W 2017 roku jedno niefortunne zdarzenie podczas gry w koszykówkę zapoczątkowało niezwykłą duchową podróż, która ostatecznie przyczyniła się do kanonizacji błogosławionego Pier Giorgio Frassatiego. O cudzie uzdrowienia, którego doznał 38-letni wówczas seminarzysta Juan Gutierrez, mówi Ojciec Paweł Kosiński SJ.

W seminarium św. Jana w Camarillo w Kalifornii Juan Gutierrez zerwał ścięgno Achillesa, co potwierdziło badanie MRI. Perspektywa bolesnej rehabilitacji oraz kosztownego leczenia wprawiła go w głębokie przygnębienie. Z ciężkim sercem udał się do kaplicy seminaryjnej, szukając duchowej otuchy.

Podczas modlitwy Gutierrez poczuł natchnienie, by odprawić nowennę do błogosławionego Pier Giorgio Frassatiego, włoskiego patrona młodych ludzi i miłośników gór. Kilka dni po rozpoczęciu nowenny wydarzyło się coś, co zmieniło jego życie. Modląc się samotnie w kaplicy, Gutierrez odczuł nagłe ciepło w okolicy urazu.

Następnego dnia Gutierrez odkrył, że może normalnie chodzić. Orteza stała się zbędna. Kiedy odwiedził chirurga ortopedę, lekarz stwierdził, że zerwane ścięgno… zregenerowało się. To, co było wcześniej widoczne na obrazie MRI, zniknęło.

„To uzdrowienie było niewytłumaczalne medycznie,” przyznał chirurg. Arcybiskup Los Angeles, José Gómez, określił je wprost jako cud. 

Początek procesu kanonizacyjnego

Zdarzenie to przyciągnęło uwagę Watykanu. Monsignor Robert Sarno, specjalista ds. kanonizacji, rozpoczął badanie przypadku Gutierreza. W jego opinii „istniały wyraźne przesłanki, że wydarzenie to miało charakter nadprzyrodzony.”

Watykańskie dochodzenie, które zakończyło się w tym roku, potwierdziło, że uzdrowienie seminarzysty za wstawiennictwem Pier Giorgio Frassatiego spełnia wymagania cudu potrzebnego do kanonizacji.

Frassati, zmarły w 1925 roku na polio w wieku 24 lat, jest inspiracją dla młodych ludzi na całym świecie. Znany ze swojej radości życia, miłości do gór oraz troski o ubogich, stanowi przykład, jak głęboka wiara i codzienna dobroć mogą prowadzić do świętości.

Święty naszych czasów

Arcybiskup Gómez nazwał Frassatiego „świętym współczesnych ludzi”. „Był młodym człowiekiem, który kochał życie i przyjaźnie, ale przede wszystkim kochał Boga,” powiedział hierarcha.

Frassati pozostawił po sobie inspirujące przesłanie, które przypomina, że każdy, niezależnie od wieku czy statusu, jest powołany do świętości. Jego ostatnie słowa: „Czekam na was wszystkich w niebie” stały się symbolem jego miłości do bliźnich.

Wdzięczność i pokora

Ks. Juan Gutierrez, obecnie wikariusz w parafii św. Jana Chrzciciela w Los Angeles, wyraził swoją głęboką wdzięczność za udział w procesie kanonizacyjnym. „Bóg mógł wybrać kogoś bardziej odpowiedniego, ale Jego plany często nas zaskakują,” przyznał z pokorą.

Dla ks. Gutierreza historia ta jest świadectwem mocy modlitwy i obecności świętych w naszym życiu. „Pier Giorgio Frassati stał się dla mnie nie tylko orędownikiem, ale i przyjacielem,” powiedział.

Pier Giorgio Frassati

Kanonizacja w setną rocznicę śmierci

Pier Giorgio Frassati zostanie ogłoszony świętym w przyszłym roku, w setną rocznicę swojej śmierci. Jego kanonizacja to przypomnienie o tym, że świętość jest dostępna dla każdego, kto żyje wiarą i miłością wobec bliźnich.

Wanda Gawrońska, siostrzenica Frassatiego, podsumowała: „To dla nas wszystkich zaproszenie, by szerzyć miłość Boga i żyć wiarą, która nie zamyka się w kościele, ale wychodzi na ulice, do tych, którzy najbardziej jej potrzebują.”

Źródło: cna
Foto: YouTube, wikimedia commons

Jedna z najwcześniejszych tabliczek z wyrytymi Dziesięcioma Przykazaniami zostanie wystawiona na aukcji przez dom aukcyjny Sotheby’s w najbliższą środę. Eksperci podkreślają, że jest to unikatowy przykład kompletnej tabliczki z tekstem datowanym na okres między 300 a 800 n.e., co czyni ją niezwykle rzadkim i cennym artefaktem.

Tabliczka wykonana z marmuru waży 115 funtów i ma wysokość około dwóch stóp. Wyryty na niej tekst został stworzony w starożytnym piśmie paleohebrajskim, które było używane przez starożytnych Izraelitów.

Tabliczka została odnaleziona w 1913 roku podczas wykopalisk prowadzonych na potrzeby budowy linii kolejowej na terenie Imperium Osmańskiego (w dzisiejszym Izraelu). Mimo swojego historycznego znaczenia, przez dziesięciolecia nie była rozpoznana jako bezcenny zabytek. Co więcej, przez pewien czas służyła jako element konstrukcyjny – stanowiła część progu wejściowego do lokalnego domu.

Jak podaje The New York Times, specjaliści z Sotheby’s zauważyli, że część tekstu tabliczki uległa wytarciu w miejscu, po którym przez lata przechodzili ludzie.

Brak jednego przykazania

Co ciekawe, na tej marmurowej tablicy widnieje tylko dziewięć z Dziesięciu Przykazań wymienionych w Księdze Wyjścia. Brakuje przykazania: „Nie będziesz brał imienia Pana nadaremno”.

Ponadto tabliczka zawiera nakaz oddawania czci na Górze Gerizim, która jest świętym miejscem dla Samarytan. Góra ta, położona niedaleko współczesnego miasta Nablus, była ważnym centrum religijnym dla tej grupy wyznaniowej.

Cena wywoławcza

Sotheby’s wyceniło tabliczkę na 1 milion dolarów. Biorąc pod uwagę jej wiek, rzadkość i historyczne znaczenie, aukcja przyciągnie z pewnością kolekcjonerów oraz instytucje zajmujące się ochroną dziedzictwa kulturowego.

Źródło: npr
Foto: Sotheby’s

W swoim najnowszym liście opublikowanym w gazecie Chicago Catholic, kardynał Blase Cupich, zwierzchnik Archidiecezji Chicago, wezwał wiernych do zachowania liturgicznej jedności i godności podczas przyjmowania Komunii Świętej. Podejście do ołtarza i pozycja stojąca jest zgodna z normami ustanowionymi przez Stolicę Apostolską i zatwierdzonymi przez Konferencję Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych (USCCB), przypomina Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

W swoim liście kardynał zaznaczył, że „normą ustanowioną przez Kościół powszechny jest, aby wierni wspólnie procesowali i przyjmowali Komunię świętą na stojąco”. Dodał, że takie postępowanie wyraża jedność wiernych jako Ciała Chrystusa. „Nie należy robić nic, aby utrudniać tę procesję” – stwierdził Cupich.

Według niego indywidualne gesty lub działania, które zwracają uwagę na siebie, mogą zakłócać symboliczny wyraz wspólnej wiary i przynależności.

Podkreślił jednocześnie, że wierni mogą wyrażać cześć poprzez ukłon przed przyjęciem Komunii, ale zaznaczył, że gesty zakłócające procesję stoją w sprzeczności z normami i tradycją Kościoła, które wszyscy są zobowiązani szanować.

Normy Kościoła a indywidualne preferencje

Kwestia pozycji podczas przyjmowania Komunii – na stojąco czy na klęczkach – budzi od dawna dyskusje w Kościele katolickim. Wytyczne USCCB wskazują, że normą w diecezjach amerykańskich jest przyjmowanie Komunii na stojąco, ale jednocześnie osoby, które wybierają klęczenie, nie mogą być pozbawione sakramentu.

W odpowiednich dokumentach, takich jak „Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego” czy watykański dokument „Redemptionis Sacramentum” z 2004 roku, jasno określono, że kapłani powinni rozpatrywać takie sytuacje duszpastersko i zapewniać wiernym odpowiednią katechezę na temat powodów przyjętych norm.

Sobór Watykański II i odnowa liturgii

W swoim liście kardynał Blase Cupich podkreślił, że wszyscy wierni korzystają z owoców liturgicznej odnowy zapoczątkowanej przez Sobór Watykański II. Odwołał się do konstytucji soborowej, która ukierunkowała życie liturgiczne Kościoła na głębsze uczestnictwo wiernych w Eucharystii.

„Błędem byłoby postrzeganie tej odnowy jako zwykłej aktualizacji liturgii, dopasowanej do czasów, w których żyjemy” – napisał kardynał. „To nie lifting, ale przywrócenie liturgii do jej centralnej roli w głoszeniu Chrystusa światu”.

Tradycja a współczesność

Kardynał Cupich przypomniał, że liturgia, jako wyraz wiary Kościoła, powinna zawsze być zgodna z zasadą „lex orandi, lex credendi” – prawo modlitwy ustanawia prawo wiary. Zasada ta, wywodząca się z tradycji Kościoła, ma nadal prowadzić wiernych w każdym czasie.

Przed Soborem Watykańskim II normą w obrządku łacińskim było przyjmowanie Komunii na klęczkach i wyłącznie do ust. Po Soborze wprowadzono zmiany, umożliwiające przyjmowanie sakramentu także na stojąco i na rękę, choć z zastrzeżeniem, że taka praktyka musi być traktowana z najwyższą czcią i szacunkiem, aby uniknąć ryzyka braku szacunku wobec Najświętszego Sakramentu.

Źródło: cna
Foto: istock/ Antonio Gravante/ wideonet/ slovegrove/