Połącz się z nami

Kościół

Papież Franciszek tylko jeden raz odwiedził Stany Zjednoczone, w 2015 roku

Opublikowano

dnia

Papież Franciszek, który zmarł 21 kwietnia w wieku 88 lat, odwiedził Stany Zjednoczone tylko raz – we wrześniu 2015 roku. Mimo że jego wizyta trwała zaledwie kilka dni, pozostawiła trwały ślad w sercach milionów i zapisała się na kartach historii jako jedno z najbardziej poruszających papieskich pielgrzymek.

W ciągu tej krótkiej podróży Franciszek przyciągnął setki tysięcy wiernych, kanonizował nowego świętego, został pierwszym papieżem przemawiającym przed połączonymi izbami Kongresu, a swoją obecnością ożywił amerykańską wspólnotę katolicką – od Waszyngtonu, przez Nowy Jork, po Filadelfię.

Waszyngton, D.C.: Spotkania, symbole i cicha siła

Papież rozpoczął amerykańską część swojej podróży 22 września 2015 r., lądując w stolicy po wcześniejszej wizycie na Kubie. Już następnego dnia spotkał się z Prezydentem Barackiem Obamą w Białym Domu – w czasie, gdy amerykańscy katolicy zmagali się z trudnymi pytaniami dotyczącymi wolności religijnej, małżeństw osób tej samej płci i przepisów dotyczących antykoncepcji.

Franciszek pochwalił dążenie do inkluzywności w społeczeństwie, ale przypomniał, że wolność religijna jest jednym z „najcenniejszych skarbów Ameryki”. Wezwał też do pilnego działania na rzecz ochrony środowiska, odwołując się do swojej encykliki Laudato Si’.

W tym samym dniu odprawił mszę w Narodowym Sanktuarium Niepokalanego Poczęcia, kanonizując św. Junípero Serrę – była to pierwsza kanonizacja w historii dokonana na ziemi amerykańskiej. Nazwał go symbolem „Kościoła, który wychodzi, by nieść pojednawczą czułość Boga”.

W ciszy i bez fleszy kamer Franciszek odwiedził też Małe Siostry Ubogich – wspólnotę zakonną toczącą sądową batalię o sprzeciw sumienia wobec przepisów rządowych.

Historyczne przemówienie w Kongresie

24 września papież przeszedł do historii jako pierwszy następca św. Piotra, który przemówił przed połączonymi izbami Kongresu. Jego przemówienie było mocnym głosem w sprawach życia, sprawiedliwości społecznej i pokoju.

Potępił handel bronią, karę śmierci i przypomniał o roli rodziny, którą nazwał „zranioną jak nigdy dotąd”.

Jako wzór dla Ameryki wskazał Abrahama Lincolna i Martina Luthera Kinga Jr., nazywając ich obrońcami wolności i moralnych wartości. Nie bał się trudnych tematów, ale przemawiał językiem pojednania, a nie podziału.

Nowy Jork: Modlitwa, ONZ i ludzie z marginesu

Wieczorem tego samego dnia papież dotarł do Nowego Jorku, gdzie następnego ranka przemawiał w siedzibie ONZ. Wezwał światowych przywódców do odrzucenia „ideologicznej kolonizacji” i podkreślił, że każda interwencja międzynarodowa musi respektować tożsamość narodów.

Później, w Ground Zero, miejscu ataków z 11 września, Franciszek spotkał się z rodzinami ofiar i ocalałymi. W atmosferze głębokiej zadumy modlił się o pokój, przypominając, że „za każdym aktem przemocy kryją się konkretne twarze, historie, imiona”.

Tego samego dnia odwiedził szkołę katolicką w Harlemie, a wieczorem odprawił mszę w Madison Square Garden. Apelował o pamięć o tych, którzy są niewidzialni dla wielkiego miasta: bezdomnych, migrantach, dzieciach bez edukacji, starszych zapomnianych przez społeczeństwo.

Jego słowa niosły przesłanie nadziei – tej, która „nie boi się zaangażowania i działa jak zaczyn”.

Filadelfia: Rodzina, przebaczenie i nadzieja

Ostatnim przystankiem była Filadelfia, gdzie Franciszek wziął udział w Światowym Spotkaniu Rodzin. W bazylice św. Piotra i Pawła mówił o roli duchowieństwa i kobiet w Kościele, przypominając o znaczeniu towarzyszenia rodzinom.

Podczas przemówienia w Independence Mall podkreślił rolę wolności religijnej i imigrantów, a wieczorem porzucił przygotowane przemówienie, by spontanicznie podzielić się wzruszającym świadectwem o rodzinie jako fundamencie społeczeństwa.

W niedzielę, 27 września, papież spotkał się prywatnie z ofiarami nadużyć seksualnych. Ich historie, jak sam powiedział, „rozgniewały jego serce”. Obiecał, że Kościół będzie czujny, a sprawcy – pociągnięci do odpowiedzialności. Tego samego dnia odwiedził też zakład karny, mówiąc więźniom, że każdy człowiek jest naznaczony ranami życia, ale Bóg nikogo nie odrzuca.

Na zakończenie podróży odprawił mszę dla uczestników spotkania rodzin. Dziękując Amerykanom, powiedział: „Niech nasze wspólne dni przyniosą owoce, które będą trwałe. Tak jak otrzymaliśmy wiele – dawajmy innym w zamian”.

Dziedzictwo

Choć była to jedyna wizyta papieża Franciszka w USA, pozostawiła ona głęboki ślad – nie tylko w Kościele katolickim, ale w całym społeczeństwie amerykańskim. Wierność Ewangelii, otwartość na dialog, troska o ubogich i środowisko – to wartości, które Franciszek wniósł do serc tych, których spotkał.

To było świadectwo miłości, które – jak sam powiedział – „nie zna granic i nie boi się żadnych ulic”.

Źródło: cna
Foto: YouTube

Kościół

Rozpoczął się Adwent 2025 – czas oczekiwania, nadziei i duchowego przygotowania

Opublikowano

dnia

Autor:

30 listopada przypadła pierwsza niedziela Adwentu. W tym roku okres oczekiwania na Boże Narodzenie trwa niespełna cztery tygodnie, co – jak zauważają duchowni – może sprawić, że wierni zostaną „zaskoczeni” przez święta, jeśli wcześniej nie wejdą głębiej w duchowy wymiar tego czasu. O jego znaczeniu mówi Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

Kościół, chcąc pomóc wiernym przygotować się na radość wcielenia Chrystusa, oferuje symbole, pieśni i tradycje, które mają prowadzić przez Adwent jako czas nadziei, skupienia i refleksji. Papież Franciszek określił go kiedyś jako drogę ku „horyzontowi nadziei”.

Pieśni adwentowe – muzyka oczekiwania

Jednym z najważniejszych sposobów duchowego przygotowania są pieśni liturgiczne, które łączą w sobie pragnienie przyjścia Zbawiciela oraz świadomość ludzkiej słabości.

Ciekawym przykładem jest hiszpańska kolęda „Alepun”, której rytm przywodzi na myśl stukot kopyt osiołka niosącego ciężarną Maryję do Betlejem. Łączy ona elementy ciemności z nadzieją, co jest charakterystyczne dla duchowego klimatu Adwentu.

Symbolika przestrzeni kościoła

Adwent bywa określany jako „mały Wielki Post”, choć pozostaje czasem radosnego oczekiwania. Stąd liturgiczna symbolika:

  • fiolet i róż – barwy pokuty, ale także radości (niedziela Gaudete),
  • brak kwiatów na ołtarzu i ograniczona muzyka – podkreślenie prostoty i ciszy,
  • nieodmawianie „Gloria” – aby zabrzmiało ono uroczyście dopiero w noc Narodzenia Pańskiego.

Warto zauważyć, że fiolet używany w Adwencie ma odcień z nutą błękitu, co symbolicznie ukazuje Maryjny charakter tego okresu. Pełniejsze ozdoby pojawiają się dopiero 8 grudnia w uroczystość Niepokalanego Poczęcia, a kwiaty – w trzecią niedzielę Adwentu (Gaudete) jako zapowiedź nadchodzącej radości.

Roraty w Katedrze Ś. Wita w Pradze

Święci obecni w czasie Adwentu

Liturgia tego okresu przewiduje niewiele wspomnień świętych – jedynie pięć na przestrzeni czterech tygodni, aby nie odwracać uwagi od oczekiwania na przyjście Chrystusa. Wśród nich wyróżniają się:

  • św. Mikołaj (6 grudnia) – biskup znany z hojności, prekursor tradycji obdarowywania,
  • św. Łucja (13 grudnia) – symbol światła, która niosła pomoc uwięzionym, nosząc świece na głowie.

Kościół szczególnie podkreśla rolę Maryi, której uroczystość Niepokalanego Poczęcia (8 grudnia) rozpoczyna rok liturgiczny. Następnie, 12 grudnia, obchodzone jest święto Matki Bożej z Guadalupe, przypominające o łasce i działaniu Boga w historii zbawienia.

Gigantyczny wieniec adwentowy w Kaufbeuren w Bawarii, Niemcy

Adwent jako czas świadomego przygotowania

Choć w sklepowych witrynach dominuje przedświąteczna atmosfera, Kościół proponuje coś innego – świadome zatrzymanie się, wejście w ciszę i oczekiwanie. Okres Adwentu ma być czasem:

  • budowania duchowego napięcia i nadziei,
  • pogłębionej modlitwy,
  • przygotowania na spotkanie z Chrystusem,
  • aby święta Bożego Narodzenia nie przyszły niespodziewanie.

Źródło: cna
Foto: Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów, Draceane, Angela Huster
Czytaj dalej

Kościół

Wizyta Papieża Leona XIV w Turcji, 27-30 listopada. Fot. Vatican Media

Opublikowano

dnia

Autor:

Czytaj dalej

Kościół

Chrześcijanie w Turcji, którą odwiedza Leon XIV, są systemowo prześladowani

Opublikowano

dnia

Autor:

W czwartek rozpoczęła się sześciodniowa pielgrzymka papieża Leona XIV do Turcji i Libanu. Niestety nowo opublikowany raport organizacji European Centre for Law and Justice (ECLJ) opisuje narastającą prawną, instytucjonalną i społeczną wrogość wobec chrześcijan w tym kraju, wskazując na systemowy charakter problemu. Dokument pt. „Prześladowanie chrześcijan w Turcji” prezentuje Ojciec Paweł Kosiński SJ.

Społeczność zredukowana do „kruchej pozostałości”

Według autorów raportu, chrześcijanie – niegdyś integralna część kultury Anatolii – zostali zredukowani do marginalnej grupy. Choć przed I wojną światową stanowili około 20% populacji, dziś w Turcji mieszka zaledwie ok. 257 tys. chrześcijan, czyli mniej niż 0,3% społeczeństwa.

Proces ten nie był wynikiem jednego wydarzenia, lecz wrogich działań, takich jak:

  • restrykcyjne ustawy,
  • blokady administracyjne,
  • konfiskaty majątku,
  • brak uznania osobowości prawnej kościołów,
  • oraz nasilających się od niedawna wydaleń duchownych, misjonarzy i konwertytów.

Uwarunkowania historyczne i negowanie ludobójstwa

Raport podkreśla, że brak uznania ludobójstwa Ormian i innych chrześcijan z czasów I wojny światowej (zginęło wtedy ok. 1,5 mln Ormian i 500 tys. przedstawicieli innych wyznań) sprzyja utrzymywaniu atmosfery przyzwolenia na wrogość.

Według autorów raportu, państwowe media oraz politycy często przedstawiają chrześcijan jako zagrożenie dla państwa.

Wskazano również, że należąca do władz gazeta Yeni Akit miała edytować treści na Wikipedii w sposób oczerniający chrześcijan, Żydów i inne grupy.

Przykłady naruszeń – od ograniczeń prawnych po akty przemocy

Raport European Centre for Law and Justice ECLJ wymienia liczne naruszenia:

  • Brak uznania kościołów jako podmiotów prawnych, przez co nie mogą one formalnie:
    • posiadać nieruchomości,
    • zatrudniać personelu,
    • podejmować kroków prawnych,
    • otwierać kont bankowych.
  • Zamknięcie seminarium Halki (1971 r.) i brak reaktywacji mimo obietnic.
  • Zakaz udziału cudzoziemców w wyborach patriarchalnych i ograniczenia wobec przywódców chrześcijańskich.
  • Blokowanie wyborów rad fundacji kościelnych, konfiskaty majątku (tzw. „mazbut”).
  • Wydalanie pastorów protestanckich oraz misjonarzy pod zarzutem zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.
  • Ataki fizyczne, m.in. zamach terrorystyczny na kościół katolicki w 2024 roku, w którym zginęła jedna osoba.

Traktat, który nie chroni wszystkich

Choć Turcja podpisała Traktat z Lozanny, gwarantujący prawa religijne mniejszościom, wąska interpretacja dokumentu sprawia, że pełną ochronę prawną otrzymują jedynie Grecy prawosławni, Ormianie apostolscy i Żydzi, natomiast katolicy i protestanci pozostają poza zakresem ochrony.

Co więcej, religia islamska powiązana jest oficjalnie z tożsamością narodową, a dla chrześcijan spoza grup objętych traktatem zwolnienie z obowiązkowej edukacji religijnej jest wyjątkowo trudne.

Papież w katolickiej katedrze w Stambule

Papież w katolickiej katedrze w Stambule

Wezwanie do działania

Autorzy raportu apelują do władz Turcji o:

  • pełne prawne uznanie wszystkich kościołów,
  • zaprzestanie ingerencji w struktury chrześcijańskie,
  • ochronę miejsc kultu,
  • powstrzymanie wydaleń duchownych,
  • zwrócenie skonfiskowanych nieruchomości.

Kontekst wizyty papieża Leona XIV

W obliczu przedstawionych danych, pielgrzymka papieża może stać się okazją do publicznego zwrócenia uwagi na dramatyczną sytuację chrześcijan w Turcji, którzy od wieków współtworzyli dziedzictwo regionu.

Źródło: cna
Foto: YouTube, Bazylika Św. Antoniego Padewskiego w Stambule, Vatican Media
Czytaj dalej
Reklama

Popularne

Kalendarz

kwiecień 2025
P W Ś C P S N
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930  

Nasz profil na fb

Popularne w tym miesiącu