Biskupi amerykańscy zdecydowanie potępili piątkowe orzeczenie Sądu Najwyższego w kluczowej sprawie dotyczącej bezdomności. Nazwali je „bezpośrednią sprzecznością z naszym wezwaniem do zapewniania schronienia osobom doświadczającym bezdomności i opieki nad potrzebującymi”. O tym, że osobom bezdomnym trzeba pomóc a nie karać ich, mówi Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

W decyzji przegłosowanej stosunkiem głosów 6-3 wydanej w sprawie City of Grants Pass, w Oregonie przeciwko Glorii Johnson, sąd orzekł, że miasta mogą aresztować lub ukarać bezdomnych karami za biwakowanie w miejscach publicznych.

Pisząc w imieniu Konferencji Biskupów Katolickich Stanów Zjednoczonych UCCB, abp Borys Gudziak, przewodniczący Komitetu Biskupów ds. Sprawiedliwości Wewnętrznej i Rozwoju Człowieka, stwierdził, że „wystawianie mandatów i aresztowanie ludzi za [bycie bezdomnymi] przynosi efekt przeciwny do zamierzonego w podejściu do problemu bezdomności ” i że „kryminalizacja bezdomnych nie jest odpowiedzią na opiekę nad potrzebującymi”.

Czy Sąd Najwyższy uznał bezdomność za przestępstwo?

W orzeczeniu Sądu Najwyższego, napisanym przez sędziego Neila Gorsucha, stwierdzono, że chociaż bezdomność jest złożonym problemem, sądy nie mają prawa ingerować w wysiłki społeczności lokalnych, aby go rozwiązać.

Orzeczenie to uchyliło orzeczenie Sądu Okręgowego IX, które stanowiło, że nakładanie grzywien i więzienie bezdomnych za biwakowanie w miejscach publicznych kwalifikuje się jako okrutna i niezwykła kara za niezamierzony stan, co jest zabronione przez Ósmą Poprawkę.

Zdanie odrębne napisała sędzina Sonia Sotomayor, do której dołączyli sędziny Elena Kagan i Ketanji Brown Jackson. Sędzia Clarence Thomas napisał odrębną opinię zgodną.

Biskupi katoliccy odpowiadają

Abp Borys Gudziak stwierdził w oświadczeniu skierowanym do biskupów USA, że decyzja sądu jest równoznaczna z „kryminalizacją” bezdomności i tylko pogorszy kryzys.

„Ta decyzja nie potwierdza przyrodzonej godności człowieka, która jest należycie uznawana przez Konstytucję” – napisał abp Gudziak.

Biskupi amerykańscy złożyli w tej sprawie tzw. opinię amicus, argumentując przeciwko możliwości nakładania przez miasto Grants Pass kar finansowych i więzień dla bezdomnych.

Osiedle bezdomnych w Sacramento, Kalifornia

Abp Gudziak zwrócił uwagę, że biskupi od dawna opowiadali się za większymi wydatkami federalnymi na „bezpieczne, przyzwoite i niedrogie mieszkania” oraz inne usługi dla bezdomnych.

Wiele miast w USA boryka się ze wzrostem bezdomności. Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast Stanów Zjednoczonych HUD stwierdził w swoim raporcie dla Kongresu za rok 2023, że doświadczenie bezdomności wzrosło w całym kraju.

Według HUD w 2023 r. największa liczba osób doświadczyła bezdomności w ciągu jednej nocy, od rozpoczęcia krajowej akcji liczenia bezdomnych w 2007 r.

Źródło: cna
Foto: istock/AnnaStills/Brett Wiatre/

Tuż przed południem w niedzielę huragan Beryl stał się najwcześniejszym dotychczas huraganem, który w roku kalendarzowym osiągnął intensywność 4. kategorii. Huragan z wiatrem o prędkości 130 mph przewyższył siłą huragan Dennis z 2005 roku.

Huragan Dennis osiągnął intensywność 4. kategorii 7 lipca z wiatrem o prędkości 135 mph – w tym czasie burza znajdowała się na Morzu Karaibskim, pomiędzy Kubą a Jamajką.

Wyjątkowe jest, że Bery – huragan kategorii 4. utworzył się tak wcześnie na początku sezonu.

Niezwykłe jest także położenie huraganu Beryl kilkaset mil na południowy wschód od Windward Islands. Gwałtowny wzrost prędkości wiatru i spadek ciśnienia zbiegają się z idealnymi warunkami atmosferycznymi, zwykle zarezerwowanymi na szczyt sezonu, około września.

Wyjątkowo wysokie temperatury powierzchni morza i niewielkie lub żadne warunki wietrzne pozwoliły aby Beryl przeszedł od burzy tropikalnej w sobotnie popołudnie do potężnego huraganu w niedzielę. Krajowe Centrum ds. Huraganów przewidziało i prognozowało to szybkie nasilenie się.

Ostrzeżenia przed huraganami nadal obowiązują na Windward Islands, od Grenady po Saint Lucia, w tym na Barbadosie. Mieszkańcy tych wysp byli zachęcani do przygotowania się na potencjalnie katastrofalne skutki od nocy z niedzieli na poniedziałek, do późnego wieczoru w poniedziałek.

W poniedziałek rano intensywność Beryla spadła do 120 mph, co oznacza, że ​​w miarę zbliżania się do Karaibów i stała się burzą kategorii 3.

Mimo to Beryl niesie ze sobą „zagrażające życiu wiatry i fale sztormowe” o wysokości od 6 do 9 stóp i od 3 do 6 cali deszczu na Barbadosie i Windward Islands, we wczesnych godzinach poniedziałkowych, jak podaje National Hurricane Center.

Beryl nie stanowi zagrożenia dla południowej Florydy, ale oczekuje się, że utrzyma się jako huragan, przemieszczając się pod koniec tygodnia przez środkowe i zachodnie Karaiby.

O 2 w nocy w poniedziałek huragan Beryl znajdował się 110 mil na południowy wschód od Barbadosu i 160 mil na południowy wschód od Grenady, poruszając się na zachód z prędkością 20 mil na godzinę. 

Tymczasem burza tropikalna Chris znajdowała się 75 mil na południowy wschód od Tuxpan w Meksyku w poniedziałek o godzinie 2 w nocy i zaczynała przemieszczać się w głąb lądu.

Prognozy twierdzą również, że fala tropikalna na wschodnim Atlantyku u wybrzeży Afryki może w połowie tygodnia przekształcić się w tropikalną depresję, przemieszczając się w kierunku wschodnich i środkowych Karaibów.

Źródło: nbc, sun-sentinel
Foto: National Hurricane Center, NOAA

W piątek na mieliźnie Cape Cod utknęło około 125 delfinów białobocznych, co zapoczątkowało wielką akcję ich ratowania. W sobotę ratownicy zajmujący się zwierzętami ponownie próbowali utrzymać dziesiątki delfinów z dala od płytkich wód wokół przylądka. Potwierdzono śmierć 10 osobników.

Zespoły z Massachusetts znalazły w sobotę o świcie grupę 10 delfinów białobocznych pływających po niebezpiecznie płytkim obszarze i udało im się wypędzić je na głębszą wodę – podał Międzynarodowy Fundusz na rzecz Dobrostanu Zwierząt (International Fund for Animal Welfare). Jak podała organizacja, znaleziono także drugą grupę 25 delfinów pływającą blisko brzegu w pobliżu Eastham.

10 delfinów zginęło podczas piątkowego wyrzucenia na brzeg w The Gut – czyli Great Island – w Wellfleet nad rzeką Herring.

Organizacja stwierdziła, że ​​było to największe masowe wyrzucenie na brzeg delfinów, z jakim miała do czynienia na Przylądku w ciągu swojej 26-letniej historii działalności na tym obszarze. W miejscu tym często dochodzi do utknięcia ssaków morskich na mieliźnie, co zdaniem ekspertów wynika częściowo z jego haczykowatego kształtu i ekstremalnych wahań pływów.

W piątek ratownicy stanęli przed wieloma wyzwaniami, w tym trudnymi warunkami błotnistymi i delfinami rozproszonymi na dużym obszarze. Wyczerpująca akcja ratunkowa trwała 12 godzin w nieubłaganym słońcu, ale zespołowi udało się pokonać różne wyzwania i dać delfinom największą szansę na przetrwanie, według koordynatorki organizacji, Misty Niemeyer.

Według organizacji, zespół rozpoczął akcję pieszo, zaganiając stworzenia na głębsze wody, a następnie użył trzech małych łódek wyposażonych w podwodne pingery – urządzenia, które poprzez emitowanie dźwięków o odpowiedniej częstotliwości mają za zadanie ostrzegać morskie zwierzęta przed niebezpieczeństwem.

W akcji ratunkowej pomagało ponad 25 pracowników organizacji i 100 przeszkolonych wolontariuszy. Grupa miała także wsparcie ze strony organizacji Whale and Dolphin Conservation, Centre for Coastal Studies, AmeriCorps of Cape Cod i New England Aquarium.

Źródło: nbc
Foto: YouTube, International Fund for Animal Welfare