23 marca w Jezuickim Ośrodku Milenijnym odbyła się harcerska droga krzyżowa z bł. Stefanem Wincentym Frelichowskim, zuchami, harcerkami i harcerzami Chorągwi Harcerek USA.

„W ramach obchodów 20-tej rocznicy ogłoszenia ‚druha Wicka’ patronem Harcerstwa, zebraliśmy się na dorocznym nabożeństwie wielkopostnym w Jezuickim Ośrodku Milenijnym. Droga Krzyżowa z nim przypomniała nam jego życie, ofiarność i poświęcenie, jego do końca harcerską postawę”, czytamy na profilu fb Chorągwi Harcerek USA.

Chorągiew Harcerek stanowi żeńską gałąź Związku Harcerstwa Polskiego działającego poza granicami Kraju, która wspiera wszechstronny rozwój młodzieży w kierunku określonym przez Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie.

Organizacja tworzy jednostki młodzieżowe w lokalnych ośrodkach. Program kształcenia jest prowadzony na różnych szczeblach zgodnie z metodą i zasadami harcerskimi. Grupy dzieci i młodzieży wyjeżdżają na coroczne na kolonie zuchowe i obozy harcerskie.

​Związek Harcerstwa Polskiego ma na celu wychowanie dzielnych, prawych i zdolnych do poświęceń ludzi; a także przygotowanie młodzieży do świadomej, czynnej i ofiarnej służby dla Polski oraz narodu osiedlenia Polaków.

Jego celem jest utrzymanie więzi z narodem polskim i pielęgnowanie dorobku kulturalnego Polski; oraz wprowadzenie zasad ideologii harcerskiej do życia publicznego.

Bł. Stefan Wincenty Frelichowski, urodził się 22 stycznia 1913 r. w Chełmży, w rodzinie rzemieślniczej. W czwartej klasie gimnazjalnej, został przyjęty do Sodalicji Mariańskiej. Był też bardzo aktywny w działalności harcerskiej. W czerwcu 1931 r. zdał maturę, a jesienią wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie.

Dnia 14 marca 1937 r. otrzymał święcenia kapłańskie.

11 września 1939 r. został aresztowany przez Niemców jako jeden z zakładników. Uważano go za szczególnie „podejrzanego” ze względu na jego wielki wpływ na młodzież. Uwięzionych osadzono w Forcie VII w Toruniu.

W styczniu 1940 r. przewieziono go do Stutthofu pod Gdańskiem, a w grudniu 1940 r. do obozu w Dachau, który stanowił główne skupisko duchowieństwa z całej Europy, szczególnie z Polski.

Pomimo ekstremalnych warunków ks. Frelichowski pełnił nadal posługę kapłańską. Organizował wspólne modlitwy, spowiadał, sprawował potajemnie Msze św. i rozdzielał Komunię św.

Na przełomie 1944/45 w obozie wybuchła epidemia tyfusu. Ks. Frelichowski zaangażował się w pomoc chorym, udało mu się także zachęcić do tego 32 innych kapłanów. Podczas tej pracy sam zaraził się tyfusem plamistym, który w połączeniu z zapaleniem płuc, doprowadził w dniu 23 lutego 1945 r. do jego śmierci.

Władze obozowe, łamiąc obowiązującą praktykę, zgodziły się na wystawienie zwłok ks. Frelichowskiego na widok publiczny, w wyłożonej białym prześcieradłem i udekorowanej kwiatami trumnie przed kremacją.

7 czerwca 1999 r. podczas pobytu w Toruniu, Jan Paweł II dokonał beatyfikacji ks. Frelichowskiego.

Źródło: fb, czuwaj, wikipedia
Foto: YouTube, fb

W czwartek komitet doktrynalny biskupów USA wydał oświadczenie, w którym powtórzył, że Kościół katolicki preferuje pochówek zmarłych i stwierdził, że nowsze metody – a mianowicie hydroliza alkaliczna i kompostowanie zwłok – nie okazują szacunku ludzkiemu ciału. Stanowisko Kościoła w kwestii pochówku podkreśla Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

O planach związanych z kompostowaniem zwłok w Illinois pisaliśmy 13 marca.

Kościół katolicki naucza, że pewnego dnia, podczas ostatecznego zmartwychwstania, dusze zmarłych połączą się z ich ciałami. Katolicy są obowiązani szanować naszą cielesną egzystencję przez całe życie i szanować ciała zmarłych, gdy ich ziemskie życie dobiegło końca. Sposób, w jaki traktujemy ciała naszych ukochanych zmarłych, musi zawsze świadczyć o naszej wierze i nadziei na to, co Bóg nam obiecał, napisali biskupi.

Tak więc tradycyjny pochówek jest uważany przez Kościół za najwłaściwszy sposób okazania czci i szacunku dla ciała zmarłego, ponieważ oddaje cześć świątyni Ducha Świętego i jasno wyraża wiarę i nadzieję w zmartwychwstanie ciała.

Proces kompostowania zwłok jest stosunkowo nowym zjawiskiem w Stanach Zjednoczonych i został zalegalizowany w kilku stanach, ostatnio w Kalifornii. Gdy ciało jest kompostowane, umieszcza się je w pojemniku wielokrotnego użytku, w którym drobnoustroje i bakterie rozkładają je tworząc glebę w ciągu 30-45 dni.

Hydroliza alkaliczna to proces, w którym ludzkie ciało rozkłada się w zbiorniku z chemikaliami pod wysokim ciśnieniem i w wysokiej temperaturze, a z ciała pozostaje kilka fragmentów kości i duża ilość ścieków.

Chociaż wszystkie praktyki kremacji, kompostowania ludzi i hydrolizy alkalicznej obejmują przyspieszenie rozkładu ciała, te dwie ostatnie nie pozwalają na zebranie wszystkich części ciała i zachowanie ich do dalszego użytku, zauważyli biskupi.

W tych metodach z ciała nie pozostają szczątki, które można by umieścić w trumnie lub urnie i złożyć w świętym miejscu, do którego wierni chrześcijanie mogą się modlić i wspominać, napisali biskupi.

Kościół katolicki jako całość nie ma oficjalnego nauczania na temat kompostowania ludzkich ciał, ale na przestrzeni lat wielokrotnie wypowiadał się na temat praktyki kremacji.

Chociaż kremacja jest zdecydowanie odradzana, może być dozwolona pod pewnymi ograniczeniami; w szczególności szczątki nie mogą być rozrzucone i muszą być przechowywane w świętym miejscu z szacunku dla nauczania Kościoła o ostatecznym zmartwychwstaniu ciała.

Instrukcja Kongregacji Nauki Wiary Ad Resurgendum Cum Christo z października 2016 r. stwierdza, że chociaż kremacja nie jest zakazana, Kościół nadal preferuje praktykę grzebania ciał zmarłych, ponieważ świadczy to o większym szacunku dla zmarłego.

W tym samym dokumencie Kongregacja Nauki Wiary wyjaśniła, że prochy danej osoby nie mogą być rozrzucane ani przechowywane w domu ani przechowywane jako pamiątki lub biżuteria, ale zamiast tego należy je złożyć w świętym miejscu, takim jak na cmentarzu lub w kościele.

Jak czytamy w dokumencie, Kościół, grzebiąc ciała wiernych, potwierdza swoją wiarę w zmartwychwstanie ciała i pragnie ukazać wielką godność ciała ludzkiego jako integralnej części osoby ludzkiej.

Źródło: cna
Foto: YouTube, istock/Lisyl Songco

Zaproszenie na Festiwal Życia, który odbędzie się w dniach od 3 do 9 lipca w Kokotku na Śląsku.

Pragnę serdecznie zaprosić polską młodzież ze Stanów Zjednoczonych do udziału w Festiwalu Życia, który odbędzie się od 3 do 9 lipca w Kokotku na Śląsku.

Festiwal Życia to największy plenerowy festiwal chrześcijański dla młodzieży w Polsce. Co roku biorą w nim udział tysiące młodych osób z Polski i zagranicy. Już rok temu gościliśmy uczestników z Europy, Azji i obu Ameryk!

Młodzi Polacy z zagranicy w rozmowach podkreślają, że widok takiej liczby ich rówieśników, którzy bawią się i modlą – oraz poczucie wspólnoty – jest dla nich niesamowitym przeżyciem, jakiego nie mają okazji doświadczyć w krajach, gdzie mieszkają.

Warto przyjechać na Festiwal Życia nawet z drugiego końca świata! To również dobra okazja do odwiedzenia rodziny i przyjaciół w Polsce.

Wszystkie informacje o Festiwalu Życia można znaleźć na stronie internetowej.

Szymon Zmarlicki
rzecznik medialny NINIWY
redaktor prowadzący portalu niniwa.pl

Oblackie Centrum Młodzieży | Stowarzyszenie Młodzieżowe NINIWA | NINIWA Spółka z o.o.
tel. +48 577 16 00 66