Setki tysięcy dolarów są przetrzymywane przez skarbników podmiejskich powiatów jako nieodebrana własność, ale w niektórych placówkach trudniej jest dowiedzieć się, czy jesteś do nich uprawniony, niż w innych. Wiele kwot wynosi około 20 dolarów i stanowi rekompensatę za pełnienie obowiązków ławy przysięgłych. Ale są też znacznie większe kwoty należne z tytułu zwrotu podatku od nieruchomości, wyroków sądowych lub innych spraw powiatowych.

Obecnie lista w biurze powiatu Du Page zawiera 3005 wpisów o łącznej wartości 360 459 dolarów. Dostęp do niego można uzyskać, klikając link „uncashed checks” na stronie strony głównej skarbnika pod adresem dupagecounty.gov/elected_officials/treasurer.

Strona skarbnika powiatu Kane, treasurer.kanecountyil.gov, również zawiera listę z możliwością przeszukiwania, pokazującą, komu jest należna część z przechowywanych tam 63 631 dolarów.

W powiecie Cook skarbnik Maria Pappas prowadzi stronę internetową poświęconą nieodebranym funduszom, na której użytkownicy mogą wyszukiwać według nazwiska, adresu lub numeru identyfikacyjnego nieruchomości. Odwiedzający muszą podać adres e-mail, aby otrzymać kod dostępu. Link do wyszukiwania niezrealizowanych czeków znajduje się na stronie głównej: Cookcountytreasurer.com, pod nagłówkiem „Refunds” u dołu strony.

Listę 262 niezrealizowanych czeków skarbnika powiatu Will o łącznej wartości ponad 200 000 dolarów nie jest już tak łatwo znaleźć. Na jego stronie internetowej nie ma łącza ani wskazówek prowadzących do pliku z długim adresem: willcounty.gov/County-Offices/Finance-and-Revenue/Treasurer-Office.

Aby znaleźć tę listę, użytkownicy muszą kliknąć dowolną kartę pod nagłówkiem „I want to go to …”, a następnie przewinąć w dół prawą stronę nowego ekranu w celu znalezienia łącza do „uncashed unclaimed funds”.

Natomiast listy dotyczące powiatów Lake i McHenry nie są wcale dostępne online. Każdy zainteresowany może złożyć wniosek o ich udostepnienie na podstawie ustawy o wolności informacji.

Skarbnicy twierdzą, że nieodebrane pieniądze wynikają z faktu, że czeki albo zostały wysłane na zły adres i zwrócone, albo w ogóle nie zostały zrealizowane. Według urzędników powiatu czeki tracą ważność po trzech miesiącach.

Ale nie tylko mieszkańcy są na powiatowych listach. Z raportów wynika, że kościoły, banki, kancelarie prawne, firmy z branży nieruchomości i wiele innych przedsiębiorstw mają nieodebrane należności pieniężne. Dotyczy to także innych organów rządowych.

Pieniądze w kasie skarbników powiatu są tam tylko przez trzy lata. Do końca przyszłego miesiąca większość skarbników usunie ze swoich list wszelkie nieodebrane środki pieniężne starsze niż trzy lata i przekaże je skarbnikowi stanu Michaelowi Frerichsowi, wg przepisów prawa.

Dostęp do gotówki może być łatwiejszy, gdy znajdzie się u skarbnika stanowego.

Tam, gdzie większość skarbników okręgowych nie ma personelu zajmującego się odzyskiwaniem utraconych pieniędzy, skarbnik stanu poświęca 40% swoich pracowników funduszowi na rzecz nieodebranych własności, który obecnie gromadzi sumę około 5 miliardów dolarów.

Strona internetowa skarbnika, icash.illinoistreasurer.gov, jest również łatwiejsza w nawigacji niż większość stron powiatów, a odebranie pieniędzy jest często prostsze, szczególnie na mniejsze kwoty. W większości przypadków złożenie wniosku może nastąpić online.

Aby usprawnić i zautomatyzować odbiór własności w 2018 r. wprowadzono, a w tym roku udoskonalono program o nazwie „Money Match”.

Money Match sprawdza inne stanowe bazy danych, aby pomóc zlokalizować nieodebrane pieniądze danej osoby, nawet jeśli ta osoba nie szuka ich aktywnie. Każdy, kto nie odebrał kwoty mniejszej niż 5000 dolarów, może automatycznie otrzymać czeki z biura Frerichsa, jeśli dane kontaktowe są zgodne i potwierdzone.

W tym roku w ramach programu ma zostać przekazanych 47 milionów dolarów ponad 66 000 osób.

W ostatnim roku podatkowym, który zakończył się 30 czerwca, skarbnik przekazał prawowitym odbiorcom 253 miliony dolarów nieodebranego majątku z ponad 203 000 roszczeń.

Źródło: dailyherald
Foto: Google maps. istock/mirza kadic/ zest_marina/ Illinois State Treasure

Chicagowscy radni i wpływowa grupa osób z branży restauracyjnej osiągnęły kompromis w sprawie planu wyeliminowania zasady „płacy poniżej minimalnej” dla pracowników otrzymujących napiwki. Ich pensja będzie stopniowo rosła by zrównać się z ogólną płacą minimalną w mieście w 2028 roku.

Od 1 lipca płaca minimalna dla większości pracowników w Chicago wynosi 15,80 dolara za godzinę. Jednak pracownicy otrzymujący napiwki, np. kelnerzy w restauracjach, mogą otrzymywać „płacę poniżej minimalnej”. Ich pensja podstawowa waha się od 9 dolarów za godzinę w przypadku mniejszych firm do 9,48 dolarów w przypadku większych.

Pracodawcy muszą pokryć różnicę w przypadku tych pracowników, których stawka godzinowa i napiwki nie osiągają pełnej płacy minimalnej.

Jednak rozporządzenie “One Fair Wage”, przedstawione Radzie Miejskiej tego lata, ma na celu zlikwidowanie tego systemu, gwarantując pracownikom w całym mieście tę samą stawkę godzinową wynoszącą 15,80 dolara, z dodatkowymi napiwkami.

Ustawodawstwo sponsorowane przez Radnego Jessie Fuentes (26. Okręg) i Carlosa Ramirez-Rosa (35. Okręg) pierwotnie wzywało Chicago do wdrożenia tego rozwiązania do lipca 2025 r.

Grupy restauracyjne twierdziły wówczas, że rozwiązanie to może doprowadzić do utraty miejsc pracy i zmniejszenia liczby napiwków od klientów.

Teraz zwolennicy rozporządzenia Rady Miejskiej i Stowarzyszenie Restauratorów stanu Illinois osiągnęli porozumienie w sprawie popchnięcia ustawodawstwa do przodu.

Jeśli plan zostanie przyjęty przez Radę Miasta, będzie polegał na wycofaniu systemu wynagrodzeń pracowników otrzymujących napiwki w ciągu najbliższych pięciu lat.

Od 1 lipca 2024 r. płace pracowników otrzymujących napiwki wzrosną o 8 procent. Następnie miałyby rosnąć o 8 procent każdego roku, aż do osiągnięcia pełnej płacy minimalnej w mieście w 2028 roku.

Jeśli zmiana w systemie płac zostanie zatwierdzona, Chicago stanie się największym miastem, które niezależnie od stanu wycofuje płace poniżej minimalnego wynagrodzenia dla pracowników otrzymujących napiwki.

Kalifornia jest stanem, który wprowadził taką zmianę na swoim terytorium.

Źródło: blockclubchicago
Foto: YouTube, istock/Drazen Zigic/

Kontrowersyjna ustawa SAFE-T stanu Illinois, która eliminuje stosowanie kaucji pieniężnej, wchodzi w życie 18 września. Co trzeba o niej wiedzieć?

Jak będzie przebiegało zatrzymanie?

Zgodnie z pierwotnymi postanowieniami ustawy, uchwalonej przez Zgromadzenie Ogólne, stan pozwala sędziom określić, czy osoby oskarżone o określony zestaw przestępstw i wykroczeń z użyciem przemocy stanowią zagrożenie dla innej osoby lub całej społeczności. Sędziowie zostaną również poproszeni o ustalenie, czy oskarżony stwarza ryzyko ucieczki w przypadku zwolnienia.

Jeśli sędzia dokona któregokolwiek z tych ustaleń, oskarżony może zostać zatrzymany w więzieniu przed rozprawą. Oskarżeni o poważniejsze przestępstwa pojawią się w sądzie w ciągu 48 godzin na pierwsze stawienie się.

Natomiast osoby oskarżone o większość wykroczeń, nie stanowiące zagrożenia i nie stwarzające ryzyka ucieczki zostaną zwolnione z policyjnego aresztu, dostając nakaz stawienia się przed sądem.

Prokurator będzie mógł złożyć wniosek o zastosowanie tymczasowego aresztowania, przedstawiając ku temu powody, które obrońca może zakwestionować. Na podstawie dowodów przedstawionych na rozprawie w sprawie tymczasowego aresztowania sędzia podejmie decyzję o zastosowaniu wobec oskarżonego tymczasowego aresztowania lub zwolnienia do czasu rozstrzygnięcia sprawy.

Sędzia może także zarządzić warunkowe zwolnienie, np. monitoring elektroniczny lub nakaz godziny policyjnej.

Jeśli danej osobie odmówiono zwolnienia na pierwszym przesłuchaniu, w przyszłości będzie mogła przejść kolejne przesłuchania, aby zakwestionować, czy musi nadal przebywać w więzieniu w oczekiwaniu na proces.

Jakie przestępstwa są uwzględnione?

Lista tak zwanych „przestępstw z użyciem siły”, które mogły prowadzić do uznania sądu w sprawie tymczasowego aresztowania, pierwotnie obejmowała morderstwo pierwszego i drugiego stopnia, napaść na tle seksualnym z użyciem przemocy, rabunek, włamanie, włamanie do mieszkania, podpalenie kwalifikowane, podpalenie, porwanie, pobicie z użyciem przemocy skutkujące ciężkim uszczerbku na zdrowiu lub jakiekolwiek inne przestępstwo, które wiąże się z użyciem lub groźbą użycia siły fizycznej lub przemocy wobec osoby fizycznej.

Ale najnowsza propozycja dodaje także przestępstwa, które wymagają więzienia lub kary pozbawienia wolności, a nie okresu próbnego; wszystkie przestępstwa z użyciem siły; przestępstwa z nienawiści, torturowanie zwierząt i jazdę pod wpływem powodującym duże obrażenia ciała. Sędziowie mogą również podjąć decyzję o zwolnieniu takich podejrzanych.

Czym jest ustawa SAFE-T?

Ustawa SAFE-T, która pojawiła się po tym, jak policja w Minneapolis spowodowała śmierć George’a Floyda w maju 2020 r., między innymi ustanawia nowe rygorystyczne standardy szkoleniowe dla organów ścigania, określa zasady użycia siły przez policję w celu unieruchamiania kłopotliwych podejrzanych oraz wymaga kamer umieszczonych na ciele całej policji do 2025 r.

Ustawa, której autorem jest Illinois Legislative Black Caucus, została zatwierdzona przez Zgromadzenie Ogólne stanu Illinois w zeszłym roku, przynosząc „znaczące zmiany” w takich kwestiach, jak polityka szkolenia policji, odpowiedzialność policji, przejrzystość egzekwowania prawa oraz prawa zatrzymanych i więźniów, według Senatora Elgie R. Sims, Jr., sponsora projektu ustawy.

Wśród zmian, które miała przynieść, była między innymi eliminacja kaucji pieniężnej, wymóg noszenia przez wszystkich funkcjonariuszy policji kamer ciała do 2025 r., zakaz wszelkich policyjnych dławików oraz nowe wytyczne dotyczące „cofania certyfikacji” funkcjonariuszy policji.

Zakazuje również wydziałom policji zakupu sprzętu wojskowego, takiego jak karabiny kalibru 50, zwiększa ochronę demaskatorów i dodaje prawa zatrzymanym do wykonywania połączeń telefonicznych i uzyskiwania dostępu do osobistych kontaktów przed przesłuchaniem przez policję.

Ustawa została zmieniona przed 1 stycznia, kiedy miała wejść w życie.

Poprawka koncentrowała się głównie na wyjaśnieniu, czy oskarżeni zatrzymani przed 1 stycznia zostaną zwolnieni po wejściu w życie przepisów oraz wyjaśnieniu, które przestępstwa kwalifikują się do tymczasowego aresztowania.

Kto jest za a kto przeciw?

Zwolennicy ustawy, która została przeforsowana przez Demokratów z Illinois, twierdzą, że eliminacja kaucji pieniężnej jest krokiem w kierunku sprawiedliwości społecznej w niezrównoważonym systemie.

Poprzedni system opisują jako karę za ubóstwo, sugerując, że bogaci mogą zapłacić za wyjście z więzienia, aby czekać na proces, podczas gdy ci w trudnej sytuacji ekonomicznej muszą go przesiedzieć za kratkami.

Kwame Raoul podkreślił, że „czyjeś doświadczenie z wymiarem sprawiedliwości w sprawach karnych nie powinno się różnić w zależności od poziomu dochodów”. Prokurator stanowa powiatu Cook, Kim Foxx, powtórzyła to zdanie.

Przeciwnicy twierdzą jednak, że eliminacja kaucji pieniężnej zaniedbuje ofiary przestępstw.

Krytycy argumentowali, że kaucja jest uświęconym tradycją sposobem zapewnienia, że oskarżeni zwolnieni z więzienia pojawią się na rozprawie sądowej. Ostrzegają także, że zwolnienie brutalnych przestępców w oczekiwaniu na proces, daje im pozwolenie na popełnianie innych przestępstw.

Źródło: nbc
Foto: istock/gorodenkoff/BrianAJackson/