W czwartek rano na lotnisku Ronald Reagan Washington National Airport (DCA) doszło do groźnie wyglądającego incydentu z udziałem dwóch samolotów linii American Eagle, regionalnego przewoźnika obsługującego loty dla American Airlines. Podczas kołowania, skrzydła dwóch maszyn zahaczyły o siebie, co spowodowało uszkodzenia, ale na szczęście nikt nie odniósł obrażeń.

W wydanym oświadczeniu American Airlines poinformowało, że uszkodzenia ograniczyły się do tzw. wingletów – końcówek skrzydeł obu samolotów. Oba statki powietrzne zostały natychmiast wycofane z eksploatacji. Do zdarzenia doszło, gdy:

• Lot 5490 miał odlecieć do Charleston w Karolinie Południowej z 76 pasażerami i czterema członkami załogi na pokładzie.
• Lot 4522 był przeznaczony do Nowego Jorku i przewoził 67 pasażerów oraz również czteroosobową załogę.

Na pokładzie tego drugiego samolotu znajdowało się kilku członków Kongresu, w tym Kongresmen Gregory Meeks, który w mediach społecznościowych opisał incydent jako „bliską katastrofę”.

„Jestem bezpieczny, ale nasze skrzydło zostało uderzone przez inny samolot na pasie startowym DCA” — napisał Meeks.

Kongresman Nick LaLota udostępnił zdjęcie z wnętrza samolotu chwilę po zdarzeniu, dodając, że cała sytuacja przebiegła spokojnie, ale była wyraźnie niepokojąca.

Przedstawiciele American Airlines zapewnili, że wszyscy pasażerowie zostali bezpiecznie ewakuowani i otrzymali możliwość kontynuowania podróży innymi połączeniami. Linie lotnicze niezwłocznie rozpoczęły wewnętrzne dochodzenie we współpracy z odpowiednimi służbami.

Bezpieczeństwo na lotniskach pod lupą

Czwartkowy incydent to kolejny sygnał ostrzegawczy dla branży lotniczej i instytucji nadzorczych. Zaledwie kilka miesięcy temu doszło do tragicznego zderzenia w powietrzu w pobliżu DCA, w którym udział brały helikopter wojskowy Black Hawk i samolot pasażerski American Airlines. Wówczas życie straciło 67 osób.

Chociaż tym razem skończyło się jedynie na uszkodzeniach maszyn, sytuacja wywołała dyskusję na temat przeciążenia infrastruktury i personelu lotniskowego, a także konieczności inwestowania w bezpieczeństwo operacyjne.

Źródło: scrippsnews
Foto: YouTube

Coraz więcej dorosłych mieszkańców Stanów Zjednoczonych świadomie rezygnuje z rodzicielstwa. Według najnowszego badania przeprowadzonego przez zespół naukowców z Michigan State University, liczba osób, które nie chcą mieć dzieci, podwoiła się w ciągu ostatnich dwóch dekad.

W 2002 roku 14% dorosłych bez dzieci deklarowało brak chęci posiadania potomstwa. W 2023 roku odsetek ten wzrósł aż do 29%. Jednocześnie zmniejszyła się liczba osób, które wciąż planują zostać rodzicami – z 79% w 2002 roku do 59% w 2023 roku.

Kim są osoby „childfree”?

Badanie wprowadza pojęcie osób “childfree”, obejmujące różne grupy dorosłych:

• osoby, które świadomie decydują się na życie bez dzieci,
• osoby, które chciałyby mieć dzieci, ale nie mogą,
• oraz tych, którzy jeszcze nie mają dzieci, ale planują je w przyszłości.

„Wiedzieliśmy już z naszych wcześniejszych badań, że osoby bezdzietne to duża i rosnąca grupa, przynajmniej w Michigan. Teraz widzimy, że to zjawisko ma charakter ogólnokrajowy i trwa od ponad 20 lat” – powiedział Zachary Neal, profesor psychologii z Michigan State University i współautor badania.

Ogólnokrajowy trend

Wnioski zostały oparte na analizie danych od ponad 80 tysięcy dorosłych Amerykanów, zebranych w ramach National Survey of Family Growth. Artykuł ukazał się na łamach prestiżowego Journal of Marriage and Family.

Zdaniem autorów badania, rosnąca liczba osób wybierających życie bez dzieci może mieć wpływ na politykę rodzinną, system opieki zdrowotnej, rynek pracy, a także relacje społeczne w dłuższej perspektywie.

Naukowcy zapowiadają, że kolejnym krokiem będzie analiza trendów bezdzietności w skali globalnej.

Źródło: scrippsnews
Foto: istock/Deagreez/

W środę w sądzie rozpatrywano istotne kwestie proceduralne przed zbliżającym się procesem Bryana Kohbergera, oskarżonego o brutalne morderstwo czwórki studentów Uniwersytetu Idaho w 2022 roku. Zarówno prokuratorzy, jak i obrońcy przedstawili propozycje zasad, które miałyby obowiązywać podczas procesu, zaplanowanego na sierpień.

Bryan Kohberger, 30-letni były doktorant kryminologii na Washington State University, został zatrzymany w Pensylwanii kilka tygodni po zabójstwach. Śledczy ustalili, że jego DNA pasowało do materiału genetycznego znalezionego na pochwie noża pozostawionego na miejscu zbrodni w wynajmowanym domu w mieście Moscow w stanie Idaho.

Ofiarami byli: Ethan Chapin, Xana Kernodle, Madison Mogen i Kaylee Goncalves. Kohberger nie odniósł się do zarzutów – pozostał milczący, co zmusiło sędziego do formalnego wpisania “niewinny” w jego imieniu.

Początek procesu i wybór ławy przysięgłych

Rozpoczęcie wyboru ławy przysięgłych zaplanowano na 30 lipca, natomiast właściwy proces ma się rozpocząć 11 sierpnia i potrwać około trzech miesięcy. Do tej pory strony złożyły setki stron wniosków dotyczących m.in. kary śmierci, dostępu publiczności do sali sądowej, udziału świadków, czy możliwości przedstawiania alternatywnych wersji wydarzeń.

Kwestia kary śmierci i diagnoza spektrum autyzmu

Adwokat Kohbergera, Anne Taylor, wniosła o wyłączenie kary śmierci z możliwego wyroku. Wskazała m.in. na diagnozę spektrum autyzmu u oskarżonego oraz problemy z dostępem do ogromnej liczby materiałów dowodowych, które – według obrony – są nieuporządkowane, częściowo zablokowane cyfrowo i niepełne.

Taylor porównała sytuację do niedawnej sprawy Lori Vallow Daybell, w której sędzia zrezygnował z kary śmierci z powodu niedopełnienia obowiązku ujawnienia dowodów przez prokuraturę.

Sędzia Steven Hippler odrzucił porównanie, zaznaczając, że powinien był usłyszeć o problemach z dowodami znacznie wcześniej. Prokurator Ashley Jennings broniła się, twierdząc, że obrona otrzymała pełen indeks dokumentów z FBI. Na razie sędzia nie wydał ostatecznej decyzji w tej sprawie.

Czy rodzina Kohbergera może uczestniczyć w procesie?

Rodzina Bryana Kohbergera została wpisana na listę potencjalnych świadków, co standardowo wiąże się z zakazem uczestniczenia w rozprawie do czasu ich przesłuchania. Jednak obrońcy proszą o wyjątek, wskazując na znaczenie emocjonalnego wsparcia ze strony bliskich.

Prokuratura nie zgadza się z tym wnioskiem, argumentując, że pozwolenie na obecność świadków może wpłynąć na przebieg procesu.

Sędzia Hippler powiedział, że decyzję podejmie w późniejszym terminie, zaznaczając przy tym: „Mogę sobie tylko wyobrazić, jak bardzo ta sytuacja dotknęła rodzinę pana Kohbergera. Ich obecność na sali może mieć istotne znaczenie.”

Czy autyzm może być czynnikiem łagodzącym?

Jeśli Bryan Kohberger zostanie uznany za winnego, jego obrońcy zamierzają powołać się na jego diagnozę spektrum autyzmu jako okoliczność łagodzącą. Ich celem jest ukazanie, że pewne cechy jego zachowania – takie jak stoicki wyraz twarzy, nieruchomość czy długie, niezręczne wypowiedzi – wynikają z jego stanu zdrowia, a nie braku skruchy.

Obrona zażądała również zakazu traktowania tych cech jako obciążających. Prokuratorzy odpowiedzieli, że nie zamierzają używać autyzmu jako czynnika obciążającego, ale nie chcą, by obrona nadmiernie interpretowała każde nietypowe zachowanie jako efekt spektrum.

Sędzia ogłosił wstępnie, że stan nie będzie mógł używać autyzmu jako argumentu za wymierzeniem kary śmierci.

Inni potencjalni sprawcy? Sąd chce twardych dowodów

Zespół obrony zasugerował, że istnieją inni potencjalni sprawcy zbrodni. Prokuratura zażądała od sądu, by zabronił stosowania tzw. “taktyki strzelby” – czyli rzucania nazwiskami bez konkretnego poparcia w dowodach. Adwokat obrony Elisa Massoth zapewniła, że zespół dysponuje rzetelnymi materiałami:

— „Prosimy sąd, by zaufał, że działamy ostrożnie i nie zamierzamy rzucać oskarżeń na ślepo.”

Sędzia Hippler zobowiązał obronę do przedstawienia konkretnych i powiązanych dowodów przed rozpoczęciem procesu. W tym celu zapowiedział osobną rozprawę techniczną.

Makabryczne dowody i język emocjonalny

Obrona zwróciła się do sądu z prośbą o ograniczenie użycia makabrycznych zdjęć i emocjonalnego języka podczas procesu. Zasugerowano zakaz słów takich jak „morderca”, „psychopata” czy „socjopata”.

Sędzia odrzucił ogólny zakaz, ale podkreślił, że w trakcie przedstawiania dowodów terminów tych używać nie wolno. Zostawił jednak furtkę dla prokuratury do ewentualnego użycia określenia „morderca” w mowach końcowych.

— „Te morderstwa, niezależnie od tego, kto ich dokonał, były… przerażające. Dowody to pokażą” — podsumował Hippler.

Źródło: AP
Foto; YouTube