Czy zauważyłeś, że po spacerze w lesie czujesz się spokojniejszy i pełen energii? To nie przypadek. Badania pokazują, że zaledwie pięć minut kontaktu z naturą może poprawić nastrój i podnieść poczucie własnej wartości. W promieniu krótkiej przejażdżki samochodem od Chicago znajdziesz parki stanowe, które zachwycają nie tylko widokami, ale i przystępnymi cenami – warto je odwiedzać dla własnego zdrowia.

Firma HomeToGo przygotowała ranking najlepszych parków stanowych w USA, biorąc pod uwagę m.in. koszty zakwaterowania, dostępność, rozmiar, liczbę szlaków, dziką przyrodę i wyjątkowe krajobrazy. W zestawieniu znalazły się aż trzy perełki z Illinois.

Illinois w czołówce – te parki musisz zobaczyć

Starved Rock State Park – 7. miejsce w kraju

Znany z malowniczych kanionów i skalnych urwisk, to obowiązkowy punkt na mapie każdego miłośnika pieszych wędrówek. Park oferuje ponad 13 mil oznakowanych tras – od krótkich, półgodzinnych spacerów z widokiem na rzekę, po 3,7-milowe szlaki prowadzące do wodospadów w kanionach French, Wildcat i La Salle.

Godziny otwarcia: Codziennie od 7:00 do zachodu słońca, a kempingi – od 8:30 do 10:00PM. Nocleg pod namiotem kosztuje zwykle 25–35 dolarów za noc.

Rock Cut State Park – 27. miejsce

Idealne miejsce dla fanów rowerów, kajaków i wędkarstwa. Park zachwyca rozległymi jeziorami i licznymi szlakami.

Matthiessen State Park – 46. miejsce

Mniejszy od Starved Rock, ale równie malowniczy – z wąwozami, jaskiniami i wodospadami, które tworzą klimat idealny na weekendowy wypad.

TOP 10 najlepszych parków stanowych w USA według HomeToGo

1. Ohiopyle State Park (Pensylwania)
2. Pocahontas State Park (Wirginia)
3. Franconia Notch State Park (New Hampshire)
4. DeSoto State Park (Alabama)
5. Hueston Woods State Park (Ohio)
6. Patapsco Valley State Park (Maryland)
7. Starved Rock State Park (Illinois)
8. Garner State Park (Teksas)
9. Fall Creek Falls State Park (Tennessee)
10. Turkey Run State Park (Indiana)

Źródło: secretchicago
Foto: YouTube, istock/Sanya Kushak/

Konsulat Generalny RP w Chicago będzie zamknięty w poniedziałek z okazji amerykańskiego święta Labor Day.

“Informujemy, że 1 września Konsulat będzie nieczynny w związku ze święto pracy Stanów Zjednoczonych. Zapraszamy Państwa ponownie 2 września w godzinach urzędowania. Ten dzień to ważna okazja do refleksji nad wartościami praw pracowniczych oraz trwałym dziedzictwem ruchu Solidarność, który walczył o wolność i godność dla wszystkich” – podano w komunikacie.

Źródło: Konsulat Generalny RP w Chicago
Foto: Konsulat Generalny RP w Chicago

28 sierpnia 1990 roku mieszkańcy powiatu Will spodziewali się burzy z gradem. Prognozy mówiły o silnych opadach, ale nikt nie ostrzegł przed tornadem. Kilka godzin później niszczycielska trąba powietrzna o sile F5 – najsilniejszej w skali Fujity – uderzyła w okolice Oswego, Crest Hill, Joliet i Plainfield.

Tornado zabiło 29 osób, raniło 353 i zmiotło z powierzchni ziemi domy, szkołę średnią, kościół oraz kompleks apartamentów. Burza była tak intensywna i osłonięta deszczem, że nie istnieje ani jedno zdjęcie samego leja.

Dlaczego nie było ostrzeżeń?

Narodowa Służba Meteorologiczna wydała ostrzeżenie przed silnymi burzami zaledwie kilka minut przed katastrofą. Z kolei alert o tornadzie pojawił się dopiero po tym, jak większość zniszczeń była już faktem.

Tornado było wyjątkowe – przyszło poza sezonem (80% tornad w Illinois występuje między kwietniem a czerwcem) i z nietypowego kierunku – północnego zachodu. Dodatkowo było „zakryte” przez deszcz, co ograniczyło widoczność i utrudniło obserwacje.

Jak wyglądała komunikacja w 1990 roku?

• Brak smartfonów i alertów w telefonach – ostrzegano głównie przez syreny, radio i telewizję.
• Obserwatorzy burz – w powiecie Will praktycznie ich nie było. Ci, którzy działali, korzystali z telefonów stacjonarnych i faksów.
• Radar jednobiegunowy – system dopplerowski, który dziś jest standardem, dopiero był w fazie testów.

Co zmieniło się przez 35 lat?

Po tragedii powstały nowe programy szkoleniowe, m.in. DuPage Advanced Severe Weather Seminar, które nauczyły setki ludzi, jak rozpoznawać groźne zjawiska i reagować.

Dziś:

• Alerty NWS trafiają na telefony komórkowe.
• Media społecznościowe i Internet przyspieszają komunikację.
• Zaawansowane radary i sieci czujników monitorują burze w czasie rzeczywistym.
• Obserwatorzy burz są zorganizowani i działają w terenie.

Pomnik ofiar tornada w Plainfield

Czy taki kataklizm może się powtórzyć?

Choć w regionie nie było drugiej tak silnej burzy od 1990 roku, ryzyko wciąż istnieje. Meteorolodzy apelują o przygotowanie planu na wypadek gwałtownych zjawisk pogodowych.

Najważniejsze to wiedzieć, jak reagować, kiedy pojawia się ostrzeżenie – podkreślają eksperci. Zalecają też posiadanie radia pogodowego jako zapasowego źródła informacji, gdy zawiedzie Internet czy telefon.

Źródło: dailyherald
Foto: Plainfield, YouTube