News USA
Maltretowanie i wymazywanie kultury. Raport o nadużyciach wobec indiańskich dzieci w szkołach z internatem
Setki szkół z internatem wspieranych przez rząd USA przez 150 lat przymusowo i brutalnie asymilowały dzieci rdzennych Amerykanów z białym społeczeństwem, czytamy w pierwszym tego rodzaju raporcie Departamentu Spraw Wewnętrznych.
Raport, wydany 11 maja, zidentyfikował 408 szkół w 37 stanach lub terytoriach, do których dziesiątki tysięcy dzieci musiało uczęszczać w latach 1819-1969. Okres ten w dużej mierze zbiega się z przymusowym usunięciem wielu plemion z ziem przodków.
Podaje również, że istnieją co najmniej 53 oznaczone lub nieoznaczone miejsca pochówku związane ze szkołami.
Ponadto, jak czytamy w raporcie, w około 19 szkół spowodowano śmierć ponad 500 dzieci. Departament Spraw Wewnętrznych poinformował, że spodziewa się jeszcze wzrostu tej liczby.
Rząd federalny bezpośrednio zarządzał wieloma szkołami z internatem i zawierał kontrakty z kościołami katolickimi, protestanckimi i innymi, aby prowadziły pozostałe.
W raporcie stwierdzono, że około 50% szkół otrzymało wsparcie lub zaangażowanie instytucji lub organizacji religijnych.
Sekretarz spraw wewnętrznych Deb Haaland, która należy do plemienia Laguna Pueblo i jest katoliczką, zleciła opracowanie raportu w czerwcu ubiegłego roku. A Amerykańska Konferencja Biskupów Katolickich obiecała swoją pomoc.
Akcja Haaland nastąpiła po odkryciu 215 nieoznakowanych grobów w szkole Kamloops Indian Residential School w Kolumbii Brytyjskiej. Zaledwie dwa dni po ogłoszeniu amerykańskiej inicjatywy odkryto 751 nieoznaczonych grobów w dawnej katolickiej szkole z internatem w Saskatchewan.
Wg Haaland federalna polityka szkół z internatem dla Indian spowodowała traumę międzypokoleniową wynikającą z separacji rodzin i wykorzenienia kulturowego.
Niezaprzeczalną szkodę wyrządzono całym pokoleniom dzieci, które zabierano od rodzin w wieku 4 lat.
Oczekuje się, że drugi tom raportu dostarczy bardziej szczegółowych informacji na temat miejsc pochówku, wielkości inwestycji rządowych w szkołę oraz wpływu szkół na społeczności tubylcze, podał Departament Spraw Wewnętrznych.
Haaland ogłosiła również 11 maja, że roczna ogólnokrajowa wizyta urzędników Departamentu Spraw Wewnętrznych umożliwi rdzennym Amerykanom, rdzennym mieszkańcom Alaski i rdzennym Hawajczykom dzielenie się swoimi historiami i doświadczeniami z życia w szkołach, w celu stworzenia trwałego archiwum historii mówionej.
Warunki w szkołach były różne, niektórzy uczniowie zgłaszali pozytywne doświadczenia. Jednak wielu z nich żyło w ramach „systematycznych zmilitaryzowanych i zmieniających tożsamość” praktyk, które miały na celu asymilację ich w białym społeczeństwie, czytamy w raporcie.
Praktyki obejmowały zmianę imion dzieci z indiańskich na angielskie; strzyżenie długich włosów; zniechęcanie lub uniemożliwianie używania rdzennych języków, religii i praktyk kulturowych; oraz organizowanie dzieci w jednostki do ćwiczeń wojskowych.
Dzieci regularnie były zmuszane do wykonywania pracy fizycznej.
Od czasu odkrycia grobów w Kanadzie, Kanadyjska Konferencja Biskupów Katolickich rozpoczęła pracę na rzecz pojednania ze społecznościami tubylczymi.
Ponadto przedstawiciele Rady Narodowej Metysów, Inuit Tapiriit Kanatami i Zgromadzenia Pierwszych Narodów spotkali się z papieżem Franciszkiem w dniach od 28 marca do 1 kwietnia, aby domagać się papieskich przeprosin na kanadyjskiej ziemi.
Podczas spotkań papież wyraził „żal i wstyd” za współudział katolików w maltretowaniu rdzennych dzieci w Kanadzie i działania w próbie wymazania ich kultury. Zobowiązał się do pełniejszego zajęcia się tą kwestią podczas wizyty w Kanadzie, która planowana jest na koniec lipca.
„Za godne ubolewania zachowanie tych członków Kościoła katolickiego” – powiedział papież do przedstawicieli rdzennych plemion 1 kwietnia.
„Proszę o Boże przebaczenie i chcę wam powiedzieć z całego serca: bardzo mi przykro”.
Arcybiskup Bernard A. Hebda z St. Paul i Minneapolis także przyjął raport ze smutkiem i dokonał przeprosin.
Źródło: cna
Foto: You Tube
News USA
AI zamiast żałoby? Kościół ostrzega przed „cyfrowym wskrzeszaniem zmarłych”
W ostatnim czasie coraz większe emocje budzą aplikacje wykorzystujące sztuczną inteligencję do tworzenia cyfrowych odpowiedników osób zmarłych. Narzędzia te pozwalają prowadzić „rozmowy” z awatarami bliskich, generowanymi na podstawie archiwalnych nagrań głosu i obrazu. Zdaniem duchownych i teologów to zjawisko może poważnie ingerować w naturalny proces żałoby i prowadzić do duchowych konsekwencji – zaznacza Jezuita, Ojciec Paweł Kosiński.
Nowa technologia przedstawiana jest przez jej twórców jako sposób zachowania wspomnień i podtrzymania więzi emocjonalnej.
Krytycy podkreślają jednak, że w praktyce nie chodzi już wyłącznie o pamięć, lecz o tworzenie złudzenia dalszej obecności osoby, która odeszła.
Granica między pamięcią a symulacją
Teologowie zwracają uwagę, że cyfrowe awatary nie są neutralnym narzędziem. Ks. Michael Baggot, bioetyk, podkreśla, że algorytm nie jest w stanie oddać wolności, sumienia ani duchowej głębi człowieka. Generowane odpowiedzi mogą sprawiać wrażenie autentycznych, ale w rzeczywistości są jedynie symulacją opartą na danych, a nie prawdziwą relacją.
Podobne stanowisko prezentuje Brett Robinson, który ostrzega, że technologia kształtuje sposób myślenia o życiu i śmierci. Jego zdaniem narzędzia sugerujące „powrót” zmarłych mogą osłabiać zdolność do zaakceptowania straty i zmieniać rozumienie ludzkiej obecności.
Żałoba w nauczaniu Kościoła
Kościół katolicki postrzega żałobę jako bolesny, ale konieczny etap, który prowadzi do wewnętrznego uzdrowienia i nadziei. Papież Franciszek wielokrotnie podkreślał, że doświadczenie straty pomaga odkryć wartość życia i uczy zawierzenia Bogu.

Z kolei papież Leon XIV wskazywał, że żałoba przeżywana bez odniesienia do Boga może prowadzić do poczucia pustki i bezsensu.
Z tej perspektywy technologia, która utrzymuje osobę pogrążoną w żałobie w stanie ciągłego „kontaktu” ze zmarłym, może blokować proces pogodzenia się z rzeczywistością śmierci.
Doświadczenia duszpasterzy
Osoby zajmujące się duszpasterstwem żałobnym zauważają, że naturalnym odruchem po stracie jest wracanie do zdjęć, nagrań czy listów. Jak podkreśla Donna MacLeod, wieloletnia animatorka programów wsparcia dla osób w żałobie, różnica polega na tym, że tradycyjne pamiątki nie udają dialogu.
Natomiast cyfrowy awatar może utrwalać zaprzeczenie i opóźniać moment, w którym człowiek zaczyna na nowo układać swoje życie.

Kościół od wieków przestrzega przed próbami „przywoływania zmarłych”. Choć aplikacje AI nie wpisują się wprost w klasyczne praktyki spirytystyczne, duszpasterze widzą w nich realne ryzyko emocjonalne i duchowe.
Nadzieja nie jest w algorytmie
Eksperci podkreślają, że pamięć o zmarłych jest czymś dobrym i głęboko ludzkim. W chrześcijaństwie wyraża się ona poprzez modlitwę, liturgię i wiarę w życie wieczne. Problem zaczyna się w momencie, gdy technologia zaczyna zastępować te formy, oferując iluzję obecności zamiast drogi prowadzącej ku uzdrowieniu.
Zdaniem teologów, przenoszenie nadziei z Boga i relacji międzyludzkich na algorytm może sprawić, że żałoba przestanie być etapem przejścia, a stanie się stanem zawieszenia, z którego coraz trudniej się wydostać.
Źródło: cna
Foto: istock/Liudmila Chernetska/m-gucci/
Kościół
Pasterka dziecięca na Trójcowie 2025. Fot. Wojciech Adamski
Kościół
Przedostatnie Drzwi Święte zostały zamknięte, u grobu św. Pawła
W Bazylice św. Pawła za Murami zamknięte zostały przedostatnie Drzwi Święte Roku Jubileuszowego 2025 r. Drzwi się zamykają, ale trwa droga nawrócenia i nadziei, która rozpoczęła się w tym świętym roku – powiedział kard. James Michael Harvey, archiprezbiter tej bazyliki.
Wczoraj Drzwi Święte zostały zamknięte w Bazylice Laterańskiej, a w ubiegły czwartek w Bazylice Matki Bożej Większej. Ostatnie Drzwi Święte zostaną zamknięte przez Leona XIV w Bazylice Watykańskiej 6 stycznia na zakończenie Roku Jubileuszowego.
Początek misji, świat potrzebuje Chrystusa
Kard. Harvy przyznał, że zamknięcie Drzwi Świętych uwidacznia koniec Roku Świętego, ale jest też zarazem początkiem misji. Kto przeszedł przez Drzwi Święte musi być teraz świadkiem tego, co doświadczył, ponieważ świat potrzebuje Chrystusa.
Przejście przez próg zaufania
Amerykański kardynał przypomniał, że zamknięte dziś drzwi „są czymś więcej niż tylko fizycznym przejściem. Były one duchowym progiem, wezwaniem skierowanym do każdego, aby porzucił to, co obciąża serce, i wszedł w przestrzeń miłosierdzia. Przejście przez nie oznaczało uznanie, że zbawienie wynika z pokornego zaufania Temu, który jako jedyny może nadać pełny sens naszemu życiu, przezwyciężając wszelkie pretensje do samowystarczalności”.
Nadzieja zawieść nie może, jeśli opiera się na Bogu
Kard. Harvey przypomniał, że mottem kończącego się Roku Świętego były słowa pochowanego w tej Bazylice św. Pawła: Spes non confundi – nadzieja zawieść nie może.
Cytując Encyklikę Benedykta XVI Spe salvi amerykański purpurat podkreślił, że choć człowiek potrzebuje w swym życiu wiele różnych nadziei, małych i większych, to wszystkie one znajdują swoje spełnienie w wielkiej nadziei, którą jest sam Bóg. To On jest nadzieją, która zawieść nie może, bo opiera się na Jego wiernej miłości.
Krzysztof Bronk – Watykan
Foto: Vatican Media
-
News USA4 tygodnie temuRząd wstrzymuje rozpatrywanie wszystkich wniosków imigracyjnych z 19 państw
-
GOŚCIE BUDZIK MORNING SHOW4 tygodnie temuTomasz Potaczek z Chicago ponownie na podium Mistrzostw Świata w Kettlebell
-
News USA3 tygodnie temuHistoryczne wystąpienie prezydenta: Trump o uroczystości Niepokalanego Poczęcia
-
News USA4 tygodnie temuUniwersytet Kolorado zapłaci 10,3 mln USD za przymus szczepień przeciw COVID-19
-
Polonia Amerykańska22 godziny temuCoraz więcej Polaków opuszcza USA na skutek zaostrzonej polityki imigracyjnej
-
Polonia Amerykańska4 tygodnie temuMsza Św. w intencji ofiar stanu wojennego zostanie odprawiona 14 grudnia w Kościele Św. Trójcy
-
News Chicago6 dni temuKevin Niemiec wśród absolwentów St. Viator High School oskarżonych o gwałt na koleżance z klasy
-
News Chicago4 tygodnie temuKawiarniany wagon Metry: Pasażerowie zachwyceni, przewoźnik planuje kolejny krok










