Po uchyleniu przez Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w 2022 roku przełomowego wyroku w sprawie Roe v. Wade, w całym kraju nastąpił znaczący wzrost liczby Domów dla Matek. Placówki te oferują wsparcie i bezpieczne schronienie dla ciężarnych kobiet oraz ich dzieci, w odpowiedzi na coraz większą potrzebę pomocy. O miejscach będących alternatywą dla klinik aborcyjnych mówi Ojciec Paweł Kosiński SJ.

Zgodnie z raportem Maternity Housing Coalition z 2023 roku, w Stanach Zjednoczonych działa obecnie ponad 450 Domów dla Matek (maternity homes), co oznacza wzrost o 23% w porównaniu z sytuacją sprzed uchylenia Roe v. Wade.

Domy dla Matek zaspokajają potrzeby, których tradycyjne ośrodki opieki nad kobietami w ciąży nie zawsze są w stanie spełnić, jak np. bezpieczne zakwaterowanie.

W Stanach Zjednoczonych istnieje aż 5300 ośrodków położniczych, co daje im przewagę liczebną nad klinikami Planned Parenthood w stosunku 14 do 1, według Charlotte Lozier Institute.

Nowe placówki i kompleksowa pomoc

Nowe Domy dla Matek otwierają się w całym kraju, oferując przyszłym matkom nie tylko schronienie, ale także kompleksowe wsparcie. Jednym z takich przykładów jest Selah Home w Kansas, który zaczął działać we wrześniu 2023 roku.

Dom jest prowadzony przez lokalne centrum opieki nad kobietami w ciąży, Insight Women’s Center (IWC), które pomaga kobietom w nieplanowanych ciążach, oferując zasoby, wsparcie emocjonalne i edukację.

Kobiety korzystające z pomocy domów położniczych często mierzą się z różnorodnymi trudnościami, od wcześniejszego uzależnienia od narkotyków, przez pobyt w więzieniu, po nieoczekiwane wydarzenia życiowe, takie jak utrata pracy czy brak wsparcia ze strony ojca dziecka.

Mary’s Comfort – wsparcie dla przyszłych matek w Wirginii

Innym przykładem nowo otwartego schroniska jest Mary’s Comfort w Wirginii. Placówka powstała z myślą o zapewnieniu przyszłym matkom w trudnej sytuacji miejsca, gdzie mogą znaleźć schronienie, wsparcie oraz nadzieję na nowy początek.

Inicjatywa powstała po wyzwaniu rzuconym parafianom przez katolickiego księdza, ojca Dona Rooneya, który zachęcał wiernych do pomagania kobietom w kryzysie związanym z ciążą. Po ponad roku przygotowań, Mary’s Comfort powitało pierwsze kobiety.

Biskup Michael Burbidge z Arlington w stanie Wirginia podczas poświęcenia domu Mary’s Comfort, 9 sierpnia 2024 r.

Rosnące potrzeby

Rosnące koszty życia, inflacja oraz brak przystępnych mieszkań przyczyniły się do zwiększenia zapotrzebowania na Domy dla Matek – wiele kobiet w ciąży szuka pomocy. Instytucje takie jak Selah Home czy Mary’s Comfort pozostają zdeterminowane, by wspierać przyszłe matki i ich dzieci, oferując im nie tylko dach nad głową, ale także nadzieję na lepszą przyszłość.

Źródło: cna
Foto: Mary’s Comfort, Selah Home, istock/NataliaDeriabina/

„Uccisero anche i bambini” – „Zabili nawet dzieci” to książka o rodzinie Ulmów napisana przez watykanistkę „Ansy” Manuelę Tulli i kierownika redakcji polskiej mediów watykańskich ks. Pawła Rytel-Andrianika, która otrzymała prestiżową nagrodę dziennikarzy włoskich im. kard. Michele Giordano. Uroczystość odbyła się 21 września w Neapolu.

Specjalny list do nagrodzonych i uczestników wydarzenia skierował były metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz. Pisząc o rodzinie Ulmów wieloletni osobisty sekretarz Papieża Polaka apelował: „Ich męczeństwo jest ostrzeżeniem dla wszystkich przyszłych pokoleń, aby nigdy więcej nie było wojen i uczuć antysemityzmu, jak nauczał nas i świadczył św. Jan Paweł II, który przeżył obie dyktatury XX wieku: nazizm, z tragedią II wojny światowej, i komunizm”.

Wiktoria Ulma z dziećmi

Uroczystość wręczenia nagród poprowadził metropolita Neapolu abp Domenico Battaglia, przewodniczący Nagrody Kardynała Michele Giordano, której 12. edycja odbyła się w tym roku.

Pierwsze miejsce przyznano książce „Amicizia” autorstwa kard. José Tolentino de Mendonça, prefekta Dykasterii ds. Kultury i Edukacji Stolicy Apostolskiej. Trzecie miejsce przypadło publikacji „Giovanni XXIII e Paolo VI”, której autorem jest historyk Marco Roncalli. Nagrodę specjalną otrzymała książka „Teologia nella relazione” ks. Alessandro Gargiulo, a specjalne wyróżnienia „Comunicare l’invisibile” Ciro Biondiego oraz „Il Papa del coraggio e della fede” Mimmo Muolo.

Nagroda została ustanowiona w 2012 r. Po raz pierwszy przyznano ją w 2013 r. Jest poświęcona ważnej postaci włoskiego Kościoła, jaką był kard. Michele Giordano, arcybiskup Neapolu w latach 1987-2006. Zmarły w 2010 r. Kard. Giordano słynął z zaangażowania na rzecz promocji kultury i edukacji, co stało się pretekstem do ustanowienia nagrody jego imienia.

Książka Manueli Tulli i ks. Pawła Rytel-Andrianika „Uccisero anche i bambini” ukazała się po włosku, angielsku i polsku. Wersje hiszpańska i portugalska są w przygotowaniu. Pozycja spotkała się z uznaniem odbiorców w różnych krajach. Jest ona wspólnym spojrzeniem Włoszki i Polaka na historię rodziny Ulmów w kontekście historycznym.

Manuella Tulli i ks. Paweł Rytel-Andrianik

Powstała i została wydana we współpracy z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II. Publikację w języku polskim można za darmo pobrać tutaj: https://repozytorium.kul.pl/server/api/core/bitstreams/8dbfc401-97d4-4277-9038-543a47617377/content

Family News Service

Foto: archiwum Premio Card. Giordano

W ostatnich latach ruch na rzecz zniesienia kary śmierci w Stanach Zjednoczonych osiągnął znaczące sukcesy na poziomie stanowym. Obrońcy życia aktywnie działają  w poszczególnych stanach, a jednocześnie mniejsza, ale równie zdeterminowana grupa działaczy i polityków stara się doprowadzić do podobnych zmian na poziomie federalnym. O kwestii ważnej, także z punktu widzenia Kościoła, mówi Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

Większość egzekucji w USA odbywa się na poziomie stanowym. Od 1976 roku, kiedy Sąd Najwyższy USA zatwierdził legalność kary śmierci w sprawie Gregg v. Georgia, rząd federalny przeprowadził zaledwie 16 egzekucji, podczas gdy stany skazały na śmierć blisko 1600 osób.

Mimo że egzekucje federalne są rzadkością, prezydent Donald Trump w ostatnich miesiącach swojej kadencji przeprowadził ich aż 13. Wśród straconych była Lisa Montgomery, pierwsza kobieta, na której wykonano wyrok śmierci przez rząd federalny od prawie 70 lat.

Obrońcy Montgomery argumentowali przed jej egzekucją, że przez całe życie była ofiarą okrutnych tortur, co spowodowało trwałe uszkodzenie jej mózgu i wpłynęło na jej zdolność do normalnego funkcjonowania.

Prezydent Joe Biden w kampanii w 2020 roku obiecał zniesienie kary śmierci na poziomie federalnym i wprowadził moratorium na egzekucje tuż po objęciu urzędu. Mimo to, około 40 więźniów federalnych wciąż przebywa w celach śmierci.

W 2021 roku grupa senatorów z Partii Demokratycznej wprowadziła projekt ustawy mający na celu zniesienie federalnej kary śmierci, jednak projekt nie zyskał poparcia i utknął w komisji.

Podobny projekt został przedstawiony w obecnej sesji Kongresu. Senator Tim Kaine z Wirginii, katolik i współautor ustawy, przyznał, że walka o jej przyjęcie będzie trudna, zważywszy na wymóg 60 głosów w Senacie. Podkreślił też, że sprzeciw Kościoła wobec kary śmierci jest „ważnym elementem” jego sprzeciwu wobec kary śmierci.

Senator Tim Kaine zwrócił również uwagę na ryzyko błędów sądowych. „Historia jest pełna przypadków, w których osoby zostały niesłusznie skazane na śmierć”, argumentował, dodając, że jeśli ktoś zostanie niesłusznie uwięziony, istnieje możliwość naprawienia błędu, czego nie można zrobić po egzekucji.

Krisanne Vaillancourt Murphy, dyrektor wykonawcza Catholic Mobilizing Network, organizacji działającej na rzecz zniesienia kary śmierci, wyraziła nadzieję na dalsze postępy w tej kwestii, mimo że administracja Bidena wprowadziła jedynie moratorium na egzekucje.

Murphy uważa, że Prezydent Biden ma jeszcze czas, aby zrealizować swoją obietnicę wyborczą, a rok jubileuszowy dla wiary katolickiej może być ku temu dobrą okazją.

Murphy podkreśliła też, że fala egzekucji przeprowadzona w ostatnich miesiącach prezydentury Donalda Trumpa była dla wielu sygnałem, że konieczne jest wzmożenie działań na rzecz zniesienia kary śmierci. Catholic Mobilizing Network planuje dalszą mobilizację katolików oraz współpracę z różnymi grupami w celu osiągnięcia tego celu.

Zniesienie federalnej kary śmierci wymagałoby zgody 60 senatorów, co – jak zauważyła Murphy – może zająć wiele lat. Nie wiadomo, czy zmiany te uda się przeprowadzić przed wyborami w 2024 roku, kiedy to Republikanie mogą odzyskać kontrolę nad Senatem i Izbą Reprezentantów, co utrudniłoby wysiłki na rzecz zniesienia tej kary na poziomie federalnym.

Źródło: cna
Foto: YouTube, istock/mofles/