Sekretarz Zdrowia Robert F. Kennedy Jr. ogłosił, że rząd federalny pracuje nad gruntowną reformą programu odszkodowań dla osób, które doznały uszczerbku na zdrowiu w wyniku szczepień. Celem zmian ma być uczynienie procesu bardziej sprawiedliwym i przejrzystym, zwłaszcza dla osób poszkodowanych po przyjęciu szczepionek przeciw COVID-19. Deklaracja padła w czasie wywiadu z Tuckerem Carlsonem.

Narodowy Program Odszkodowań za Urazy Poszczepienne (VICP) został utworzony na mocy ustawy z 1986 roku, która jednocześnie przyznała producentom szczepionek immunitet przed pozwami cywilnymi. Zgodnie z zasadami programu, roszczenia są rozpatrywane przez specjalnych sędziów, którzy wysłuchują zarówno wnioskodawców, jak i przedstawicieli rządu.

Od 2006 roku program wypłacił rekompensaty ponad 13 tysiącom osób, finansując je z opłat dołączanych do każdej dawki szczepionki.

COVID-19 i osobny program odszkodowań

Roszczenia dotyczące szczepionek przeciw COVID-19 są obecnie kierowane do odrębnego Countermeasures Injury Compensation Program (CICP), utworzonego na mocy ustawy z 2005 roku. W przeciwieństwie do VICP, ten program nie przewiduje jawnych rozpraw – decyzje podejmowane są wewnętrznie przez Departament Zdrowia i Opieki Społecznej, co – jak wskazali eksperci w 2022 roku – może prowadzić do konfliktu interesów.

Do 1 czerwca 2025 r. jedynie 39 roszczeń związanych ze szczepionkami przeciw COVID-19 zostało rozpatrzonych pozytywnie, z czego większość poszkodowanych otrzymała mniej niż 9 tys. dolarów.

W odpowiedzi na rosnącą krytykę wielu prawników i ustawodawców wzywa do przeniesienia tych roszczeń do VICP – programu oferującego wyższe odszkodowania i bardziej przejrzyste procedury.

“Rozważamy sposoby rozszerzenia programu tak, aby osoby poszkodowane przez szczepionki przeciw COVID-19 miały szansę na sprawiedliwe odszkodowanie” – potwierdził Kennedy. Dodał również, że jednym z priorytetów jest wydłużenie terminu przedawnienia roszczeń, który obecnie wynosi zaledwie trzy lata.

“Wiele osób nie uświadamia sobie związku między urazem a szczepieniem aż do upływu tego terminu” – wyjaśnił.

Bezpieczeństwo szczepionek mRNA pod lupą

W trakcie wywiadu Tucker Carlson zapytał również Kennedy’ego o jego stanowisko w sprawie technologii mRNA, stosowanej m.in. w szczepionkach firm Pfizer i Moderna. Sekretarz Zdrowia wyraził obawy co do ich bezpieczeństwa.

Chociaż badania kliniczne zatwierdzone przez FDA wykazały skuteczność szczepionek w zapobieganiu COVID-19, uczestnicy często zgłaszali łagodne skutki uboczne, jak bóle głowy. Późniejsze raporty wskazały na rzadsze, ale poważniejsze powikłania – m.in. przypadki zapalenia mięśnia sercowego.

” Te badania po prostu nie zostały przeprowadzone w sposób wystarczająco szeroki” – powiedział Kennedy. “Jest wiele relacji ludzi, którzy doznali poważnych urazów, i zamierzamy to zbadać.”

W maju rzecznik Departamentu Zdrowia przyznał, że technologia mRNA pozostaje „niedostatecznie przebadana” i wiąże się z „uzasadnionymi obawami dotyczącymi bezpieczeństwa”. Producenci szczepionek utrzymują jednak, że ich preparaty są bezpieczne i skuteczne.

Źródło: The Epoch Times
Foto: YouTube

Czy istnieje sprawdzony sposób na „dobre starzenie się”, czy to tylko modne hasło? Dla wielu z nas, zwłaszcza po sześćdziesiątce, pytanie to staje się coraz bardziej osobiste. Jeśli masz 62 lata i chcesz pozostać silny, zdrowy i samodzielny, to dobra wiadomość jest taka: możesz przygotować swoje ciało na przyszłość, podejmując konkretne, mądre decyzje już teraz.

Czym jest „przygotowanie do starzenia się”?

W miarę jak społeczeństwo się starzeje – już za pięć lat co piąty Amerykanin będzie miał 65 lat lub więcej – coraz więcej mówi się o koncepcji age-associated readiness, czyli gotowości związanej z wiekiem. Obejmuje ona zmiany nie tylko fizyczne, ale też społeczne, emocjonalne i poznawcze.

Jej główne założenie? Starzenie się to proces, do którego można się przygotować.

Wraz z wiekiem nasze komórki regenerują się wolniej, co prowadzi do stopniowej utraty masy mięśniowej, gęstości kości, pojemności płuc, a także do osłabienia pracy serca, nerek i innych narządów. To naturalne zmiany, które mogą wpływać na mobilność, siłę i ogólne samopoczucie. Choć nie możemy zatrzymać tych procesów na poziomie komórkowym, możemy spowolnić ich skutki i poprawić jakość życia w późniejszym wieku.

Styl życia ma znaczenie – i to coraz większe

Dobre nawyki, które służą nam przez całe życie, stają się jeszcze ważniejsze po sześćdziesiątce. Oto cztery filary zdrowia w starszym wieku:

• Zdrowa dieta – ogranicz przetworzoną żywność i dodany cukier
• Ruch – codzienna aktywność fizyczna, w tym trening siłowy i ćwiczenia równowagi
• Sen – regeneracja ma kluczowe znaczenie
• Utrzymanie prawidłowej masy ciała

Ruch to fundament starzenia się z siłą

Jednym z najlepszych sposobów na utrzymanie sprawności jest trening funkcjonalny – czyli taki, który przygotowuje ciało do codziennych wyzwań: wchodzenia po schodach, podnoszenia zakupów, zabawy z wnukami czy wstawania z podłogi.

Aby osiągnąć ten cel, warto włączyć trzy kluczowe rodzaje ćwiczeń:

1. Trening siłowy – z wykorzystaniem ciężarów lub własnej masy ciała
2. Ćwiczenia aerobowe – dla serca, płuc i ogólnej wytrzymałości
3. Stretching i mobilność – by zachować elastyczność i zakres ruchu

Równowaga – często pomijana, ale kluczowa

Zdolność do utrzymania równowagi to coś więcej niż tylko pewny krok – to złożona umiejętność, która angażuje mięśnie stóp, nóg, bioder i tułowia. Z wiekiem naturalnie się pogarsza, dlatego warto ją regularnie trenować.

Nowe badania pokazują też, że seniorzy mogą odnieść większe korzyści z używania cięższych obciążeń w treningu siłowym niż wcześniej sądzono. Wcześniej zalecano lekkie ciężarki i wiele powtórzeń. Dziś mówi się, że większe wyzwanie daje lepsze efekty – pod warunkiem, że ćwiczenia są wykonywane prawidłowo i bezpiecznie.

Zanim zaczniesz – porozmawiaj z lekarzem

Niezależnie od wieku i kondycji, przed rozpoczęciem nowego programu ćwiczeń – zwłaszcza bardziej intensywnego – skonsultuj się z lekarzem. Dobry plan treningowy powinien być dopasowany do Twoich potrzeb, możliwości i ewentualnych ograniczeń zdrowotnych.

Nie da się cofnąć czasu, ale można przygotować ciało i umysł na to, co nieuchronne. Zamiast biernie obserwować starzenie się, warto aktywnie je kształtować – z troską o siłę, sprawność i niezależność. Twój wiek nie musi Cię definiować – ale Twoje decyzje mogą zmienić wszystko.

Źródło: dailyherald
Foto: istock/KatarzynaBialasiewicz/Jacob Wackerhausen/yacobchuk/

Ponad trzy lata od rozpoczęcia pandemii COVID-19, po intensywnych badaniach i wielokrotnych próbach ustalenia źródła wirusa, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) przyznała w piątek, że pochodzenie SARS-CoV-2 nadal pozostaje nierozwiązane.

W opublikowanym 27 czerwca końcowym raporcie, niezależna grupa naukowców powołana przez WHO – Scientific Advisory Group for the Origins of Novel Pathogens (SAGO) – wskazała, że główną przeszkodą w dojściu do jednoznacznych wniosków był brak dostępu do kluczowych danych, zwłaszcza z Chin.

Co wiadomo o pochodzeniu wirusa?

Przewodnicząca grupy, dr Marietjie Venter, potwierdziła, że najsilniejsze dowody nadal wskazują na odzwierzęce pochodzenie COVID-19. Prawdopodobnie wirus przeszedł z nietoperzy na ludzi przez pośredniego gospodarza, którego gatunek nie został dotąd ostatecznie zidentyfikowany.

Wśród możliwych “pośredników” wymienia się m.in. psy, szopowate, cywety i szczury bambusowe – gatunki znane z podatności na koronawirusy.

Raport Światowej organizacji zdrowia WHO wyklucza teorie o celowym stworzeniu wirusa w laboratorium i nie znajduje żadnych dowodów na to, by wirus krążył poza Chinami przed grudniem 2019 roku.

Czego wciąż nie wiemy – i dlaczego?

Pomimo wielokrotnych próśb skierowanych do chińskich władz, zespół SAGO nie otrzymał dostępu do szeregu kluczowych danych, w tym:

• wczesnych sekwencji genetycznych wirusa,
• zapisów dotyczących bezpieczeństwa biologicznego laboratoriów w Wuhan,
• danych pacjentów z pierwszych tygodni pandemii.

Z tego powodu, mimo braku naukowych dowodów na hipotezę wycieku z laboratorium, zespół nie mógł tej teorii jednoznacznie wykluczyć.

“To temat wysoce upolityczniony, a nie naukowo rozstrzygnięty. Jednak bez dostępu do danych nie możemy jej także zamknąć” – powiedziała Venter.

Wieloletnie dochodzenie: oś czasu

• 2021 – WHO publikuje wstępny raport, uznając wyciek laboratoryjny za „skrajnie mało prawdopodobny”.
• 2022–2024 – nowo utworzona grupa SAGO kontynuuje badania, napotykając liczne bariery w dostępie do danych.
• Czerwiec 2025 – opublikowano końcowy raport. Jeden z członków zrezygnował przed publikacją, a trzech innych zażądało usunięcia ich nazwisk z dokumentu.

Reakcje i stanowiska

Dyrektor generalny WHO, Tedros Adhanom Ghebreyesus, nazwał ustalenie źródła pandemii „moralnym obowiązkiem”, wskazując na ponad 20 milionów zgonów na świecie oraz bilionowe straty ekonomiczne.

Chiński rząd nadal odrzuca teorię wycieku z laboratorium, podkreślając, że poszukiwania źródła powinny objąć również inne kraje.

Zakończenie oficjalnego dochodzenia WHO nie kończy globalnych poszukiwań odpowiedzi. Międzynarodowa współpraca i transparentność w dzieleniu się danymi będą kluczowe dla przyszłych badań nad pochodzeniem wirusa.

Eksperci przewidują, że niezależne zespoły badawcze będą nadal prowadzić analizy – szczególnie w kontekście wzmocnionego nadzoru nad nowymi patogenami oraz działań zapobiegających przyszłym pandemiom.

“Bez szczerych działań i dostępu do danych, świat może pozostać bez odpowiedzi na pytanie, jak zaczęła się najpoważniejsza pandemia XXI wieku” – podsumowują autorzy raportu.

Źródło: fox35
Foto; istock/Pornpak Khunatorn/