeniach zdrowotnych i emerytalnych w 2014 roku, a także fuzję Boeinga z McDonnell Douglas w 1997 roku, która zmieniła kulturę firmy.

Konflikt kulturowy w Boeingu

Profesor socjologii z Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis, Jake Rosenfeld, zauważył, że obecny strajk wpisuje się w szerszy konflikt kulturowy, który trwa od lat. Pracownicy maszynowi czują, że firma traktuje ich jak wymienialne zasoby, co prowadzi do narastającego poczucia rozczarowania i oburzenia. Strajk dotknął zakładów Boeinga w stanach Waszyngton, Oregon i Kalifornia, powodując przestoje w produkcji.

Boeing stoi teraz przed poważnymi wyzwaniami. Dyrektor finansowy firmy, Brian West, przyznał, że strajk może zagrozić odbudowie firmy po ostatnich problemach, w tym katastrofach 737 Max, które mocno nadszarpnęły reputację przedsiębiorstwa.

Kwestie bezpieczeństwa i morale pracowników

Wypadki związane z samolotami 737 Max, w wyniku których w 2018 i 2019 roku zginęło 346 osób, przyczyniły się do dalszej degradacji wizerunku Boeinga. Kolejne problemy techniczne, jak oderwanie się elementu drzwi w modelu 737 Max 9 na początku 2024 roku, tylko pogłębiły kryzys zaufania do firmy. Te wydarzenia wpłynęły także na morale pracowników, którzy od lat skarżą się na ignorowanie ich obaw przez kierownictwo.

Dodatkowo, frustracja pracowników nasila się na tle informacji o rosnących wynagrodzeniach kadry zarządzającej. W 2023 roku były dyrektor generalny Boeinga, Dave Calhoun, otrzymał 32,8 miliona dolarów wynagrodzenia, co oznaczało wzrost o 45% w porównaniu do roku poprzedniego. Tymczasem płace szeregowych pracowników pozostają w stagnacji.

Historyczne źródła konfliktu

Jednym z głównych punktów spornych między związkiem a firmą jest kwestia świadczeń emerytalnych. W 2014 roku Boeing zmusił pracowników do przejścia na plan 401(k), rezygnując z tradycyjnych emerytur. Wtedy też związani długoterminową umową pracownicy zgodzili się na niewielkie podwyżki, które nie nadążały za rosnącymi kosztami życia.

Warto dodać, że zmiana ta została wymuszona groźbą przeniesienia produkcji nowych samolotów poza stan Waszyngton, co wzbudziło obawy o utratę miejsc pracy.

Sytuacja w 2014 roku była kontynuacją wcześniejszych działań Boeinga, które rozpoczęły się w 2009 roku, gdy firma ogłosiła, że otworzy linię produkcyjną dla modelu 787 Dreamliner w Południowej Karolinie. Stan ten jest znany z niskiego wskaźnika uzwiązkowienia, a decyzja firmy została odebrana jako odwet za strajk związkowców z 2008 roku.

W 2020 roku Boeing ostatecznie przeniósł całą produkcję modelu 787 z Waszyngtonu do Południowej Karoliny, co było ciosem dla pracowników związkowych.

Zmiana kultury po fuzji z McDonnell Douglas

Fuzja Boeinga z McDonnell Douglas w 1997 roku była punktem zwrotnym, który według wielu obserwatorów spowodował fundamentalną zmianę w kulturze firmy. Priorytetem stały się koszty i efektywność, co wpłynęło na relacje między zarządem a pracownikami.

Przeniesienie siedziby Boeinga z Seattle do Chicago w 2001 roku, a następnie do Wirginii w 2022 roku, również przyczyniło się do pogłębienia dystansu między liderami a pracownikami produkcyjnymi.

Pomimo tego, że od czasu fuzji wiele się zmieniło, napięcia w firmie są wciąż odczuwalne. Obserwatorzy branży twierdzą, że te długotrwałe zmiany kulturowe nadal wpływają na relacje między liderami Boeinga a pracownikami, czego dowodem jest obecny strajk.

Jaka przyszłość czeka Boeinga?

Przyszłość relacji Boeinga z jego pracownikami zależy teraz od nowych liderów, w tym Roberta „Kelly’ego” Ortberga, który objął stanowisko dyrektora generalnego w sierpniu 2024 roku. Związek zawodowy, na czele z Jonem Holdenem, liczy na to, że firma zacznie lepiej słuchać swoich pracowników i wykaże większą gotowość do dialogu.

Strajk maszynistów może okazać się kluczowym momentem w historii firmy, zmuszającym ją do przemyślenia swojej polityki wobec pracowników oraz do naprawy nadszarpniętych relacji.

Źródło: npr
Foto: YouTube, Machinist Union

Jedna z „100 najlepszych pizzerii na świecie” znajduje się w Chicago, według najnowszego rankingu „Przewodnika po najlepszych pizzeriach na świecie” opublikowanego przez Top 50 Pizza, prestiżowy raport z Neapolu we Włoszech. Raport ocenia pizzerie z całego świata, biorąc pod uwagę jakość serwowanych produktów oraz poziom obsługi klienta.

Na szczycie listy znalazła się Una Pizza Napoletana z Nowego Jorku, a tuż za nią uplasowała się Diego Vitagliano Pizzeria z Neapolu.

Chicago pojawia się na liście na 50. miejscu dzięki Robert’s Pizza & Dough Co., mieszczącej się przy 456 N. McClurg St. w dzielnicy Streeterville. Wcześniej w tym roku ta sama pizzeria zajęła 10. miejsce w rankingu „50 najlepszych pizzerii w USA”. Robert’s Pizza & Dough Co. po raz pierwszy została uwzględniona w międzynarodowym zestawieniu w 2021 roku.

W najnowszym przewodniku pizzeria została również wyróżniona tytułem „Występu Roku 2024”, co dodatkowo podkreśla jej rosnącą renomę na arenie międzynarodowej.

Poniżej znajduje się lista 50 najlepszych pizzerii na liście. Pełną listę 100 można znaleźć tutaj.

1. Una Pizza Napoletana – Nowy Jork, USA
2. Diego Vitagliano Pizzeria – Neapol, Włochy; I Masanielli – Francesco Martucci – Caserta, Włochy
3. The Pizza Bar on 38th – Tokio, Japonia
4. Confine – Mediolan, Włochy
5. Napoli on the Road – Londyn, Anglia
6. Tony’s Pizza Napoletana – San Francisco, USA
7. I Tigli – San Bonifacio, Włochy
8. Sartoria Panatieri – Barcelona, Hiszpania
9. 50 Kalò – Naples, Włochy
10. Seu Pizza Illuminati – Rome, Włochy
11. Leggera Pizza Napoletana – São Paulo, Brazylia
12. Crosta Pizzeria – Makati, Filipiny
13. Pizzeria Beddia – Filadelfia, USA
14. Via Toledo Enopizzeria – Wiedeń, Austria
15. RistoPizza – Tokio, Japonia
16. I Masanielli – Sasà Martucci – Caserta, Włochy
17. Dry Milano – Milan, Włochy
18. La Notizia – Neapol, Włochy
19. Ribalta – Nowy Jork, USA
20. Salvo – Neapol, Włochy
21. Pizzeria Da Lioniello – Succivo, Włochy
22. Fiata by Salvatore Fiata – Hong Kong, Chiny
23. 50 Kalò – Londyn, Anglia
24. Cambia-Menti di Ciccio Vitiello – Caserta, Włochy
25. Pepe in Grani – Caiazzo, Włochy
26. Baldoria – Madryt, Spain
27. Ken’s Artisan Pizza – Portland, USA
28. Jay’s – Kenmore, USA
29. 180 Grammi Pizzeria Romana – Rzym, Włochy
30. Don Antonio – New York, USA
31. Le Grotticelle – Caggiano, Włochy
32. La Cascina dei Sapori – Rezzato, Włochy
33. Pizzeria Sei – Los Angeles, USA
34. Pizza Zulu – Fürth, Niemcy
35. Clementina – Fiumicino, Włochy
36. Sestogusto – Turyn, Włochy
37. La Bolla – Caserta, Włochy
38. QT Pizza Bar – São Paulo, Brazylia
39. BOB Alchimia a Spicchi – Montepaone Lido, Włochy
40. Ti Amo – Adrogué, Argentyna
41. Apogeo – Pietrasanta, Włochy
42. I Vesuviani – Pomigliano d’Arco, Włochy
43. IMperfetto – Puteaux, France / Raf Bonetta – Pozzuoli, Włochy
44. 48h Pizza e Gnocchi Bar – Melbourne, Australia / Al Taglio – Sydney, Australia
45. La Leggenda – Miami, USA
46. Dante’s Pizzeria Napoletana – Auckland, Nowa Zelandia
47. nNea – Amsterdam, Holandia
48. Raf Bonetta – Pozzuoli, Włochy
49. Massilia – Bangkok, Tajlandia
50. Robert’s – Chicago, USA

Źródło: nbc
Foto: Robert’s Pizza & Dough Co.

Dom Michaela Jordana w Highland Park na przedmieściach Chicago został sprzedany po ponad dekadzie od pierwszego wystawienia na rynek. Nieruchomość, której cena wynosiła 14,8 miliona dolarów, została zakontraktowana w miniony weekend, co potwierdziła Katherine Malkin, agentka nieruchomości z Compass Realty. Ostateczna cena sprzedaży nie została jeszcze ujawniona.

Dom o powierzchni 32 683  stóp kwadratowych był na rynku nieruchomości od 2012 roku, a początkowo został wystawiony za 29 milionów dolarów. Od 2015 roku cena wynosiła 14,855 miliona dolarów, co ciekawie nawiązuje do numeru 23, który legenda koszykówki nosiła na koszulce Chicago Bulls – suma cyfr ceny równa się 23.

Opis nieruchomości podkreśla, że jest to „legendarna posiadłość, równie imponująca jak sam Michael Jordan”.

Nieruchomość ma łącznie 56 000 stóp kwadratowych powierzchni mieszkalnej, w tym piwnicę i garaż z miejscem na 15 samochodów. Działka, na której stoi liczy sobie 7,37 akra.

W skład luksusowej rezydencji wchodzi szereg udogodnień, w tym pełnowymiarowa hala do koszykówki, okrągły basen bez krawędzi, pole do minigolfa, kort tenisowy oraz pokój cygarowy – wszystkie te elementy z charakterystycznym dla Jordana stylem i dbałością o szczegóły.

Dom posiada 9 sypialni i 19 łazienek, zgodnie z informacją w ogłoszeniu. Roczne podatki od nieruchomości wynoszą około 148 tysięcy dolarów.

Michael Jordan kupił działkę w 1991 roku i wprowadził się do domu w 1994 roku. W zeszłym roku sprzedał swoją luksusową rezydencję w centrum Chicago za 6,82 miliona dolarów. Ta ogromna nieruchomość składała się z trzech połączonych apartamentów, zajmujących 39. i 40. piętro budynku przy 1100 N. Lake Shore Dr.

Dziś Michael Jordan jest właścicielem 11-pokojowej rezydencji o powierzchni 28 000 stóp kwadratowych i wartości 12,4 miliona dolarów w Jupiter na Florydzie, dwie przecznice od areny, na której gra należąca do niego drużyna NBA, Hornets.

Jest także właścicielem 6-pokojowej rezydencji o powierzchni 12 310 stóp kwadratowych w Cornelius w Karolinie Północnej, którą kupił w 2013 roku za 2,8 miliona dolarów.

W grudniu 2020 roku sprzedał dom z pięcioma sypialniami o powierzchni 9 574 stóp kwadratowych w pobliżu pola golfowego Glenwild w Park City w stanie Utah kupcowi z okolic Seattle za nieujawnioną cenę. Dom został wystawiony na 7,5 miliona dolarów.

Źródło: nbc, chicago tribune
Foto: YouTube