Lotniska O’Hare i Midway w Chicago odnotowały znaczący spadek w corocznym badaniu satysfakcji pasażerów lotnisk w Ameryce Północnej, opublikowanym w środę przez J.D. Power. Zarówno podróżni, jak i eksperci lotniczy wskazali na kilka kluczowych czynników wpływających na pogorszenie wyników, w tym tłok, ceny, infrastrukturę oraz łatwość poruszania się po terminalach.

Z raportu wynika, że wynik lotniska O’Hare, jednego z największych w USA, spadł z 763 punktów w 2023 roku do 569 w 2024 roku. Podobny los spotkał Midway, które zanotowało spadek z 780 do 598 punktów.

Badanie J.D. Power obejmuje szeroki wachlarz czynników, takich jak tłok w terminalach, jakość i ceny gastronomii, dostępność udogodnień oraz ogólne doświadczenia podróżnych związane z odlotami i przylotami.

Michael Taylor, dyrektor zarządzający ds. podróży w J.D. Power, wskazał, że remonty na lotnisku O’Hare są jedną z głównych przyczyn spadku ocen, co jest naturalną sytuacją.

Trwające szeroko zakrojone prace remontowe obejmują m.in. modernizację Terminalu 5, gdzie niedawno otwarto nowe restauracje, takie jak The Hampton Social, Bar Siena i Publican Quality Bread.

Te zmiany to część szerszego planu O’Hare 21, którego kulminacją ma być budowa nowego terminala O’Hare Global oraz dwóch nowych hal satelitarnych. Pierwsza z hal satelitarnych ma być gotowa do 2028 roku.

O’Hare niedawno zostało uznane za najlepiej skomunikowane lotnisko w Ameryce przez Official Aviation Guide. Dodatkowo przez 20 lat z rzędu czytelnicy magazynu Global Traveler uznawali O’Hare za najlepsze lotnisko w Ameryce Północnej.

Międzynarodowe Lotnisko Midway

Liderzy rankingu

W tegorocznym badaniu satysfakcji J.D. Power na szczycie rankingu wśród dużych lotnisk znalazło się Międzynarodowe Lotnisko Minneapolis-Saint Paul, które zebrało najwyższe noty od podróżnych. Sukces tego lotniska przypisywany jest szybkim i skutecznym modernizacjom, które poprawiły komfort pasażerów.

Chociaż lotniska O’Hare i Midway borykają się z wyzwaniami związanymi z modernizacją, urzędnicy mają nadzieję, że planowane prace przyniosą wkrótce pozytywne efekty, a pasażerowie zobaczą znaczącą poprawę w swoich doświadczeniach podróżnych.

Źródło: dailyherald
Foto: Międzynarodowe Lotnisko Midway, istock/Bo Shen/

W środę, po ponad czterech godzinach narad, sąd federalny nakazał Chicago Board of Education zapłatę 750 000 dolarów rodzinie dziecka pobitego w szkole CPS we wrześniu 2018 r. Pozew został złożony przez Asię Gaines po tym, jak jej 9-letni syn został wychłostany pasami w łazience szkoły podstawowej George’a W. Tiltona na zachodnim krańcu Chicago.

Pozew zarzucał, że ​​wychowawczyni dziecka, 50-letnia wówczas Kristen Haynes, zorganizowała przyjście swojej przyjaciółki, 56-letniej Juanity Tayler, do szkoły, aby zdyscyplinować 9-letniego Jomaury’ego Champa. Taylor była krewną ojca dziecka, ale chłopiec jej nie znał.

Pozew twierdził, że Haynes była znana z dyscyplinowania uczniów za pomocą przemocy fizycznej przez 15 lat swojego nauczania. Uczniowie szkoły położonej w Garfield Park znali jej dwa skórzane paski o imionach „Mr. Brown” i „Mr. Black”.

Kiedy Jomaury próbował wejść do swojej klasy, Tyler uderzyła go dwa razy, zanim ona i Kristen Haynes zaciągnęły go za nadgarstki korytarzem do łazienki. Następnie Haynes wyszła i wróciła do swojej klasy, podczas gdy Juanita Tyler biła 9-latka pasami.

„Według kolegów z klasy jego krzyki było słychać w jej klasie”, czytamy w skardze.

Co więcej, prawnicy stwierdzili, że Jomaury nie miał znaczącej historii problemów z zachowaniem. Podczas bicia chłopiec został uderzony dwoma dużymi pasami 20-30 razy w plecy, nogi i pośladki, „rozrywając skórę i pozostawiając otarcia i czerwone ślady na lewej, prawej wewnętrznej stronie uda i pośladkach”, stwierdza pozew.

Zgodnie ze skargą, Jomaury płakał, błagając o matkę, gdy Tyler krzyczała: „Jestem twoją mamą”. Następnie chłopiec został zabrany z powrotem do klasy, gdzie szlochał przez wiele godzin przed swoimi kolegami z klasy.

Haynes rzekomo groziła dziecku, mówiąc: „Lepiej bądź grzeczny, bo ta pani wróci o 1:00PM”.

Kristen Haynes została aresztowana i oskarżona przez policję o napaść i narażenie dziecka na niebezpieczeństwo. Juanita Tayler została aresztowany i oskarżona o napaść powodującą obrażenia ciała, według policji w Chicago.

Tayler uznano winną przemocy w procesie karnym w 2020 r., podczas gdy Haynes została uniewinniona z zarzutów przemocy i narażenia dziecka na niebezpieczeństwo. Nauczycielka została zwolniona ze szkoły po tym incydencie.

W środę ława przysięgłych uznała, że ​​zarówno Juanita Tayler, jak i Kristen Haynes oraz Chicago Board of Education ponoszą odpowiedzialność za ból i stres pourazowy, których dziecko doświadczyło w związku z wymierzoną mu karą cielesną. Decyzję wydano po 6 dniach procesu.

Źródło: nbc
Foto: YouTube, Chicago Police Department

Rodzina 17-letniej uczennicy Barrington High School, Marin Lacson, która zginęła 25 stycznia po potrąceniu przez pociąg Metra w drodze na zajęcia, złożyła pozew o spowodowanie jej śmierci. Pozew skierowany przeciwko Union Pacific Railroad, Metra, Regional Transportation Authority oraz władzom Barrington zarzuca brak odpowiednich środków bezpieczeństwa na przejeździe, gdzie doszło do tragicznego wypadku.

Marin Lacson z Davenport zginęła, przechodząc przez tory Union Pacific na Hough Street w centrum Barrington. O jej tragicznej śmierci informowaliśmy tutaj. Według pozwu, złożonego w sądzie powiatu Cook, na przejeździe tym piesi nie byli odpowiednio ostrzegani o nadjeżdżających pociągach, mimo, że w przeszłości miały tam miejsce co najmniej dwa inne wypadki z ich udziałem.

Marin Lacson (22 październik 2006 – 25 styczeń 2024)

Adwokat rodziny, James Pullos, podkreślił, że śmierć Marin była „całkowicie możliwa do uniknięcia”. „Marin po prostu szła do szkoły, kiedy po przejściu pierwszego pociągu na przejściu nie było żadnych ostrzeżeń, które mogłyby ją poinformować o nadjeżdżającym drugim pociągu. Nie miała pojęcia, że nadchodzi zagrożenie z naprzeciwka” — powiedział Pullos.

Pozew wskazuje, że po wcześniejszych incydentach na tym samym przejeździe nie podjęto żadnych kroków mających na celu poprawę bezpieczeństwa, ani nie przeprowadzono badań technicznych, które mogłyby zapobiec kolejnym tragediom. Dodatkowo przejazd znajduje się w tzw. „strefie ciszy”, gdzie pociągi nie używają sygnałów dźwiękowych, co mogło jeszcze bardziej zwiększyć ryzyko wypadku.

Ojciec nastolatki, Michael Lacson, wyraził swój żal w emocjonalnym oświadczeniu opublikowanym na YouTube, w którym obwinił brak podstawowych środków bezpieczeństwa za śmierć córki.

„Na tym przejeździe nie było bramek dla pieszych ani ostrzeżeń, które mogłyby uratować życie Marin. Nasza rodzina jest zdruzgotana” — powiedział Lacson, dodając, że rodzina straciła zaufanie do lokalnych władz Barrington, które jego zdaniem nie podjęły odpowiednich działań.

Rodzina podkreśla, że nie spocznie, dopóki osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo nie zostaną pociągnięte do odpowiedzialności. „Naszym celem jest zapobieganie przyszłym tragediom tego rodzaju” — dodał Michael Lacson.

Przedstawiciele miasteczka Barrington oświadczyli, że współpracują z Union Pacific Railroad oraz Illinois Commerce Commission nad projektem instalacji bramek dla pieszych na przejściu przy ulicach Hough Street i Cook Street/Main Street.

W zeszłym roku Canadian National zmodernizowało swoje przejście na Hough Street, instalując bramki dla pieszych, oraz wzmocniło kontrakt z firmą Andy Frain, zapewniając dodatkowych strażników na przejazdach kolejowych w rejonie miasta.

Sprawa pozostaje w toku.

Źródło: dailyherald
Foto: YouTube, rodzina Lacson