Uczniowie Akademii Matki Bożej z Góry Karmel z chicagowskiego Lakeview, którzy wiosną zdobyli popularność dzięki swojej inscenizacji „fikcyjnego konklawe”, w środę przeżyli wyjątkowy moment — spotkanie z papieżem Leonem XIV w Watykanie.

Grupa uczniów szkoły podstawowej przybyła do Rzymu w poniedziałek, aby wziąć udział w audiencji generalnej na placu Świętego Piotra. W maju dzieci stały się lokalną sensacją, gdy — po śmierci papieża Franciszka — zorganizowały w swojej szkole symboliczne konklawe, by lepiej zrozumieć jego przebieg i znaczenie dla Kościoła katolickiego.

W ramach zabawy uczniowie wcielili się w role kardynałów, Gwardii Szwajcarskiej i nowo wybranego papieża. Nie zabrakło nawet tradycyjnego białego dymu, który ogłosił światu wybór nowego papieża, pochodzącego, jak żartowali uczniowie, z południowej części Chicago.

Od szkolnej zabawy do Watykanu

O inicjatywie usłyszał kardynał Blase Cupich, arcybiskup Chicago, który z entuzjazmem odwiedził uczniów po ich „konklawe”. To właśnie dzięki jego staraniom dzieci zostały zaproszone na spotkanie z papieżem Leonem XIV podczas środowej audiencji, o czym informowaliśmy 2 października.

Uczniowie siedzieli blisko papieża, ubrani w swoje kolorowe stroje z majowego wydarzenia. Po audiencji doszło do specjalnego spotkania z Ojcem Świętym, podczas którego mogli osobiście się z nim przywitać.

„Nie mogę uwierzyć, że to się naprawdę wydarzyło” – powiedział Auggie Wilk, uczeń, który podczas szkolnego konklawe został „wybrany” na papieża. „Uścisnąłem mu dłoń, a potem zdjąłem kapelusz. Założył go na kilka sekund i oddał mi z uśmiechem. To było niesamowite”.

Rzymska przygoda uczniów

Oprócz spotkania z papieżem dzieci zwiedzają Rzym. We wtorek odwiedziły m.in. Schody Hiszpańskie i Fontannę di Trevi, a w czwartek planują zobaczyć kolejne zabytki starożytnego miasta. W programie ich pielgrzymki znalazła się również Msza Święta z kardynałem Cupichem, który towarzyszy grupie w czasie wizyty w Watykanie.

Małe konklawe, wielkie znaczenie

Szkolny projekt z Akademii Matki Bożej z Góry Karmel rozpoczął się jako lekcja o strukturze Kościoła i wyborze papieża, ale szybko przerodził się w inspirującą historię o wierze, edukacji i dziecięcej ciekawości świata.

„To, co zaczęło się jako prosta lekcja religii, przerodziło się w coś wyjątkowego” – powiedziała nauczycielka prowadząca projekt. – „Dzieci nie tylko nauczyły się o Kościele, ale także przeżyły doświadczenie, którego nie zapomną do końca życia”.

Źródło: cbs
Foto: YouTube

Seminaria duchowne w Stanach Zjednoczonych stają dziś przed poważnym wyzwaniem, relacjonuje Ojciec Paweł Kosiński SJ. W obliczu kolejnych spadków liczby kandydatów do kapłaństwa coraz częściej zadawane jest pytanie, jak powinna wyglądać współczesna formacja seminaryjna.

Jesienny raport CARA (Center for Applied Research in the Apostolate) Uniwersytetu Georgetown z 2025 roku potwierdza kontynuację negatywnego trendu.

Według danych za rok akademicki 2024–2025 liczba seminarzystów w programach wyższych spadła o 6%, z 889 do 840 osób. Jeszcze wyraźniejszy spadek odnotowano wśród studentów programów magisterskich – o 8%, z 2920 do 2686. Jedynie seminaria średnie odnotowały niewielki wzrost – o 2%, z 295 do 300 uczniów.

„Dopasowanie” formacji do współczesnych realiów

“Wielu katolików, duszpasterzy powołań i przedstawicieli seminariów wciąż marzy o powrocie do liczebności z lat 50., zamiast realistycznie przyjrzeć się faktom i zastanowić, jak najlepiej dopasować programy formacyjne do dzisiejszych realiów” – powiedział w rozmowie z CNA ks. Phillip J. Brown, rektor Seminarium św. Marii w Baltimore.

Najstarsze seminarium katolickie w USA, prowadzone przez księży sulpicjanów, postanowiło ograniczyć liczbę studentów do 100, by – jak tłumaczy ks. Brown – „skupić się na jakości formacji, a nie na liczbie kandydatów”.

Sulpicjanie, zgodnie z tradycją sięgającą XVII wieku, koncentrują się na kształceniu duchowieństwa i pracy formacyjnej. Ks. Brown podkreśla, że próby powrotu do modelu „wielkich seminariów” są sprzeczne z rzeczywistością demograficzną i mogą działać na szkodę jakości przygotowania przyszłych kapłanów.

“Musimy odejść od myślenia życzeniowego i tworzyć programy odpowiadające na realne potrzeby Kościoła” – zaznacza. “Potrzebujemy dobrze ukształtowanych, zdrowych i dojrzałych duszpasterzy, którzy będą duchową i pocieszającą obecnością w swoich wspólnotach.”

Wyzwania w ocenie kandydatów

Inny raport CARA z września 2025 roku wskazuje na braki w procesie oceny kandydatów do seminariów, m.in. w zakresie diagnozowania trudności w uczeniu się oraz wykrywania potencjalnych zachowań problemowych, które mogłyby zagrażać nieletnim. Wyniki te jeszcze mocniej podkreślają potrzebę gruntownej refleksji nad procesem formacyjnym i rekrutacyjnym.

Nadzieja mimo statystyk

Choć liczby wskazują na wieloletni trend spadkowy – z 7917 seminarzystów w roku 1970–1971 do 1118 w latach 2020–2021, a obecnie jeszcze mniej – nie wszyscy widzą w tym wyłącznie kryzys.

Ojciec John Horn SJ, dyrektor programowy Rady Formacji Seminaryjnej, patrzy na sytuację z nadzieją, twierdząc, że wiele seminariów wciąż tętni życiem i notuje rekordowe liczby zapisów. Wśród takich ośrodków wymienia m.in. seminaria w Denver, St. Louis, Mount St. Mary’s w Maryland i Milwaukee.

Kierownik duchowy i profesor teologii duchowej w Regionalnym Seminarium św. Wincentego a Paulo na Florydzie, mówi, że również jego uczelnia przeżywa najlepszy okres w historii. Wg Ojca Horna, dane z raportów nie muszą oznaczać kryzysu powołań, ale raczej nadmiar struktur.

“Seminariów jest po prostu zbyt wiele. Potrzebujemy ich mniej, ale silniejszych i bardziej regionalnych” – podkreśla.

„Głód ciszy” w kulturze

Mimo trudnych danych Ojciec John Horn patrzy w przyszłość z optymizmem: “W naszej kulturze rośnie głód ciszy i życia kontemplacyjnego. W miarę jak ten głód będzie się pogłębiał, powołań również będzie przybywać” – uważa duchowny.

Źródło: cna
Foto: Vatican Media, istock/DmyTo/Liudmila Chernetska/

Życie i kariera Kevina Matthewsa, jednego z najpopularniejszych prezenterów radiowych w Chicago, załamały się gdy zachorował na stwardnienie rozsiane. Przełom nastąpił, gdy znalazł w śmieciach rozbitą figurę Matki Bożej – tak rozpoczęło się jego duchowe odrodzenie. Tą historię opowiada film dokumentalny „Broken Mary: The Kevin Matthews Story”, ukazujący drogę od sławy przez cierpienie po wiarę. O filmie, który zostanie pokazany tylko dzisiaj, 7 października, w święto Matki Bożej Różańcowej, mówi Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.

W latach 80-tych i 90-tych Kevin Matthews był u szczytu sławy – był jednym z najpopularniejszych prezenterów radiowych w Chicago. Jego audycji słuchało ponad 10 milionów osób tygodniowo, a on sam obracał się wśród sportowców, muzyków i celebrytów. Był błyskotliwy, zabawny, uwielbiany. Aż pewnego dnia wszystko się zmieniło.

Diagnoza stwardnienia rozsianego (SM) w 2008 roku zakończyła jego karierę i rozpoczęła dramatyczny etap w życiu. Jednak – jak sam przyznaje – prawdziwa przemiana przyszła nie wtedy, gdy zachorował, ale gdy znalazł w śmieciach rozbitą figurę Matki Bożej.

To wydarzenie stało się punktem zwrotnym w jego historii. Opowiada o nim film dokumentalny „Broken Mary: The Kevin Matthews Story”, który pokazuje drogę od sławy, przez cierpienie i upadek, aż po duchowe odrodzenie. Film zostanie wyświetlony tylko jednego wieczoru – 7 października, w święto Matki Bożej Różańcowej.

Od radiowej gwiazdy do duchowego przebudzenia

Kevin Matthews dorastał w Pontiac, w stanie Michigan, w katolickiej rodzinie. Od najmłodszych lat zmagał się z trudnościami w nauce – dopiero jako dorosły odkrył, że ma dysleksję. Komedia i poczucie humoru stały się dla niego sposobem na przetrwanie w domu, w którym panowała przemoc, i w środowisku, które potrafiło być okrutne.

Podczas studiów po raz pierwszy zetknął się z radiem – przypadkowo, dzięki współlokatorowi prowadzącemu audycję w studenckiej rozgłośni. W 1987 roku rozpoczął pracę w legendarnym „The Loop” AM 1000 w Chicago. Tam narodził się jego alter ego – postać „Jim Shorts”, która przyniosła mu sławę i status ikony lokalnego radia.

Przez lata Matthews żył intensywnie: sukces, imprezy, towarzystwo znanych ludzi. Ale za fasadą humoru kryło się narastające zmęczenie i poczucie pustki. Gdy w 2008 roku lekarze zdiagnozowali u niego SM, jego świat runął. Stracił pracę, siły i sens.

Spotkanie z Maryją na śmietniku

Trzy lata później, w 2011 roku, przeżył moment, który – jak sam mówi – odmienił jego duszę. Wracając do domu po kolejnym trudnym dniu, usłyszał w sercu słowa: „Kup żonie kwiaty”. Zatrzymał się więc przy kwiaciarni. I wtedy, przy kontenerze na śmieci, zobaczył leżącą w błocie, rozbitą figurę Matki Bożej.

Choć nie uważał się wówczas za szczególnie religijnego człowieka – jak sam mówił, był „katolikiem-zombie” – poczuł, że musi tę figurę uratować. Wszedł do sklepu i zapytał, czy może ją kupić. Sprzedawca odmówił, ale rozpoznał w nim znanego prezentera i pozwolił zabrać figurę.

Ważyła ponad 73 funty, a Matthews – osłabiony chorobą – potrzebował niemal godziny, by wydobyć ją z błota i umieścić w samochodzie. „Włączyłem ogrzewanie, spojrzałem na nią i powiedziałem: ‘Maryjo, będę się tobą opiekował do końca życia’”, wspomina.

Złamani, ale ocaleni

Kiedy Kevin Matthews skontaktował się z zaprzyjaźnionym księdzem, ten polecił mu rzeźbiarza, który mógłby naprawić figurę. Jednak Kevin odmówił pełnej renowacji, mówiąc: “Ona jest złamana jak ja.”

Od tamtej chwili jego życie zaczęło się zmieniać. Powrócił do Kościoła, zaczął codziennie odmawiać różaniec, a zamiast błyszczeć w radiu przed milionami słuchaczy, opowiada swoją historię nawrócenia wspólnotom parafialnym.

Wiara, która rodzi się z kruchości

Historia Kevina Matthewsa to nie tylko opowieść o sławie i stracie, ale przede wszystkim o nadziei. „Broken Mary” pokazuje, że nawet wśród bólu i upadku można odnaleźć sens – i że czasem właśnie w złamaniu zaczyna się uzdrowienie.

Źródło: cna
Foto: YouTube