Przedstawiamy wybrane fragmenty opublikowanej 9 października 2025 roku adhortacji apostolskiej Leona XIV – Dilexi te. W pięciu rozdziałach Papież skupia się na silnym związku między miłością Chrystusa a Jego wezwaniem, abyśmy stawali się bliźnimi ubogich. Cała treść adhortacji – także w formie audiobooka – dostępna bezpłatnie na kanałach Vatican News.

Wiara i ubodzy

W ubogich Bóg ma nam wciąż coś do powiedzenia. (5)

Należy stwierdzić bez ogródek, że istnieje nierozerwalna więź między naszą wiarą a ubogimi. (36)

Dla nas, chrześcijan, kwestia ubogich prowadzi z powrotem do sedna naszej wiary. Opcja preferencyjna na rzecz ubogich, czyli miłość Kościoła do nich, jak nauczał św. Jan Paweł II, „jest decydująca i należy do jego stałej tradycji, skłania go do zwrócenia się ku światu, w którym pomimo postępu techniczno-gospodarczego ubóstwo grozi przybraniem gigantycznych rozmiarów”. Rzeczywistość jest taka, że dla chrześcijan ubodzy nie są kategorią socjologiczną, lecz samym ciałem Chrystusa. (110)

Niesprawiedliwość społeczna

Jest zatem konieczne, aby nadal potępiać „dyktaturę gospodarki, która zabija”. (92) Brak sprawiedliwości jest „korzeniem chorób społecznych”. Faktycznie, „często stwierdzamy, że prawa człowieka nie są równe dla wszystkich”. (94)

Zdarza się, że w obowiązującym dziś modelu «sukcesu» i «prywatności» nie wydaje się sensowne inwestowanie, aby pozostający w tyle, słabi lub mniej uzdolnieni mogli znaleźć sobie drogę w życiu. Powraca zawsze to samo pytanie: czy mniej utalentowani nie są osobami ludzkimi? Czy słabi nie mają takiej samej co my godności? Czy ci, którzy urodzili się z mniejszymi możliwościami, są mniej warci jako istoty ludzkie i muszą jedynie ograniczać się do przetrwania? Od odpowiedzi, jaką damy na te pytania, zależy wartość naszych społeczeństw, i od niej zależy także nasza przyszłość. (95)

Dlatego zadaniem wszystkich członków Ludu Bożego jest zabieranie głosu, który budzi, który demaskuje, który się naraża, nawet za cenę bycia uznanym za „głupiego”. Struktury niesprawiedliwości należy rozpoznać i zniszczyć siłą dobra, poprzez zmianę mentalności, ale także, z pomocą nauki i techniki, przez rozwój skutecznych polityk przekształcających społeczeństwa. (97)

Migranci i uchodźcy

Chodzi zatem o to, byśmy dostrzegli jako pierwsi i pomagali innym widzieć w migrancie i uchodźcy nie tylko problem, z którym trzeba się zmierzyć, ale brata i siostrę, których należy przyjąć, szanować i kochać. … Kościół, jak matka, idzie z tymi, którzy idą. Tam gdzie świat widzi zagrożenia, on widzi dzieci; tam gdzie buduje się mury, on buduje mosty. Wie, że jego głoszenie Ewangelii jest wiarygodne tylko wtedy, gdy przekłada się na gesty bliskości i przyjęcia; i wie, że w każdym odrzuconym migrancie jest sam Chrystus, który kołacze do drzwi wspólnoty. (75)

Ubodzy nauczycielami Ewangelii

Pojawia się wyraźna konieczność, abyśmy wszyscy pozwolili się ewangelizować przez ubogich i abyśmy wszyscy rozpoznali „tajemniczą mądrość, którą Bóg chce nam przez nich przekazać (102).

Nierzadko dobrobyt zaślepia nas do tego stopnia, że uważamy, iż nasze szczęście może się spełnić tylko wtedy, gdy potrafimy poradzić sobie bez pomocy innych. W tym względzie ubodzy mogą być dla nas cichymi nauczycielami, sprowadzając naszą dumę i arogancję do stanu właściwej pokory. (108)

Konieczność jałmużny

Warto poświęcić ostatnie słowo jałmużnie, która nie cieszy się dziś dobrą opinią, często nawet wśród wierzących. Nie tylko rzadko jest praktykowana, ale czasem wręcz pogardzana. (115)

Miłość i najgłębsze przekonania należy umacniać, a czyni się to gestami. Pozostawanie w świecie idei i dyskusji, bez osobistych, częstych i szczerych gestów, będzie zniszczeniem naszych najcenniejszych marzeń. Z tego prostego powodu jako chrześcijanie nie rezygnujemy z jałmużny. Jest to gest, który można wykonać na różne sposoby i który możemy spróbować zrealizować najbardziej skuteczną metodą, ale musimy to zrobić. Zawsze lepiej jest uczynić coś, niż nie robić nic. W każdym razie poruszy to nasze serca. Nie będzie to rozwiązaniem problemu ubóstwa w świecie, którego należy szukać rozumem, wytrwałością i zaangażowaniem społecznym. Jednak potrzebujemy praktykować jałmużnę, by dotknąć cierpiącego ciała ubogich. (119)

Wojciech Rogacin – Watykan

Foto: Vatican Media, YouTube, istock/alejomiranda/

Dziesiątki osób zebrały się w sobotę w Broadview, by wziąć udział w pokojowym proteście, podczas którego przywódcy religijni próbowali udzielić komunii świętej osobom przebywającym w ośrodku imigracyjnym ICE. Wydarzenie rozpoczęło się w kościele św. Eulalii w Maywood, gdzie lokalni i stanowi duchowni apelowali o pokój i solidarność z migrantami. Następnie blisko 200 uczestników wyruszyło w procesji modlitewnej w kierunku ośrodka ICE  — oddalonego o około mili. Jednak duchownych nie wpuszczono do środka.

Wierni nieśli ze sobą symbole wiary oraz intencje modlitewne dla zatrzymanych, mając nadzieję, że uda się im przekazać komunię świętą osobom przebywającym w areszcie.

Na miejscu duchowni nawiązali rozmowę z funkcjonariuszami policji stanowej Illinois, którzy skontaktowali się z administracją ośrodka, by zapytać o możliwość udzielenia komunii. Po krótkich negocjacjach przedstawiciele ICE odmówili duchownym wstępu do budynku.

„Szanuję policję stanową i ich obowiązki, ale jesteśmy rozczarowani, że nawet nie mogliśmy osobiście porozmawiać z przedstawicielami ICE” – powiedział ksiądz Larry Dowling.

„Zostaliśmy odłączeni od stołu eucharystycznego – ICE odmówiło nam wejścia” – dodał jeden z uczestników spotkania.

Wiara mimo murów

Choć duchowni i wierni nie zostali wpuszczeni do środka, nie zrezygnowali z modlitwy. Przed ośrodkiem śpiewali pieśni, odmawiali modlitwy i wspólnie przyjęli komunię – w geście solidarności z osobami przetrzymywanymi przez służby imigracyjne.

„Jestem pewien, że słyszeli nasze śpiewy i słowa modlitwy. Wierzę, że nasza obecność dodała im otuchy” – powiedział ojciec Dan Hartnett.

Uczestniczka wydarzenia, Jennifer Schweizer, dodała: „To był dzień pełen refleksji i modlitwy. Wierzymy, że wiara może przenikać nawet mury i ograniczenia”.

Szerszy kontekst

Wydarzenie zostało zorganizowane przez Koalicję na rzecz Przywództwa Duchowego i Publicznego (Coalition for Spiritual and Public Leadership), która od lat angażuje się w działania na rzecz migrantów i uchodźców. Uczestnicy zapowiedzieli, że będą kontynuować podobne inicjatywy, aby zwracać uwagę na potrzeby duchowe i humanitarne osób zatrzymanych przez ICE.

Źródło: cbs
Foto: Coalition for Spiritual and Public Leadership

Po raz pierwszy w historii katolicy w Stanach Zjednoczonych będą mieli wyjątkową okazję zobaczyć pełnowymiarowy habit noszony przez św. Ojca Pio z Pietrelciny, znanego na całym świecie jako Padre Pio. Wydarzenie odbędzie się w dniach 11–14 października w Narodowym Centrum Ojca Pio w Barto, w stanie Pensylwania, należącym do diecezji Allentown – informuje Jezuita Ojciec Paweł Kosiński.

Niezwykła relikwia z San Giovanni Rotondo

Do Stanów Zjednoczonych przybędzie grupa włoskich braci kapucynów z klasztoru Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo na południu Włoch – tego samego, w którym żył i modlił się Ojciec Pio. Przywiozą oni jego habit, który zostanie wystawiony w Narodowym Centrum, wyznaczonym przez diecezję Allentown jako miejsce jubileuszowe.

„Ta bezprecedensowa wizyta braci z San Giovanni Rotondo to dla nas niezwykła okazja, by podzielić się z wiernymi rzadką i intymną relikwią Ojca Pio” – powiedziała Vera Marie Calandra, wiceprezes Centrum, na stronie organizacji.

Uroczystości i Msze Święte

Weekend modlitewnych uroczystości rozpocznie się w sobotę, 11 października, Mszą Świętą celebrowaną przez braci kapucynów z San Giovanni Rotondo. Po liturgii odbędzie się procesja ku czci św. Ojca Pio. Kolejne Msze Święte z procesjami zaplanowano na 12 października (niedzielę).

Dzień później, 13 października, Eucharystii w języku angielskim będzie przewodniczył bp Ronald Gainer, emerytowany biskup Harrisburga, a następnie Mszę w języku włoskim odprawią bracia kapucyni. Uroczystości zakończą się 14 października Mszą Świętą pod przewodnictwem biskupa Allentown, Alfreda Schlerta, po której również odprawiona zostanie Msza w języku włoskim.

Nick Gibboni, dyrektor wykonawczy Narodowego Centrum Ojca Pio, nie krył swojego wzruszenia i radości.

Dalsza trasa relikwii

Po wizycie w Pensylwanii habit zostanie przewieziony do Fundacji Ojca Pio w Ameryce w Cromwell, w stanie Connecticut. Wierni będą mogli oddać mu cześć w kościele św. Piusa X w Middletown w dniach 15–18 października.

Kim był św. Ojciec Pio?

Św. Ojciec Pio był kapucynem, franciszkaninem, kapłanem i mistykiem XX wieku. Zasłynął głębokim życiem wypełnionym modlitwą, pokorą oraz niezwykłymi darami duchowymi – stygmatami, bilokacją, uzdrowieniami i zdolnością przenikliwej spowiedzi.

Jego ciało spoczywa dziś w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo we Włoszech, które każdego roku odwiedzają miliony pielgrzymów z całego świata.

Źródło: cna
Foto: National Centre for Padre Pio