Połącz się z nami

Kościół

Kard. Cupich wyświęcił pięciu nowych biskupów pomocniczych, w tym ks. Roberta Fedka

Opublikowano

dnia

W środę w historycznej katedrze Holy Name w Chicago odbyła się wyjątkowa uroczystość. Kardynał Blase J. Cupich, arcybiskup metropolita Chicago, wyświęcił pięciu nowych biskupów pomocniczych: Timothy’ego J. O’Malleya, Lawrence’a J. Sullivana, José Maríę Garcię-Maldonado, Roberta M. Fedka oraz Johna S. Siemianowskiego. Uroczystość, o której informuje Ojciec Józef Polak SJ, zgromadziła licznych duchownych, wiernych oraz przedstawicieli różnych wspólnot religijnych.

Kardynał Cupich, jako główny celebrans i konsekrator, przewodniczył uroczystości, a wspierali go arcybiskup-elekt Cincinnati, bp G. Casey, oraz arcybiskup Milwaukee, bp Jeffrey S. Grob. Podczas liturgii kardynał Christophe Pierre, nuncjusz apostolski w Stanach Zjednoczonych, przedstawił oficjalne mandaty Stolicy Apostolskiej, potwierdzające wybór papieża Franciszka.

Na uroczystości obecni byli liczni biskupi, kapłani, diakoni, zakonnicy i zakonnice, a także seminarzyści i przedstawiciele ekumeniczni oraz międzyreligijni.

„Jesteśmy wdzięczni Ojcu Świętemu za dar tych nowych biskupów pomocniczych” — powiedział kardynał Cupich. „Każdy z nich wnosi do naszej archidiecezji bogate doświadczenie duszpasterskie i głęboką wierność Ewangelii. Ich powołanie jest świadectwem talentów i różnorodności naszego lokalnego Kościoła”.

Biskup pomocniczy to duchowny, który wspiera arcybiskupa w zarządzaniu diecezją i posłudze duszpasterskiej. Jego obowiązki obejmują udzielanie sakramentów, zwłaszcza bierzmowania, oraz reprezentowanie arcybiskupa na ważnych uroczystościach.

Nowi biskupi będą pełnić swoje funkcje w różnych rejonach archidiecezji Chicago, odpowiadając na potrzeby wspólnot parafialnych i podejmując istotne wyzwania duszpasterskie.

Uroczysta liturgia i święcenia biskupie

Obrzęd święceń biskupich jest głęboko symboliczny i podniosły. Po odczytaniu Ewangelii i wykonaniu hymnu „Veni Creator Spiritus”, który od IX wieku wzywa Ducha Świętego podczas najważniejszych celebracji, biskupi-elekci zostali oficjalnie przedstawieni przez księdza Matthew O’Donnella, przewodniczącego Rady Prezbiterialnej.

Następnie kardynał Pierre odczytał Listy Apostolskie papieża Franciszka, potwierdzając wybór nowo mianowanych biskupów.

Po homilii biskupi-elekci złożyli przyrzeczenia wierności i służby, po czym padli na twarz w geście pokory i modlitwy. Kulminacyjnym momentem było włożenie rąk przez kardynała Cupicha i wszystkich obecnych biskupów, symbolizujące wylanie Ducha Świętego.

Nowi biskupi zostali również namaszczeni Krzyżmem Świętym, a następnie otrzymali insygnia biskupie:

  • Księgę Ewangelii, jako znak ich misji głoszenia Słowa Bożego,
  • Pierścień biskupi, symbolizujący ich wierność i więź z Kościołem,
  • Mitrę, liturgiczne nakrycie głowy,
  • Pastorał, znak ich roli jako pasterzy ludu Bożego.

Uroczystość zakończyła się pocałunkiem pokoju, tradycyjnym gestem przyjęcia nowych biskupów do kolegium biskupiego.

Wyświęceni biskupi:

Biskup Robert M. Fedek

Biskup Robert M. Fedek

Mianowany biskupem tytularnym Dardano, urodził się 7 lipca 1979 r. w Bielsku-Białej w Polsce jako syn Józefy Marii (Robak) i Romana Kazimierza Fedków. Uczęszczał do miejscowej szkoły podstawowej i lokalnego liceum ogólnokształcącego, a w 1998 r. wstąpił do Archidiecezjalnego Seminarium Duchownego w Krakowie.

W 2001 r. rozpoczął formację w Seminarium Biskupa Abramowicza w Chicago, a następnie w seminarium duchownym University of Saint Mary of the Lake Mundelein Seminary, gdzie w 2005 r. uzyskał tytuł magistra teologii. W tym samym roku przyjął święcenia kapłańskie.

O tym, że arcybiskup Chicago wybrał ks. Roberta Fedka na swojego polonijnego przedstawiciela informowaliśmy 28 maja 2015 r.

Biskup Robert M. Fedek

Biskup John S. Siemianowski

Mianowany biskupem tytularnym Grazianopoli, urodził się 26 maja 1960 r. w Chicago jako syn Lydii i Józefa Siemianowskich. Uczęszczał do szkoły podstawowej Our Lady of Charity oraz szkoły średniej Morton East High School w Cicero. W 1982 r. uzyskał licencjat i certyfikat szkoły średniej na Southern Illinois University w Edwardsville.

W 1984 r. wstąpił do seminarium University of St. Mary of the Lake Mundelein, gdzie uzyskał tytuł magistra teologii, a w 1989 r. stopień STB. W tym samym roku biskup-elekt przyjął święcenia kapłańskie.

Biskup John S. Siemianowski

Biskup Siemianowski pełnił funkcję wikariusza w parafii św. Franciszka Salezego w Lake Zurich, w parafii św. Marii w Buffalo Grove i w parafii św. Elżbiety Seton w Orland Hills. Ponadto, był również proboszczem w parafiach św. Agnieszki, św. Pawła i św. Kieran w Chicago Heights, a w 2021 r. został mianowany proboszczem parafii św. Julianny w Chicago, gdzie posługuje do chwili obecnej.

Oprócz pełnienia funkcji parafialnych, biskup Siemianowski był członkiem i sekretarzem wykonawczym Komisji ds. Przydzielania Księżom Parafii.

Biskup Timothy J. O’Malley

Urodził się 17 grudnia 1959 r. w Evergreen Park jako syn Michaela J. i Eileen Shea O’Malley. Uzyskał licencjat w dziedzinie zarządzania na uniwersytecie w Purdue, CPA na Uniwersytecie Stanu Illinois oraz tytuł doktora prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu DePaul. W 1997 r. uzyskał tytuł STB i stopień magistra teologii na uniwersytecie St. Mary the Lake Mundelein Seminary, w tym samym roku przyjął również święcenia kapłańskie.

Biskup Timothy J. O’Malley

Biskup O’Malley w latach 1997-2002 posługiwał jako wikariusz w parafii św. Agnieszki Czeskiej (St. Agnes of Bohemia) w Chicago, a następnie, do 2007 roku jako proboszcz parafii św. Jakuba w Highwood. Był proboszczem dwóch parafii w Round Lake: św. Józefa w latach 2007-2015 oraz parafii św. Genowefy w latach 2015-2018.

W 2018 r. został mianowany proboszczem parafii Najświętszej Trójcy w Waukegan, gdzie posługuje do chwili obecnej. Ponadto, biskup-elekt O’Malley był członkiem Komisji ds. Przydzielania Księżom Parafii oraz dziekanem w wikariatach IVC, IVA i IB.

Biskup-elekt Lawrence J. Sullivan

Mianowany biskupem tytularnym Lamfua, urodził się 22 stycznia 1966 r. w Chicago jako syn Terrence’a i Renee Sullivan. W 1988 r. uzyskał licencjat nauk politycznych w Niles College Seminary of Loyola University Chicago oraz tytuł magistra teologii na uniwersytecie St. Mary of the Lake Mundelein Seminary. Święcenia kapłańskie przyjął w 1992 roku.

W 2019 r. biskup Sullivan uzyskał tytuł magistra zarządzania kościelnego na Katolickim Uniwersytecie Ameryki w Waszyngtonie DC.

Biskup Lawrence J. Sullivan

Biskup Sullivan pełnił funkcję wikariusza, a następnie proboszcza parafii św. Celestyna w Elmwood Park. W 2008 r. został mianowany proboszczem parafii św. Krystyny, a w 2024 r. parafii Chrystusa Króla w Chicago. Nie przestając pełnić funkcji proboszcza w parafii Chrystusa Króla, od 2023 r., biskup Sullivan, jest również tymczasowym wikariuszem generalnym Wikariatu VI.

Oprócz pracy w parafiach, biskup Sullivan od 2013 r. posługiwał w archidiecezjalnym duszpasterstwie dla osób pogrążonych w żałobie jako zastępca księdza dyrektora oraz jako tymczasowy ksiądz dyrektor Cmentarzy Katolickich. Jest członkiem Archidiecezjalnej Rady Szkolnej, członkiem Kolegium Konsultorów oraz członkiem i wiceprzewodniczącym Rady Prezbiterialnej.

Biskup José María Garcia-Maldonado

Mianowany biskupem tytularnym Fallaba, urodził się 24 marca 1979 r. w San Julián, Jalisco, w Meksyku w rodzinie José María Garcia de Anda i Angelica Maldonado Villalpando. Uczęszczał do miejscowej publicznej szkoły podstawowej i do lokalnego gimnazjum, a później wstąpił do Mniejszego Seminarium Duchownego Diecezji San Juan de los Lagos (Introductory Program w Arandas), Jalisco. Następnie ukończył studia filozoficzne w lokalnym wyższym seminarium duchownym.

W sierpniu 2001 r. dołączył do swojej rodziny, która wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych osiem lat wcześniej, a w sierpniu 2002 r. wstąpił do seminarium Casa Jesus Archidiecezji Chicago. W 2003 r. wstąpił do seminarium duchownego Saint Mary of the Lake University Mundelein, gdzie w 2007 r. uzyskał tytuł magistra teologii.

Biskup José María Garcia-Maldonado

Święcenia kapłańskie przyjął w 2008 r., a następnie został mianowany wikariuszem parafii św. Sylwestra w Chicago. Biskup-elekt José María Garcia-Maldonado pełnił funkcję wikariusza w Sanktuarium Matki Bożej z Guadalupe w Des Plaines, a następnie administratora i proboszcza parafii Dobrego Pasterza w Chicago.

W 2021 r. został mianowany proboszczem parafii św. Jose Sancheza del Rio w Chicago, gdzie posługuje do chwili obecnej. Oprócz pracy w parafiach, biskup-elekt Garcia-Maldonado pełnił funkcję asystenta dyrektora ds. powołań w seminarium św. Józefa oraz członka Rady Prezbiterialnej i Kolegium Konsultorów. Był także administratorem parafii Matki Bożej z Tepeyac i dziekanem wikariatu IVC i IVA.

 

Źródło: Archidiecezja Chicago
Foto: church.olvchicago.org, Archidiecezja Chicago, YouTube

Kościół

Rozpoczął się Adwent 2025 – czas oczekiwania, nadziei i duchowego przygotowania

Opublikowano

dnia

Autor:

30 listopada przypadła pierwsza niedziela Adwentu. W tym roku okres oczekiwania na Boże Narodzenie trwa niespełna cztery tygodnie, co – jak zauważają duchowni – może sprawić, że wierni zostaną „zaskoczeni” przez święta, jeśli wcześniej nie wejdą głębiej w duchowy wymiar tego czasu. O jego znaczeniu mówi Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

Kościół, chcąc pomóc wiernym przygotować się na radość wcielenia Chrystusa, oferuje symbole, pieśni i tradycje, które mają prowadzić przez Adwent jako czas nadziei, skupienia i refleksji. Papież Franciszek określił go kiedyś jako drogę ku „horyzontowi nadziei”.

Pieśni adwentowe – muzyka oczekiwania

Jednym z najważniejszych sposobów duchowego przygotowania są pieśni liturgiczne, które łączą w sobie pragnienie przyjścia Zbawiciela oraz świadomość ludzkiej słabości.

Ciekawym przykładem jest hiszpańska kolęda „Alepun”, której rytm przywodzi na myśl stukot kopyt osiołka niosącego ciężarną Maryję do Betlejem. Łączy ona elementy ciemności z nadzieją, co jest charakterystyczne dla duchowego klimatu Adwentu.

Symbolika przestrzeni kościoła

Adwent bywa określany jako „mały Wielki Post”, choć pozostaje czasem radosnego oczekiwania. Stąd liturgiczna symbolika:

  • fiolet i róż – barwy pokuty, ale także radości (niedziela Gaudete),
  • brak kwiatów na ołtarzu i ograniczona muzyka – podkreślenie prostoty i ciszy,
  • nieodmawianie „Gloria” – aby zabrzmiało ono uroczyście dopiero w noc Narodzenia Pańskiego.

Warto zauważyć, że fiolet używany w Adwencie ma odcień z nutą błękitu, co symbolicznie ukazuje Maryjny charakter tego okresu. Pełniejsze ozdoby pojawiają się dopiero 8 grudnia w uroczystość Niepokalanego Poczęcia, a kwiaty – w trzecią niedzielę Adwentu (Gaudete) jako zapowiedź nadchodzącej radości.

Roraty w Katedrze Ś. Wita w Pradze

Święci obecni w czasie Adwentu

Liturgia tego okresu przewiduje niewiele wspomnień świętych – jedynie pięć na przestrzeni czterech tygodni, aby nie odwracać uwagi od oczekiwania na przyjście Chrystusa. Wśród nich wyróżniają się:

  • św. Mikołaj (6 grudnia) – biskup znany z hojności, prekursor tradycji obdarowywania,
  • św. Łucja (13 grudnia) – symbol światła, która niosła pomoc uwięzionym, nosząc świece na głowie.

Kościół szczególnie podkreśla rolę Maryi, której uroczystość Niepokalanego Poczęcia (8 grudnia) rozpoczyna rok liturgiczny. Następnie, 12 grudnia, obchodzone jest święto Matki Bożej z Guadalupe, przypominające o łasce i działaniu Boga w historii zbawienia.

Gigantyczny wieniec adwentowy w Kaufbeuren w Bawarii, Niemcy

Adwent jako czas świadomego przygotowania

Choć w sklepowych witrynach dominuje przedświąteczna atmosfera, Kościół proponuje coś innego – świadome zatrzymanie się, wejście w ciszę i oczekiwanie. Okres Adwentu ma być czasem:

  • budowania duchowego napięcia i nadziei,
  • pogłębionej modlitwy,
  • przygotowania na spotkanie z Chrystusem,
  • aby święta Bożego Narodzenia nie przyszły niespodziewanie.

Źródło: cna
Foto: Wyższe Seminarium Duchowne Salwatorianów, Draceane, Angela Huster
Czytaj dalej

Kościół

Wizyta Papieża Leona XIV w Turcji, 27-30 listopada. Fot. Vatican Media

Opublikowano

dnia

Autor:

Czytaj dalej

Kościół

Chrześcijanie w Turcji, którą odwiedza Leon XIV, są systemowo prześladowani

Opublikowano

dnia

Autor:

W czwartek rozpoczęła się sześciodniowa pielgrzymka papieża Leona XIV do Turcji i Libanu. Niestety nowo opublikowany raport organizacji European Centre for Law and Justice (ECLJ) opisuje narastającą prawną, instytucjonalną i społeczną wrogość wobec chrześcijan w tym kraju, wskazując na systemowy charakter problemu. Dokument pt. „Prześladowanie chrześcijan w Turcji” prezentuje Ojciec Paweł Kosiński SJ.

Społeczność zredukowana do „kruchej pozostałości”

Według autorów raportu, chrześcijanie – niegdyś integralna część kultury Anatolii – zostali zredukowani do marginalnej grupy. Choć przed I wojną światową stanowili około 20% populacji, dziś w Turcji mieszka zaledwie ok. 257 tys. chrześcijan, czyli mniej niż 0,3% społeczeństwa.

Proces ten nie był wynikiem jednego wydarzenia, lecz wrogich działań, takich jak:

  • restrykcyjne ustawy,
  • blokady administracyjne,
  • konfiskaty majątku,
  • brak uznania osobowości prawnej kościołów,
  • oraz nasilających się od niedawna wydaleń duchownych, misjonarzy i konwertytów.

Uwarunkowania historyczne i negowanie ludobójstwa

Raport podkreśla, że brak uznania ludobójstwa Ormian i innych chrześcijan z czasów I wojny światowej (zginęło wtedy ok. 1,5 mln Ormian i 500 tys. przedstawicieli innych wyznań) sprzyja utrzymywaniu atmosfery przyzwolenia na wrogość.

Według autorów raportu, państwowe media oraz politycy często przedstawiają chrześcijan jako zagrożenie dla państwa.

Wskazano również, że należąca do władz gazeta Yeni Akit miała edytować treści na Wikipedii w sposób oczerniający chrześcijan, Żydów i inne grupy.

Przykłady naruszeń – od ograniczeń prawnych po akty przemocy

Raport European Centre for Law and Justice ECLJ wymienia liczne naruszenia:

  • Brak uznania kościołów jako podmiotów prawnych, przez co nie mogą one formalnie:
    • posiadać nieruchomości,
    • zatrudniać personelu,
    • podejmować kroków prawnych,
    • otwierać kont bankowych.
  • Zamknięcie seminarium Halki (1971 r.) i brak reaktywacji mimo obietnic.
  • Zakaz udziału cudzoziemców w wyborach patriarchalnych i ograniczenia wobec przywódców chrześcijańskich.
  • Blokowanie wyborów rad fundacji kościelnych, konfiskaty majątku (tzw. „mazbut”).
  • Wydalanie pastorów protestanckich oraz misjonarzy pod zarzutem zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.
  • Ataki fizyczne, m.in. zamach terrorystyczny na kościół katolicki w 2024 roku, w którym zginęła jedna osoba.

Traktat, który nie chroni wszystkich

Choć Turcja podpisała Traktat z Lozanny, gwarantujący prawa religijne mniejszościom, wąska interpretacja dokumentu sprawia, że pełną ochronę prawną otrzymują jedynie Grecy prawosławni, Ormianie apostolscy i Żydzi, natomiast katolicy i protestanci pozostają poza zakresem ochrony.

Co więcej, religia islamska powiązana jest oficjalnie z tożsamością narodową, a dla chrześcijan spoza grup objętych traktatem zwolnienie z obowiązkowej edukacji religijnej jest wyjątkowo trudne.

Papież w katolickiej katedrze w Stambule

Papież w katolickiej katedrze w Stambule

Wezwanie do działania

Autorzy raportu apelują do władz Turcji o:

  • pełne prawne uznanie wszystkich kościołów,
  • zaprzestanie ingerencji w struktury chrześcijańskie,
  • ochronę miejsc kultu,
  • powstrzymanie wydaleń duchownych,
  • zwrócenie skonfiskowanych nieruchomości.

Kontekst wizyty papieża Leona XIV

W obliczu przedstawionych danych, pielgrzymka papieża może stać się okazją do publicznego zwrócenia uwagi na dramatyczną sytuację chrześcijan w Turcji, którzy od wieków współtworzyli dziedzictwo regionu.

Źródło: cna
Foto: YouTube, Bazylika Św. Antoniego Padewskiego w Stambule, Vatican Media
Czytaj dalej
Reklama

Popularne

Kalendarz

luty 2025
P W Ś C P S N
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
2425262728  

Nasz profil na fb

Popularne w tym miesiącu