Prezydent Donald Trump podpisał w czwartek rozporządzenie wykonawcze, które formalizuje nowe, szeroko zakrojone cła na towary importowane z dziesiątek krajów, w tym ze wszystkich 27 państw członkowskich Unii Europejskiej. Cła wejdą w życie 7 sierpnia – dokładnie siedem dni po ogłoszeniu rozporządzenia z 31 lipca.

Decyzja zapadła na kilka godzin przed 1 sierpnia – terminem wyznaczonym przez administrację Trumpa jako ostateczny dla zawarcia nowych umów handlowych z partnerami USA.

Nowe stawki celne: od 10 do 41 procent

Zgodnie z dokumentem, stawki celne będą wynosić od 10% do 41%, w zależności od:

• stanu relacji handlowych danego kraju z USA,
• poziomu zaawansowania negocjacji,
• oraz tego, czy USA odnotowują deficyt czy nadwyżkę w handlu z danym państwem.

Donald Trump podkreślił, że kraje gotowe na zawarcie „znaczących porozumień handlowych i bezpieczeństwa” z USA zostaną potraktowane łagodniej, podczas gdy państwa opóźniające negocjacje lub odmawiające ustępstw spotkają się z surowymi konsekwencjami.

“Niektórzy partnerzy handlowi wykazali szczere intencje współpracy i trwałego usunięcia barier handlowych” – czytamy w rozporządzeniu prezydenta. “Inni zaproponowali warunki, które w mojej ocenie nie rozwiązują wystarczająco problemów w naszych relacjach handlowych, albo w ogóle nie podjęli negocjacji.”

Handel deficytowy karany wyższym cłem

Trump, kontynuując swój nacisk na ograniczanie deficytu handlowego USA, podzielił kraje na dwie grupy:

• Państwa, z którymi USA mają nadwyżkę handlową: cła w wysokości 10%.
• Państwa, z którymi USA notują deficyt: stawka podstawowa 15%.

Deficyt handlowy, czyli sytuacja, w której kraj więcej importuje niż eksportuje, jest jednym z głównych celów polityki gospodarczej Donalda Trumpa. Jak twierdzi administracja, powoduje on „odpływ netto gotówki” i osłabienie amerykańskiej pozycji ekonomicznej.

Najwięksi partnerzy handlowi i stawki celne

Wśród kluczowych partnerów handlowych USA stawki prezentują się następująco:

• Unia Europejska, Korea Południowa i Japonia: 15% (pomimo umów handlowych – ze względu na nierozstrzygnięte kwestie).
• Wielka Brytania: 10%.
• Meksyk: 25% – tymczasowo na 90 dni w trakcie negocjacji (niższe niż pierwotnie planowane 30%).

Stawki przekraczające 15% zostały nałożone na kraje, które według USA nie wykazują chęci współpracy lub nie osiągnęły postępów w rozmowach:

• Syria: 41%
• Laos: 40%
• Szwajcaria: 39%

Największy partner handlowy USA – Chiny – uzyskały dodatkowy czas na negocjacje do 12 sierpnia. Jak wskazano w rozporządzeniu, rozmowy między dwiema największymi gospodarkami świata są w toku.

Bezpieczeństwo narodowe jako uzasadnienie

Donald Trump powołał się na „nadzwyczajne i nietypowe zagrożenie” dla bezpieczeństwa narodowego USA, wynikające z braku wzajemności w relacjach handlowych, różnic w stawkach celnych i polityk ograniczających konsumpcję oraz płace w krajach partnerskich.

Źródło: The Epoch Times
Foto: The White Houseistock/AmyLaughinghouse/

W czwartek Stany Zjednoczone ogłosiły rozpoczęcie 90-dniowego okresu negocjacyjnego z Meksykiem, mimo że 25-procentowe cła na importowane towary pozostają tymczasowo utrzymane. To element intensywnych działań handlowych Prezydenta Donalda Trumpa, który już w piątek planuje wdrożyć szeroki pakiet globalnych ceł importowych.

Donald Trump poinformował na platformie Truth Social, że odbył „bardzo udaną” rozmowę telefoniczną z meksykańską prezydent Claudią Sheinbaum, podkreślając, że „coraz lepiej się rozumieją”. “Uniknęliśmy natychmiastowego wprowadzenia zapowiedzianych ceł i mamy teraz 90 dni na osiągnięcie długoterminowego porozumienia w drodze dialogu” – napisała Sheinbaum na platformie X.

Presja na partnerów handlowych

Rozmowa odbyła się w atmosferze rosnącego napięcia i niepewności na globalnych rynkach. Donald Trump intensyfikuje działania mające na celu renegocjację umów handlowych, grożąc podniesieniem ceł w przypadku braku porozumień. W ostatnich dniach ogłoszono już wstępne uzgodnienia z Koreą Południową, Unią Europejską, Japonią, Indonezją i Filipinami.

Według Sekretarza ds. Handlu Howarda Lutnicka, USA zawarły również umowy z Kambodżą i Tajlandią, które zgodziły się na zawieszenie działań militarnych w swoim konflikcie granicznym w zamian za dostęp do amerykańskiego rynku.

Wciąż niepewna pozostaje przyszłość handlu z takimi krajami jak Szwajcaria czy Norwegia. Norweski minister finansów Jens Stoltenberg przyznał, że „nie ma pewności”, czy uda się podpisać umowę przed narzuconym przez USA terminem.

Cła jako narzędzie presji

Prezydent Trump zapowiedział, że w ramach rozmów z Meksykiem:

• cła na importowane towary pozostaną na poziomie 25%,
• cła na miedź, stal i aluminium wzrosną tymczasowo do 50%,
• importowane samochody również będą objęte 25-procentową stawką.

Biały Dom twierdzi, że zaostrzone taryfy mają m.in. skłonić Meksyk do walki z handlem fentanylem, a także znieść bliżej nieokreślone „pozataryfowe bariery handlowe”.

Mimo obowiązywania porozumienia handlowego USMCA (USA-Meksyk-Kanada), zawartego w 2020 roku, Trump sugeruje konieczność jego renegocjacji w przyszłym roku. Niektóre towary wciąż są chronione na jego mocy przed nowymi taryfami, ale prezydent wyraźnie stracił entuzjazm wobec tej umowy.

Handel z Meksykiem: rosnący deficyt

Według danych Biura Spisu Ludności USA, deficyt handlowy Stanów Zjednoczonych z Meksykiem w 2023 roku wyniósł 171,5 miliarda dolarów, co oznacza znaczący wzrost względem 2016 roku, kiedy było to 63,3 miliarda dolarów.

Donald Trump wielokrotnie zapowiadał walkę z nierównowagą handlową i uczynienie bilansu handlowego jednym z głównych celów swojej polityki gospodarczej. Cła mają być jednym z kluczowych narzędzi w osiągnięciu tego celu.

Źródło: AP
Foto: The White House, istock/VichienPetchmai/

Zakup nowego auta dla wielu Amerykanów wiąże się dziś z niepokojącym trendem: coraz częściej oddają oni swoje stare pojazdy w rozliczeniu, mimo że są one warte mniej, niż pozostało im do spłaty kredytu. Zjawisko to – znane jako ujemny kapitał własny – staje się coraz bardziej powszechne.

Według najnowszych danych firmy Edmunds, w drugim kwartale 2025 roku aż 26% samochodów oddawanych w rozliczeniu miało ujemną wartość netto. Rok wcześniej ten odsetek wynosił 23,9%. Co więcej, średnia kwota tego długu to już 6754 dolary, co oznacza, że wielu kierowców wprost „dopłaca” do pozbycia się starego auta.

Jak dochodzi do zadłużenia?

Prawie połowa nowych samochodów w USA jest kupowana w ramach rozliczenia. Oddawane auta mają zwykle mniej niż 4 lata – co sugeruje, że wiele osób wymienia pojazd znacznie wcześniej, niż kończy spłatę kredytu. Gdy wartość samochodu spada szybciej niż maleje dług, pojawia się luka – i właśnie ta luka staje się kolejnym długiem przenoszonym na nowy pojazd.

W efekcie konsumenci wchodzą w spiralę zadłużenia: nowe auto, nowy kredyt, nowy dług – jeszcze zanim spłacą poprzedni.

Ostrożność przede wszystkim

Eksperci z Edmunds ostrzegają: ta finansowa spirala może prowadzić do poważnych problemów, szczególnie gdy stopy procentowe są wysokie, a ceny aut nieprzewidywalne. Zanim zdecydujesz się na wymianę auta, upewnij się, że znasz aktualną wartość swojego pojazdu i porównaj ją z pozostałą do spłaty kwotą kredytu – radzą.

Czasem najlepszym wyborem może być… powstrzymanie się od kupna nowego auta. Zachowanie obecnego pojazdu, regularna spłata rat i dbanie o jego stan techniczny mogą przynieść większe korzyści niż kolejny zakup na kredyt.

Jak uniknąć spirali zadłużenia? Krótkie wskazówki:

• Sprawdź wartość rynkową auta przed wymianą.
• Unikaj rozliczeń, gdy masz ujemny kapitał własny.
• Zastanów się, czy naprawdę potrzebujesz nowego pojazdu.
• Konsultuj się z doradcą finansowym, jeśli nie jesteś pewien sytuacji.

Z pozoru niewinna decyzja o wymianie auta może kosztować nas tysiące dolarów – i lata finansowego stresu. Warto zatrzymać się na chwilę i przemyśleć, czy warto dopłacać do jazdy czymś nowszym, jeśli oznacza to jeżdżenie z długiem na plecach.

Źródło: scrippsnews
Foto: istock/dragana991/