News USA
Żegnaj Betty. Ikona amerykańskiej telewizji nie doczekała swoich 100 urodzin

W piątek pisaliśmy o ostatnim wywiadzie Betty White, w którym mówiła o swoim przepisie na długie i szczęśliwe życie. Niestety gwiazda pochodząca spod Chicago nie doczekała swoich setnych urodzin, które miały być celebrowane w całym kraju kinowym filmem o jej życiu. Ikona amerykańskiej telewizji odeszła 31 grudnia, na 17 dni przed setnymi urodzinami. Sekretem jej 99letniego, pełnego radości życia był optymizm.
Betty White zmarła spokojnie, we śnie nad ranem w swoim domu w Los Angeles. W swoim ostatnim wywiadzie powiedziała „Mam szczęście, że jestem w tak dobrym zdrowiu”.
“Mimo że Betty miała wkrótce skończyć 100 lat, myślałem, że będzie żyła wiecznie” powiedział w piątek jej agent i bliski przyjaciel Jeff Witjas. „Będę za nią strasznie tęsknić, podobnie jak za światem zwierząt, który tak bardzo kochała. Nie sądzę, żeby Betty kiedykolwiek bała się odejścia, ponieważ zawsze chciała być ze swoim ukochanym mężem Allenem Luddenem. Wierzyła, że znów będzie z nim. “
White była ciepłą i bardzo popularną postacią małego ekranu, z karierą sięgającą początków telewizji i trwającą przez 75 lat. W ostatnich latach poświęcała się także pracy ze zwierzętami.
„Jestem najszczęśliwszą osobą na świecie. “Moje życie jest podzielone na dwie sprawy: pół zwierzęta, pół show-biznes”, powiedziała kiedyś White w wywiadzie. „Muszę zostać w showbiznesie, aby zapłacić za pracę ze zwierzętami!”
Urodzona 17 stycznia 1922 roku w Oak Park w stanie Illinois Betty Marion White, jedynaczka, przeprowadziła się z rodzicami do Los Angeles w czasie Wielkiego Kryzysu. Zawsze kochała zwierzęta. „Raz mieliśmy 26 psów” wspominała White w wywiadach.
Jako dziecko marzyła o zostaniu strażnikiem leśnym lub pisarką. Zmieniła plany gdy napisała sztukę dla młodzieży będąc w szkole średniej i zagrała w niej główną rolę. Przerwała naukę w college’u i zaczęła występować w radio gdzie prowadziła swój własny program o nazwie “The Betty White Show”. Zanim rozpoczęła karierę aktorską wyszła za mąż dwukrotnie: najpierw za Dicka Barkera, pilota z czasów II wojny światowej, którego poślubiła w 1945 roku a następnie, w 1947 za agenta Lane’a Allena, który chciał, aby zrezygnowała z showbiznesu. Drugie małżeństwo zakończyło się 2 lata później.
Betty White zadebiutowała w lokalnej telewizji z DJ’em z Los Angeles, Alem Jarvisem, z którym prowadziła jego codzienny program telewizyjny “Hollywood on Television”. To ostatecznie utorowało drogę jej pierwszemu sitcomowi “Life with Elizabeth”. Pomimo niskiego budżetu i minimalnych scenografii, serial przyniósł White jej pierwszą nagrodę Emmy w 1951. Była to pierwsza nagroda i kategoria w nowym systemie nagród przeznaczonych specjalnie dla kobiet w telewizji. White stała się jedną z niewielu kobiet w telewizji, która miała pełną kontrolę nad tworzeniem zarówno przed i za kamerą. Od 1952 roku, White zaczęła prowadzić program “Hollywood on Television” samodzielnie, pracując przez pięć i pół godziny w telewizji na żywo przez sześć dni w tygodniu przez okres czterech lat. Wystąpiła także w “I Love Lucy”, serialu, który również wyprodukowała.
Grała także w innych serialach w latach 50tych, a w 1961 White pojawiła się jako gwiazda w dziennym teleturnieju “Password”, prowadzonym przez Allena Luddena. Ludden będący wdowcem i wychowujący trójkę dzieci zaproponował aktorce małżeństwo w 1963 roku.
Ludden był miłością życia Betty White. „Sekretem naszego małżeństwa był entuzjazm” opowiadała aktorka. „Kiedy wiedziałam, że Allen wraca do domu, odświeżałam makijaż i zakładałam nową bluzkę”. 63-letni Ludden zmarł na raka żołądka w 1981 roku. Byli małżeństwem 18 lat.
W tym okresie White triumfowała w latach 1973-77 w programie “The Mary Tyler Moore Show”, za udział w którym zdobyła drugą i trzecią nominację do nagrody Emmy. Zagrała także w produkcji stacji telewizyjnej WJM „Happy Homemaker” Sue Ann Nivens, karierowiczkę bez skrupułów. Została pierwszą kobietą, która zdobyła nagrodę Daytime Emmy w kategorii wybitnego gospodarza teleturnieju dla programu NBC “Just Men!” w 1983 roku.
W następnych latach tempo pracy White tylko przyspieszało, czego kulminacją był serial “Złote dziewczyny”, w którym zagrała uroczą Rose Nylund w latach 1985-92. Po zakończeniu pracy w serialu, White wystąpiła w takich serialach telewizyjnych jak “The Golden Palace”, “Bob” i “Maybe This Time”, a także “Ally McBeal” i
“That ’70s Show”.
Następnie zagrała rolę Catherine Piper w “Boston Legal” w latach 2005-08, a później też Ann Douglas w “The Bold and the Beautiful” w latach 2006-09.
W 2010 roku 87 letnia White wcieliła się w rolę Elki Ostrovsky w “Hot in Cleveland”, która stała się podstawą odrodzenia jej kariery rozpoczętego się wraz z rolą w “The Proposal” u boku Sandry Bullock i Ryana Reynoldsa. Zagrała w reklamie Snickersa podczas Super Bowl a sondaże w przeważającej mierze wskazywały na to, że publiczność wybrała ją jako gospodarza “Saturday Night Live”.
W filmie “Hot in Cleveland” wystąpiły Valerie Bertinelli, Jane Leeves i Wendie Malick jako trzy czterdziestoletnie najlepsze przyjaciółki z Los Angeles, które lądują w Cleveland po próbie lotu do Paryża. White zagrała gospodynię domu, w którym mieszkają trzy przyjaciółki. Przybycie kobiet ponownie wniosło życie w codzienność 80-letniej bohaterki.
White była trzykrotnie nominowana do nagrody Screen Actors Guild Award za wybitną rolę aktorki w serialu komediowym w latach 2011, 2012 i 2013. Pierwsze dwa razy wygrała. W całej swojej długiej karierze była nominowana do 21 nagród Primetime Emmy, z których 5 wygrała.
W maju 2012 roku zadebiutowała także w komediowym reality show telewizji NBC “Betty White’s Off Their Rockers”.
Jej pasją zawsze był dobrostan zwierząt; składki na jej fanklub Bet’s Pets były przekazywane na cele charytatywne na rzecz ratowania zwierząt, a ona otrzymała wiele wyróżnień za swoją pracę dla ich dobra.
W 1999 roku mówiła w wywiadzie, że chce jak najlepiej wykorzystać każdy dzień. „Lepiej zdaj sobie sprawę, jak dobre jest życie, póki trwa” powiedziała. “Ponieważ zanim się zorientujesz, wszystko zniknie”. I tak właśnie żyła.
17 stycznia mieliśmy razem z Betty celebrować jej setne urodziny, jedniodniowym wydarzeniem w kinach w całym kraju. Producenci filmu “Betty White: 100 Years Young” nie zrezygnowali z tego planu mimo wiadomości o jej śmierci, mówiąc, że będzie to okazja do upamiętnienia niesamowitego życia i kariery Betty White. “Będziemy kontynuować nasze plany, aby pokazać film 17 stycznia, mając nadzieję, że nasz film pozwoli wszystkim, którzy ją kochali, złożyć hołd jej życiu i doświadczyć tego, co uczyniło z niej taki skarb narodowy”.
W swoim oświadczeniu producenci Steve Boettcher i Mike Trinklein napisali: “Nasze serca opłakują dzisiaj śmierć Betty White. Przez wiele lat z nią pracowaliśmy, rozwinęliśmy wielką miłość i podziw dla Betty jako osoby i utalentowanej artystki. Jesteśmy wdzięczni za wiele dziesięcioleci radości, którą wszystkim przyniosła. Betty zawsze mówiła, że jest „najszczęśliwszą babką na dwóch nogach” bo jej kariera trwała tak długo. I szczerze mówiąc, mieliśmy szczęście, że mieliśmy ją tak długo“.
Bilety na film można nabyć poprzez stronę Fathom Events.
Źródło: people, Fathom Events
Foto: You Tube
News Chicago
Patriotyczny Koncert Wheaton Municipal Band muzycznie rozpocznie obchody 4 Lipca

Jeden z najbardziej wyczekiwanych punktów letniego kalendarza kulturalnego w Wheaton powraca. Patriotic Concert w wykonaniu Wheaton Municipal Band odbędzie się w środę, 2 lipca o godzinie 7:30PM w Memorial Park przy 225 Karlskoga Avenue w centrum Wheaton.
Koncert patriotyczny od lat stanowi nie tylko muzyczne preludium do obchodów Dnia Niepodległości, ale też wyjątkowy moment refleksji i wspólnoty. W czasach społecznych podziałów, muzyka potrafi połączyć ludzi ponad różnicami – mówi dyrektor artystyczny i dyrygent Bruce Moss, który co roku starannie dobiera repertuar koncertu, by poruszyć serca słuchaczy i przypomnieć o wspólnych wartościach.
Wieczór pełen klasyki i niespodzianek
Koncert otworzy przedkoncertowy występ zespołu jazzowego Dixie Cups o godzinie 6:00PM. Ich żywiołowe brzmienia jazzowe w stylu Dixieland będą idealnym tłem do rodzinnego pikniku w parku – i świetną okazją, by zająć dobre miejsce przed głównym koncertem.
O godzinie 7:30Pm na scenie pojawi się cała Wheaton Municipal Band, a w programie wieczoru nie zabraknie klasycznych utworów, takich jak:
- „Stars and Stripes Forever” Johna Philipa Sousy – uznawany za najważniejszy amerykański marsz patriotyczny, który od lat symbolizuje ducha narodowego święta.
- „God Bless America” Irvinga Berlina w emocjonującej aranżacji Carmen Dragon – z solowymi partiami rożka angielskiego i saksofonu altowego.
- „Summon the Heroes” Johna Williamsa – monumentalna kompozycja stworzona z okazji otwarcia igrzysk olimpijskich w 1996 roku.
Goście specjalni i premierowe wykonania
W programie znajdzie się również utwór autorstwa sierżanta 1. klasy Noah Taylora z West Point – „The Battle Cry for Freedom”, a także jego aranżacja klasycznego „When Johnny Comes Marching Home”. Taylor niedawno dołączył do dyrygenta Mossa podczas jednego z koncertów jako gościnny dyrygent.
Miłośnicy instrumentów dętych będą mogli podziwiać solistkę Barb Holland – wieloletnią członkinię zespołu i jego powierniczkę. Wykona utwór „Piccolodia” – nową kompozycję Jerry’ego Brubakera, stworzoną z myślą o popisowej partii na flet piccolo.
Muzyka, wspólnota i duch Ameryki
Bruce Moss zapowiada również kilka niespodzianek na tegoroczny koncert, podkreślając, że to wydarzenie ma jednoczyć i inspirować, celebrując amerykańską historię, wolność i nadzieję.
Organizatorzy zachęcają aby przyjść wcześniej, zabrać ze sobą rodzinę, koc piknikowy i otwarte serce na wieczór pełen muzyki i emocji. Więcej informacji dostępnych jest na stronie zespołu: www.wheatonmunicipalband.org.
Źródło: dailyherald
Foto: wheaton municipal band
News USA
Polska przygotowuje się na wypadek wojny – opracowuje plan ewakuacji najważniejszych dzieł sztuki

Polskie Ministerstwo Kultury powołało specjalny departament, którego zadaniem jest przygotowanie planu ewakuacji najcenniejszych dzieł sztuki z państwowych kolekcji w przypadku rosyjskiej inwazji. Na jego czele stanął Maciej Matysiak, były zastępca szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, który kieruje 40-osobowym zespołem ds. bezpieczeństwa i zarządzania kryzysowego.
W wywiadzie dla Financial Times, Minister Kultury Hanna Wróblewska poinformowała, że Polska wykorzystuje doświadczenia zdobyte podczas pomocy Ukrainie w relokacji jej zasobów kultury w czasie trwającej wojny. Nowy departament ma stworzyć gotowy plan ewakuacji dzieł sztuki, rzeźb, instrumentów muzycznych oraz księgozbiorów z około 160 instytucji publicznych.
“Nie jesteśmy w stanie ewakuować wszystkiego. Naszym zadaniem jest określenie, które obiekty mają absolutny priorytet” — powiedziała Wróblewska.
Ministerstwo prowadzi również rozmowy z zagranicznymi partnerami na temat potencjalnego przechowania wybranych dzieł w bezpiecznych miejscach poza granicami Polski. W planach jest również włączenie do inicjatywy prywatnych muzeów i galerii, a szczegóły mają zostać dopracowane do końca roku.
Polska konsultuje się także z ukraińskimi specjalistami w dziedzinie ochrony dziedzictwa kulturowego, aby lepiej zrozumieć praktyczne aspekty działania w warunkach realnego konfliktu zbrojnego.
Od 2022 roku, kiedy Rosja rozpoczęła pełnoskalową inwazję na Ukrainę, Polska intensywnie rozbudowuje swoje zdolności obronne. Wydatki na obronność osiągnęły w tym roku poziom 4,7% PKB — najwyższy wśród krajów NATO. Oprócz modernizacji armii i zwiększania liczebności sił zbrojnych, rząd skupia się także na ochronie ludności cywilnej oraz dziedzictwa narodowego.
Polska od lat aktywnie zabiega również o odzyskanie dzieł sztuki i dokumentów zrabowanych w czasie II Wojny Światowej przez Niemców i Związek Radziecki. Według Ministerstwa Kultury nadal brakuje setek tysięcy obiektów.

Odzyskane dwa obrazy z warsztatu Dierica Boutsa – „Mater Dolorosa” i „Ecce Homo”, stanowiących polskie straty wojenne.
W zeszłym roku Polska odzyskała z Hiszpanii dwa obrazy flamandzkiego mistrza Dierica Boutsa, należące niegdyś do kolekcji Czartoryskich. Dodatkowo toczą się rozmowy w sprawie restytucji 73 cennych dokumentów historycznych — w tym XV-wiecznego traktatu pokojowego między Polską, Litwą a zakonem krzyżackim — które wciąż znajdują się w niemieckich archiwach.
Inicjatywa Ministerstwa Kultury pokazuje, że Polska traktuje potencjalne zagrożenie z pełną powagą, starając się chronić nie tylko granice, ale także dziedzictwo kulturowe narodu.
Źródło: NFP
Foto: Ministerstwo Kultury, Muzeum Narodowe w Gdańsku
News Chicago
Muzyczna parada na rzece Chicago – Król Rzeki zaprasza na niezwykłe widowisko

Ben Kinsinger, muzyk stojący za serią letnich Secret Concerts na rzece w pobliżu mostu Belmont Avenue, przygotowuje na 19 lipca kolejne wyjątkowe wydarzenie. Będzie to pływająca parada muzyczna wzdłuż północnej odnogi rzeki Chicago.
Od 2022 roku Ben Kinsinger i jego przyjaciele organizują nietypowe występy na betonowym filarze rzeki, zamieniając go w scenę koncertową. Widowiska przyciągają publiczność zarówno z lądu, jak i z kajaków. Projekt zyskał popularność dzięki rozgłosowi w mediach społecznościowych, relacjom medialnym i przede wszystkim – entuzjastycznemu przekazowi ustnemu.
“Wykreowałem postać Lawrence’a Tome’a, którą wcielam się podczas pokazów. To taki mój Don Kichot – człowiek, który wierzy, że jest kimś więcej i z czasem staje się tą postacią naprawdę” — mówi Kinsinger, opisując alter ego znanego jako „Król Rzeki”.
Parada na falach – wspierana przez miasto
Pomysł nietypowej parady muzycznej zyskał oficjalne wsparcie – chicagowski Departament Kultury i Wydarzeń Specjalnych przyznał Kinsingerowi grant w wysokości 5000 dolarów. Wydarzenie zaplanowano na 19 lipca w samo południe, a jego trasa przebiegać będzie między Irving Park Road a Diversey Avenue.
Zespoły wystąpią na pływających scenach – platformach i tratwach, które Kinsinger buduje samodzielnie. Pierwszy zespół pojawi się przy Irving Park Road i będzie poruszał się wzdłuż rzeki, mijając mosty rowerowe i punkty widokowe, gdzie zgromadzi się publiczność.
“To będzie coś w rodzaju ulicznego festiwalu, ale na wodzie. Ludzie będą mogli stać na mostach, patrzeć z brzegu, słuchać muzyki i oglądać, jak scena przepływa tuż pod nimi” — opowiada z entuzjazmem muzyk.
Od filara do festiwalu
Pierwszy tegoroczny pokaz w maju przyciągnął około 500 osób. Choć początkowo występy odbywały się nieoficjalnie, dziś mają wsparcie miasta i lokalnej społeczności.
Dołącz do Króla Rzeki
Przygotowania do parady trwają. Ben Kinsinger współpracuje z dyrektorami artystycznymi, którzy nie tylko pomagają w doborze zespołów, ale też dekorują pływające sceny. Zaprasza wszystkich zainteresowanych – od właścicieli łodzi po osoby z umiejętnościami technicznymi – do współpracy. Zgłoszenia przyjmuje przez swoją stronę internetową.
Do 19 lipca planowane są weekendowe koncerty na betonowym filarze. Dokładne daty będą ogłaszane na stronie internetowej Kinsingera, w miarę potwierdzania dostępności zespołów.
Źródło: blockclubchicago
Foto: Trevor Jay Pricket, Ben Kinsinger
-
Polonia Amerykańska4 tygodnie temu
Polonia ma wielkie serca: Pomagamy pani Ewie spod Jarosławia, cioci Moniki Doroty
-
Polonia Amerykańska4 tygodnie temu
W wieku 53 lat zmarł Marcin Więcław były wiceprezes oraz działacz Wisłoki Chicago
-
News USA4 tygodnie temu
Administracja Trumpa wycofuje federalne wytyczne dla aborcji ratujących życie
-
News USA4 tygodnie temu
ICE przekroczył 100 tys. aresztowań nielegalnych imigrantów w czasie drugiej kadencji Trumpa
-
Polonia Amerykańska1 tydzień temu
Dominika Żak z Chicago została uhonorowana tytułem Miss Piękna z Przesłaniem
-
News USA3 tygodnie temu
Polowanie na ojca oskarżonego o zamordowanie trzech córek przejęły władze federalne
-
News Chicago4 tygodnie temu
Uwaga: Chicago ma obecnie jedną z najgorszych jakości powietrza na świecie
-
Kościół2 tygodnie temu
Kościół św. Wojciecha oficjalnie zabytkiem. Obrońcy historycznej świątyni zwyciężyli