Senator USA Eric Schmitt, Republikanin z Missouri, ogłosił wprowadzenie projektu ustawy, który miałby ustanowić Poniedziałek Wielkanocny jako federalne święto. Celem inicjatywy jest umożliwienie rodzinom wspólnego celebrowania „najświętszego dnia w chrześcijaństwie”.

Eric Schmitt przedstawił swoją propozycję w serii wpisów w serwisie X), podkreślając, że Wielkanoc obchodzona jest przez 81% Amerykanów, jednak obecny kalendarz federalnych świąt nie daje im wystarczających możliwości do wspólnego świętowania.

„To nie jest radykalny pomysł” — napisał senator. — „To uznanie tradycji, która jest fundamentem zachodniej cywilizacji i która już dziś funkcjonuje jako święto publiczne w wielu krajach, takich jak Kanada, Australia, Nowa Zelandia czy większość Europy Zachodniej.”

Religijne i praktyczne uzasadnienie

Schmitt zaznaczył, że choć inicjatywa wynika z religijnych korzeni Wielkanocy, to niesie także wymierne korzyści społeczne i gospodarcze.

„To święto, które jednoczy ponad trzy czwarte Amerykanów” — napisał. — „Nie jest to ‘mikro-święto’, ale centralny punkt kalendarza duchowego dla milionów obywateli.”

Senator dodał również, że historycznie wiele amerykańskich szkół zapewniało uczniom wolne w Wielki Piątek oraz Poniedziałek Wielkanocny, a wprowadzenie ogólnokrajowego dnia wolnego byłoby kontynuacją tej tradycji. Ponadto Schmitt argumentował, że federalne uznanie Poniedziałku Wielkanocnego zapełniłoby lukę w kalendarzu świąt między kwietniem a majem — obecnie najdłuższym okresem bez święta federalnego.

Korzyści ekonomiczne

Senator wskazał również na możliwe korzyści gospodarcze, jakie mogłoby przynieść nowe święto.

„Weekend wielkanocny generuje już około 15 mld USD dla naszej gospodarki” — napisał. — „Uczynienie go trzydniowym weekendem mogłoby zwiększyć tę wartość o dodatkowe 10–15%, co oznacza nawet 2 mld USD więcej w aktywności gospodarczej.”

Schmitt zaznaczył, że jego propozycja nie ma charakteru politycznego i nie powinna być postrzegana przez pryzmat podziałów partyjnych: „To nie jest święto republikańskie ani demokratyczne. To święto amerykańskie” — podkreślił. „To okazja, by wspólnie celebrować moment, który dla wielu symbolizuje odnowę, nadzieję i fundamenty naszej cywilizacji.”

Co dalej z ustawą?

Projekt ustawy znajduje się obecnie na wczesnym etapie procesu legislacyjnego w Kongresie. Schmitt nie wskazał jeszcze współautorów ani daty planowanego głosowania, ale zapowiedział, że będzie aktywnie zabiegał o poparcie zarówno wśród Republikanów, jak i Demokratów.

Źródło: cna
Foto: YouTube, istock/mbolina/

W Niedzielę Palmową Prezydent Donald Trump opublikował dwa orędzia — jedno na platformie Truth Social, drugie w formie oficjalnego komunikatu Białego Domu — podkreślając znaczenie Wielkiego Tygodnia dla chrześcijan oraz ponawiając swoje zobowiązanie do obrony wolności religijnej w życiu publicznym.

Donald Trump zwrócił się do osób wierzących, życząc im „radosnych i błogosławionych Świąt Wielkanocnych” i przypominając o centralnym przesłaniu chrześcijańskiej wiary: męce, śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa.

„Chrześcijanie na całym świecie pamiętają ukrzyżowanie jednorodzonego Syna Bożego, naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, a w Niedzielę Wielkanocną świętujemy Jego chwalebne zmartwychwstanie i głosimy, jak czynimy to od prawie 2000 lat: ‘On zmartwychwstał!’” — napisał Trump 13 kwietnia.

Wielki Tydzień: czas refleksji i nadziei

W swoich wypowiedziach prezydent wskazywał, że Wielki Tydzień to nie tylko czas duchowej refleksji, ale także okazja do przypomnienia wartości, które powinny kształtować naród.

„Chwała Niedzieli Wielkanocnej nie mogłaby nastać bez ofiary Jezusa Chrystusa. Dobrowolnie przyjął cierpienie, tortury i śmierć na krzyżu, z miłości do całej ludzkości. Przez Jego śmierć mamy odkupienie. Przez Jego zmartwychwstanie — nadzieję na życie wieczne” — powiedział Donald Trump.

Prezydent dodał, że Wielkanoc niesie przesłanie zwycięstwa światła nad ciemnością: pusty grób symbolizuje, że „śmierć nie ma ostatniego słowa”.

Naród wierzących i obrona wartości chrześcijańskich

Opisując siebie jako chrześcijanina bezwyznaniowego, Trump wyraził przekonanie, że Stany Zjednoczone są i powinny pozostać „narodem wierzących”.

„Potrzebujemy Boga. Chcemy Boga. Z Jego pomocą uczynimy nasz naród silniejszym, bezpieczniejszym, bardziej zamożnym i zjednoczonym niż kiedykolwiek wcześniej” — zaznaczył.

W specjalnym komunikacie wydanym przez Biały Dom Donald Trump oraz Pierwsza Dama Melania Trump zadeklarowali modlitwę w intencji wszystkich chrześcijan świętujących Wielkanoc i ponowili apel o duchową odnowę Ameryki.

Zobowiązanie do ochrony wolności religijnej

W orędziu Wielkotygodniowym Donald Trump nawiązał również do polityki, ponawiając swoje zobowiązanie do obrony wolności religijnej:

„Moja administracja odnawia obietnicę obrony wiary chrześcijańskiej — w szkołach, wojsku, miejscach pracy, szpitalach i urzędach. Nie zawahamy się, by chronić prawo do wyznawania wiary, godność życia i obecność Boga w przestrzeni publicznej”.

W lutym Trump podpisał rozporządzenie wykonawcze powołujące specjalny zespół zadaniowy mający „zwalczać uprzedzenia antychrześcijańskie” w administracji federalnej. Zespół ten dokonuje przeglądu polityk m.in. w Departamencie Sprawiedliwości i FBI, w celu zidentyfikowania praktyk naruszających konstytucyjne prawa osób wierzących.

Spór z Kościołem katolickim i polityka społeczna

Chociaż Trump konsekwentnie przedstawia się jako obrońca chrześcijańskich wartości, jego administracja niejednokrotnie ścierała się z Kościołem katolickim. Biskupi krytykowali cięcia w programach dla uchodźców oraz ograniczenia finansowania zagranicznej pomocy, które uderzyły w katolickie organizacje humanitarne.

Obecnie Kościół katolicki jest stroną w pozwie przeciwko administracji Trumpa, zarzucając jej naruszenia w zakresie finansowania organizacji opartych na wierze.

Wielkanoc jako wezwanie do duchowej odnowy

Pomimo napięć politycznych, przesłanie Donalda Trumpa z Niedzieli Palmowej było przede wszystkim wezwaniem do jedności duchowej i odnowy wiary.

„Modlimy się, by Duch Święty został wylany na nasz ukochany naród. Aby Ameryka pozostała latarnią wiary, nadziei i wolności — i byśmy dążyli do przyszłości, która odzwierciedla prawdę, piękno i dobroć wiecznego królestwa Chrystusa w niebie”.

Źródło: cna
Foto: The White House, istock/RomoloTavani/

14 kwietnia, w godzinach popołudniowych, po doświadczeniu trudu choroby, w wieku 60 lat, odszedł do Domu Ojca bp Piotr Wojciech Turzyński, biskup pomocniczy Diecezji Radomskiej, delegat Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej i ds. Duszpasterstwa Nauczycieli.

Bp Marek Solarczyk skierował do wiernych komunikat o śmierci bp. Piotra Turzyńskiego:

“Drodzy Diecezjanie,
Czcigodni Księża, Osoby Życia Konsekrowanego

Dziś, w godzinach popołudniowych, opatrzony sakramentami świętymi, po doświadczeniu trudu choroby, odszedł do Domu Ojca Ksiądz Biskup Piotr Wojciech TURZYŃSKI, Biskup Pomocniczy Diecezji Radomskiej.

Biskup Piotr w swoim zawołaniu biskupim umieścił słowa: „Ecclesia Mater – Mater Ecclesiae” („Kościół Matka – Matka Kościoła”). Maryi, Matce Kościoła, Matce Miłosierdzia zawierzajmy w naszych modlitwach śp. Księdza Biskupa Piotra wypraszając dla niego łaskę oglądania Boga twarzą w twarz.

Piotr Wojciech Turzyński urodził się 28 września 1964 roku w Radomiu jako syn Juliana i Heleny z domu Rzadkowskiej. Miał dwoje rodzeństwa. Sakrament chrztu świętego otrzymał w parafii Najświętszego Serca Jezusowego na Glinicach w Radomiu i od najmłodszych lat był ministrantem na Borkach w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, następnie w parafii Matki Bożej Miłosierdzia przy ul. Struga oraz od powstania nowej parafii na Osiedlu Akademickim przy kościele św. Królowej Jadwigi.

Uczęszczał do IV LO im. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu do klasy o profilu matematyczno-fizycznym, a egzamin maturalny zdał w roku 1982. W szkole średniej był animatorem Ruchu Światło-Życie.

Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 maja 1988 roku w konkatedrze radomskiej z rąk bp. Edwarda Materskiego.

Studia w seminarium uwieńczył tytułem magistra teologii obronionym na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Praca magisterska napisana pod kierunkiem ks. prof. Stanisława Kowalczyka nosiła tytuł: „Elementy antropologii filozoficznej ks. Józefa Tischnera”.

Po święceniach kapłańskich ks. Turzyński przez rok pracował jako wikariusz w parafii pw. Matki Odkupiciela w Ostrowcu Świętokrzyskim. Tutaj prowadził grupę ministrantów, dwie schole i młodzieżową grupę oazową, a w mieście duszpasterstwo nauczycieli.

Niemal każdego roku, także w czasie studiów zagranicznych i po powrocie do kraju, jeździł na wakacyjne rekolekcje Ruchu Światło-Życie dla młodzieży i rodzin.

W 1989 roku rozpoczął studia patrystyczne w Instytucie Patrystycznym Augustinianum w Rzymie. Instytut jest związany z Papieskim Uniwersytetem Lateraneńskim i jest jedyną tego typu uczelnią w Europie, prowadzącą studia specjalistyczne z dziedziny teologii pierwszych wieków chrześcijaństwa.

Po uzyskaniu kościelnego licencjatu z teologii i nauk patrystycznych w 1992 roku rozpoczął studia doktoranckie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W czasie kursu doktoranckiego uczestniczył także w wykładach w Papieskim Instytucie Orientalnym, prowadził poszukiwania naukowe w Bibliotece Kongresu Stanów Zjednoczonych Ameryki, a także uczestniczył w kursie języka francuskiego w Paryżu w Institut Catholique.

Pracę doktorską na temat „Canticum novum w teologii świętego Augustyna. Studium nad Komentarzem do Psalmów” napisał pod kierunkiem o. prof. Gilles Pelland’a i obronił ją w 1995 roku na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, uzyskując tytuł doktora teologii.

Po powrocie do Polski został ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu. Funkcję tę pełnił do 2006 roku, kiedy to został wicerektorem tejże uczelni. W radomskim seminarium był również wykładowcą patrologii, wstępu do teologii i teologii duchowości. W 2013 roku został mianowany adiunktem na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

W czerwcu 2014 roku, na podstawie dorobku naukowego i książki pod tytułem „Piękno w teologii św. Augustyna. Próba systematyzacji augustyńskiej estetyki teologicznej” oraz kolokwium habilitacyjnego na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, uzyskał tytuł naukowy doktora habilitowanego.

17 stycznia 2015 roku papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym Diecezji Radomskiej ze stolicą tytularną Usula. Święcenia biskupie przyjął 28 lutego 2015 roku w Katedrze pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu. Jego dewizą biskupią były słowa: „Ecclesia Mater – Mater Ecclesiae” (Kościół Matka – Matka Kościoła).

W ramach Konferencji Episkopatu Polski pełnił funkcje delegata ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej i delegata ds. Duszpasterstwa Nauczycieli. Był też członkiem: Rady Stałej KEP, Rady ds. Społecznych, Komisji Nauki Wiary, Komisji Duchowieństwa oraz Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP.

Ostatnią z jego inicjatyw, jako duszpasterza nauczycieli i wychowawców, była Narodowa Pielgrzymka Nauczycieli i Pracowników Oświaty do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück w marcu 2025 roku. Jednak z powodu choroby nie mógł w niej uczestniczyć.

diecezja.radom.pl/ BP KEP

Foto: BP KEP, Diecezja radomska