22 stany oraz liczne organizacje zajmujące się wolnością religijną i wolnością słowa złożyły tzw. amicus curiae, czyli odpowiednie pisma w sprawie dwóch chrześcijańskich par z Vermont, którym cofnięto licencje na opiekę zastępczą z powodu ich przekonań religijnych dotyczących płci i małżeństwa. O niesłusznej dyskryminacji mówi Ojciec Paweł Kosiński.

Pozew został wniesiony przez organizację prawniczą Alliance Defending Freedom (ADF) w imieniu Briana i Katy Wuoti oraz Bryana i Rebekki Gantt, po tym jak Departament ds. Dzieci i Rodzin stanu Vermont (DCF) uznał, że ich poglądy — m.in. przekonanie, że płci biologicznej nie można zmienić, a małżeństwo to związek wyłącznie kobiety i mężczyzny — są sprzeczne z wymogami stawianymi rodzinom zastępczym.

„Wspaniali opiekunowie”, ale niekwalifikowani

Mimo pozytywnych ocen wcześniejszej opieki – pary opisywano jako „wspaniałe”, „gościnne” i „zaangażowane” – ich licencje zostały cofnięte. Jak twierdzi ADF, urzędnicy uznali, że wyznawane przez nich przekonania religijne czynią ich „niekwalifikowanymi” do opieki nad jakimkolwiek dzieckiem – niezależnie od jego wieku, tożsamości czy poglądów.

Pisma wspierające i zarzuty ideologicznej cenzury

W dniu 6 czerwca do Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych dla Drugiego Okręgu wpłynęło pismo od prokuratorów generalnych z 21 stanów oraz legislatury Arizony. Dokument wskazuje, że działania Vermont naruszają konstytucyjne prawa do wolności słowa i swobody religijnej.

W oddzielnym piśmie dyrektor organizacji The Conscience Project, Andrea Picciotti-Bayer, skrytykowała politykę Vermont jako przejaw „ideologicznej nietolerancji” i próbę „identyfikacji i wykluczenia” osób o tradycyjnych przekonaniach religijnych.

Głos ekspertów i organizacji z różnych stron sporu

W sprawie wypowiedział się również starszy prawnik ADF, Johannes Widmalm-Delphonse, wskazując na poważny kryzys w systemie opieki zastępczej w Vermont. “Zamiast zapraszać różnorodne rodziny do pomocy dzieciom, stan stawia ideologię ponad dobro dzieci” – stwierdził.

Wśród organizacji, które złożyły pisma wspierające pozew, znalazły się m.in. Concerned Women for America, First Liberty Institute, Foundation for Moral Law, a także znani naukowcy, m.in. Mark Regnerus i Catherine Pakaluk.

Brian i Katy Wuoti z adoptowanymi dziećmi

Warto odnotować, że nawet lewicowy Women’s Liberation Front poparł rodziny, określając działania Vermont jako „niekonstytucyjne narzucanie ideologii”, twierdząc, że ideologia gender ma charakter quasi-religijny i nie powinna być narzucana rodzinom zastępczym.

Wiara a opieka zastępcza

Zdaniem Andrei Picciotti-Bayer chrześcijańskie rodziny mają wyjątkowe osiągnięcia w opiece zastępczej – są bardziej skłonne przyjmować trudne dzieci, a wspólnoty religijne zapewniają im niezbędne wsparcie społeczne, od żywności po pomoc w opiece.

Rebekka Gantt z jednym ze swoich adoptowanych dzieci

Sprawa przed Sądem Apelacyjnym Drugiego Okręgu może stać się precedensowa, rzucając światło na to, jak dalece państwo może ingerować w prawa obywateli kierujących się przekonaniami religijnymi, zwłaszcza w obszarze tak wrażliwym jak opieka nad dziećmi.

Źródło: cna
Foto: Wuotti family, Alliance Defending Freedom

Ponad tysiąc lekarzy wzywa brytyjskich parlamentarzystów do odrzucenia niebezpiecznego projektu ustawy o wspomaganym samobójstwie. Trzecie, decydujące, czytanie w Izbie Gmin dzisiaj lub 20 czerwca.

Brytyjscy lekarze w obszernym dokumencie podkreślili fakt, iż „wspomaganie samobójstwa nie jest opieką zdrowotną, a podstawową zasadą opieki paliatywnej nie jest ani przyspieszanie, ani opóźnianie śmierci”.

Zwrócili uwagę, że proponowana ustawa „miażdży obecne strategie zapobiegania samobójstwom, które są podstawą opieki psychiatrycznej w Wielkiej Brytanii”.

W wystąpieniu lekarzy przebija się ostra krytyka źle funkcjonującej i niedofinansowanej publicznej opieki zdrowotnej i społecznej.

Szczegółowo opisano szereg całkowicie niedemokratycznych posunięć, których celem jest przeforsowanie ustawy, w tym stronniczość komisji i porzucenie kontroli Sądu Najwyższego, którego zwierzchność nad procesem legislacji odrzucono w ciągu kilku tygodni od głosowania.

Lekarze wyliczają główne grzechy ustawy o wspomaganym samobójstwie:

• nie ma wymogu, aby pacjenci byli badani przez specjalistę stosownego do ich stanu zdrowia lub przez specjalistę opieki paliatywnej
• każdy lekarz może z pacjentem poruszyć kwestię wspomaganego umierania, nawet w przypadku osób z niepełnosprawnością intelektualną lub autyzmem
• przed procedurą uśmiercenia pacjenta nie ma obowiązku poinformowania rodziny
• rodzina nie ma możliwości zgłoszenia obaw, dotyczących przymusu lub nadużyć

Lekarze przytaczają również przykład Kanady, gdzie tzw. ​​„zabezpieczenia” naruszono już w 5 lat po uchwaleniu prawa o eutanazji. W marcu Kanada została ostro skrytykowana przez ONZ za wprowadzenie eutanazji dla osób niepełnosprawnych, a rozszerzenie na osoby chore psychicznie, już uchwalone, zostało wstrzymane z powodu sprzeciwu pracowników służby zdrowia.

Elżbieta Sobolewska-Farbotko (Radio Bobola) – Wielka Brytania

Foto: Vatican Media

5 czerwca Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych jednogłośnie orzekł, że stan Wisconsin naruszył Pierwszą Poprawkę, odmawiając katolickiej organizacji Catholic Charities ulgi podatkowej. Władze stanu uznały, że jej działalność nie ma „głównie” charakteru religijnego.

Sąd stwierdził, że taka odmowa stanowi pogwałcenie zasady neutralności religijnej, będącej fundamentem konstytucyjnego ładu w USA. Sprawa dotyczyła Catholic Charities z diecezji Superior, która — mimo jasno religijnej tożsamości — nie została uznana przez władze Wisconsin za organizację „działającą głównie w celach religijnych”.

Niebezpieczny precedens teologicznej oceny

W decyzji napisanej przez sędzinę Sonię Sotomayor, sąd jasno wyraził sprzeciw wobec praktyki, w której organy stanowe podejmują decyzje na podstawie interpretacji teologicznych.

„Podstawą naszego porządku konstytucyjnego jest to, aby rząd zachowywał neutralność między religiami” — napisała Sotomayor. — „Kiedy państwo ocenia, które organizacje są wystarczająco religijne, narzuca preferencje wyznaniowe. Takie działania wymagają najbardziej rygorystycznego testu konstytucyjnego — i Wisconsin nie spełniło tego standardu”.

Sąd uchylił wcześniejsze orzeczenie Sądu Najwyższego stanu Wisconsin z marca ubiegłego roku, które przychyliło się do decyzji stanowej komisji ds. pracy i przemysłu (Labor and Industry Review Commission).

Komisja uznała, że Catholic Charities nie spełnia kryteriów religijności, ponieważ jej działania skierowane są do wszystkich potrzebujących, niezależnie od wyznania, i nie mają na celu ewangelizacji.

Sąd Najwyższy Stanu Wisconsin

Sędzia Thomas: Catholic Charities to integralna część Kościoła

W opinii towarzyszącej sędzia Clarence Thomas zaznaczył, że Catholic Charities nie jest niezależnym bytem prawnym, ale częścią struktury Kościoła katolickiego w diecezji Superior.

„Religijne organizacje charytatywne nie są zwykłymi korporacjami. Są przedłużeniem misji religijnej instytucji, które je tworzą” — napisał Thomas. — „Rząd nie może regulować wewnętrznych struktur instytucji religijnych poprzez techniczne rozróżnienia prawne”.

Kościół: służba ubogim jest aktem wiary

Biskup James Powers z diecezji Superior wyraził zadowolenie z decyzji sądu, podkreślając, że działalność charytatywna Catholic Charities wypływa bezpośrednio z nauczania Jezusa Chrystusa.

„Sercem naszej posługi jest wezwanie do troski o najmniejszych z naszych braci i sióstr — bez względu na ich pochodzenie czy wiarę” — powiedział biskup. — „Jesteśmy wdzięczni, że Sąd Najwyższy potwierdził, iż ta forma służby jest integralną częścią naszej praktyki religijnej”.

Szersze implikacje dla wolności religijnej

Orzeczenie Sądu Najwyższego może mieć dalekosiężne skutki dla organizacji wyznaniowych w całych Stanach Zjednoczonych. Wyznacza wyraźną granicę pomiędzy oceną administracyjną a ingerencją w doktrynę religijną. W praktyce oznacza to, że państwo nie może arbitralnie rozstrzygać, która forma działalności jest wystarczająco „religijna”, by podlegać ochronie konstytucyjnej.

Sprawa została odesłana do dalszego postępowania, które musi być prowadzone zgodnie z opinią Sądu Najwyższego.

Źródło: cna
Foto: Catholic Charities, istock/Greggory DiSalvo/gnagel/